okul arkadaşlıkları sizce ne demek, okul arkadaşlıkları size neyi çağrıştırıyor?
okul arkadaşlıkları terimi Sevde Yılmaz tarafından tarihinde eklendi
okul arkadaşlıkları terimi Sevde Yılmaz tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
HİÇÇ UNUTMAM OKULL ARKADAŞLARIMI VE OKUL GÜNLERİNİ ÇOKK SEVDİM OKULU BEN BAZILARINIZ DALGA GEÇEÇEK AMA BENİM HİÇÇ DEVAMSIZLIĞIM YOKK..........
hiç ama hiç, unutamayacağım anılarla dolu... :(
birincisi okul arkadaşlıklarım, ikincisi asker arkadaşlıklarım...
hepsini çok ösledim yaw! ! tatil bitse de görsem herkesi :)))
güzel hatıralar
lise,üniversitenin 3 ve 4.cü sınıfında iken paylaştıklarım beynimin derinliklerinde yerini almıştır ve arasıra taze tutmaya çalışıyorum...)))
hormonların hain baskısı....
gercekten bulduysan işte sen osun...
beslenme arkadaşları.....çok önemli arkadaşlardır evlat! ....seçici ol! ..iyi bak, izle, düşün, sonra arkadaş ol! ....seni nirvana'ya da zirveye de çıkarır, çukura da gömer bu arkadaşlar...dikkat et! ........- ;))
'entry'miz...ebeveynler dört gözl dikkat! ....:Pp
aradan bir-iki tanesini seçer, kötü günler için ayırırsınız. hepsi bu.
en hassas dönem......bir çok alışkanlığın kazanıldığı-kaybedildiği veya değiştirildiği dönem.....sinema, tiyatro, spor gibi aktivitelerden tutun da, sigara, alkol, uyuşturucu kullanımına kadar bir çok alışkanlıkta bu okul arkadaşları çok belirleyicidir....arkadaş seçimi iyi yapılmalıdır...
lisedekilerle buluştuk bugün
değişik bir histi
umduğumu bulamadıklarım
umduğumdan fazlasını bulduklarım
ayrılanlar
komik anlar...
asker..hastane..ve de okul arkadaşlıkları unutulmazmış...doğru!
benim hayatimin en güzel anilaridir.ve o arkadaslarla ben belki hayatimin sonuna kadar unutamayacagim günlerim gecdi.bizler ac kaldik ama paylasmayi hic bir zaman birakmadik.yeri geldi bir ekmekle dört kisi doyduk.kiz arkadaslarimiz vardi ama insanca onurluca kardesce günlerimiz gecdi.ve okuldan kacarken hepimiz birden kacdik.fazla sallamayim dayak yerken bile hepimiz birden dayak yemek istedik.hatirliyorum bir gün bir hocaya gülmüsdüm hoca bena tam sopayla elime vurmaya kalkisirken biz üc kisi hocaya vurduk.belkide bu davranis bizim icin bir tecrübe oldu.o günden sonra hic bir hoca okula sopayla giremedi.sunu söyleyeyim hocanin vurdugu yerden hic bir zaman gül bitmez.sadece dikenler olusur.ama bizim bu davranisimiz bizim okuldan atilmamiza neden oldu.ama bizim arkadaslarin hepisi sinifa girmeme karari aldilar tekrar okula cagrildik.ben ve iki arkadasim liseyi bitiremedik bu olayin etkisi 100 90 karnemize yansidi.ama yaptigimiz davranisdan hic bir zaman pisman olmadik.dahada hislandik kim haksizsa üzerine yürüdük.akul arkadasliklari benim icin hic hayatimda düsünemeyacegim büyük bir hazineydi. ve bu hazine kolay kolay bitmeyecek kadar büyükdü.ilk okulum ise bir kabus gibi gecmisdi ben durmadan dayak yiyordum.cünkü cok yaramazdim.yine ilk okuldada arkadaslarim vardi ama bizler siniflara ayrilmisdik tembeller caliskanlar yaramazlar akillilar diye biz yaramaz gurubunda yer aliyorduk.bizim hocamiz her persembe tirnak kontrolü yapiyordu.ve ben her defasinda mendil getirmeyi unutuyordum.cünkü hoca tirnak kontrolü yaptigi zaman elimizi mendilin üstüne koyup öyle tirnaklarimiza bakiyordu.ve her devasinda parmaklarimin ucuna vuruyordu.bu bana o yasda öyle bir aci veriyordiki göz yaslari damla damla mavi önlügümü islatiyordu.belki hoca bizim cok disiplinli olmamizi istiyordu.ama bunu anlatarak deyilde dayakla cözücegini saniyordu.dayak yemeyen arkadaslarimiz ise bizlere inek siritir gibi siritiyorlardi.belki ilk okulda yedigim dayaklar olmasaydi belki simdi daha sevimli insanlara dahada hosgörülü bakabilirdim.simdide bakiyorum ama daha fazla olabilirdi.ve su an bile ilk okulu okudugumuz sinifin kokusu gelir burnuma.her gelisinde sanki ilk okuldaymisim gibi olurum.o günler cok güzeldi tabi sekter hocalar olmasa tabi.ama yinede cocuklugum fakirlik icinde gecmesine ragmen belki bir kamyon sebze kadar dayak yememe ragmen benim icin bir harikaydi.cünkü yasama sevinci hic bir zaman negative inmiyordu.simdiki arkadaslarim ise sagi solu belli degil.cok kaprisliler.ama sunu söyleye bilirim sizlere güzel arkadasligin hic bir zaman zarari olmaz.ve onu sonuna kadar sürdürmesini bilmek lazim.arkadasligi parayla mülkle degismek bu dünyada ölü yasamaktir.bilirsiniz ölüler öldükleri zaman hatirlanir,bir ay gecdikden sonra yavas yavas yasam devam eder ve giderek unutulur...................................................................
25 yıl boyunca 80 lı yıllarda adresini yitirdiğin bir liseli bir arkadaşı aramak, bulmak, sonra dün ayrılmış gibi kucaklaşabilmek, hala değişmemişsin diyebilmek
ve istisnalar da var..
20 yıl ayrılıktan sonra çok değişmişler, bunlar onlarmı diye düşünmek.(üniversite arkadaşlıkları biraz daha farklı)
o kalabalık sınıflardan yanınıza çok az kalan oluyor bazende hiç
okul arkadaşlarının çoğu sahtedir.çoğu sizin paranızı filan yemeye çalışır! bence herkese güvenmemeli!
okul kapısından çıkınca bu arkadaşlık biter ona göre..........:P