© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
umitisiz yakarislarin, derdin tasanin butunleyicisi, deyim uygunsa finale kavusmasinin anahtari olan his. tecrube ettiginiz ilk zamandan sonra surekli hayat akisi icerisinde kendini belirten bir arayuz. degiskenler ve mekanlar farklilassa da, dusunceler ve birikimler artmis eksilmis olsa da bir sure sonra kabullenmeye bile baslanandir mutsuzluk. tahayyul ettiklerinizin sinirlarina ulastiginizi anladiginiz an, buyuyup koca koca evlatlar oldugunuzun zikredildigi an, dahasi icinden asla cikamayacaginiz o fasitdairenin henuz gobeginde oldugunuzu fark ettiginiz an daha da fena bir seviyeye ulasmaniz da mumkundur. eskiler tecrubeler birer birer hatirlanir gozyaslariyla, yalnizlikla beraber uçlemenin tamamlayicisdir gecenin simsiyahliginda. bilemediginiz ise ne zaman sizi terk edecegidir sadece ve sadece...
mutsuzluk bence yitirmektir göz kapaklarının zor açılmasıdır gülmeyi unutup hüzüne alışmadır denizde dalgaların çoğalması doğanın parlak rengini yitirmesi
gönlündeki ateşin sönmesidir
mutlu olamamanın verdiği ızdırap.. su an yaşadıgım ve uzun zaman yasayacagım duygu...:(
bence mutsuzluk kurtulmak isteyip de kurtulamadn dertlerdr
içini acıtan hiç hakketmediğin şeyleri yaşamaktır zamanın bile silemeyeceği izler bırakan acılardır hayattan artık bişey beklememektir işin evin sağlığın olsada huzurun olmaması olamayacak olmasıdır acaba huzurun parasal değeri olsa ne parasal bir karşılşığı olurmuydu
mutsuzluk şimdi olduğu gibi,uzaklara bakmak ve yitirdiklerimizi çaresizlik ekseninde düşünmektir.sesini duymak istediğimiz sevgilinin bizi hiç sevmediğini hatırlamaktır. Bir dostun tarafından yüreğinin ihanet yağmuruyla ıslanmasıdır.
mutsuzluk karanlıkta kaybolmaktır.
bu ülke de yaşamış olmanın bir başka sonucu..
mutsuzluk yasama sevincini kaybetmek-kendindennefret etme-sevgisini askini yitirmesidir,En önemlisi hayatin manasini kaybetmektir mutsuzluk öyle bir düsmandirki bazen gözyasiyla bazen elveda denen bir sözcükle vurur bizi.Ama her ne olursa olsun lütfen kendimizi sevmekten vazgecmeyelim mutsuzluk denen düsmana yenilip teslim olmayalim! ! ! !
piril piril gokyuzu
simsicak gunes
gel de mutsuz ol :)
insan içine girdiği zor bir girdaptan kurtulamayınca mutsuzluğa hapsoluyor ve yenilgiyi kabulleniyor. Bence mutsuzluğu mutluluğa cevirecek yeteneği kendinizde yaratmanız lazım. Hani anadoluda bir deyim vardır olanla ölenin önüne geçilmiyor. Bence hayatınızda gerçekleşen ve sizi tat bir buhrana sürükleyen o mutsuzluğu bir an önce östünüzden yüreğinizden çıkarın ve atın. göreceksiniz ki Ozaman mutlu olmaya dair bütün hayalleriniz gerçekleşmiş olacak...
Saygılar
Esas olan mutsuzluktur.
Yani insan mutsuzluğu bilir.
Önünüze ilk çıkana mutsuzluğunu sorun. Anlatır da anlatır değil mi?
Mutluluğunu sorun.
Karşınızdakinin gözleri parlar belki ama aynı zamanda da dili dolanır, ne söyleyeceğini, ne anlatacağını bilemez. En fazla birkaç klişe laf eder.
Mutluluk arızi bir şeydir sanki, 'gelip geçecekmiş' gibidir; kazara gerçekleşmiş gibidir, en iyi halinde bile 'mucize' gibidir. (Sevgilinizin kulağına 'çok mutluyum' diye fısıldarkenki halinizi düşünün; sanki bir mucizeyi anlatıyorsunuzdur...)
İşte ondandır ki mutluluk 'bilinmez', yaşanır.
O körolasıca mutsuzluk öyle midir ya! Hem bilinir, hem iliklerimize kadar hissedilir, hem yaşanır.
İnsan mutluluktan ne olur? Mutlu olur...
Ama mutsuzluktan hasta olur, kahrolur, çöker, biter mahvolur...
Aslın da 'mutluluk unutmaktır
Çünkü çoğu zaman hafızamız 'irin toplamış bir yara' dan ibarettir. (Nietzsche)
Ve unutmak, çok can acıtan o yaraya merhem olur...
Ama o zaman da insanın içine bir kurt düşüyor: Yoksa mutluluk denen şey bir tür 'budalalık' mı?
Zamanı unutmak. Mümkün mü bu?
Bir lahza (an) için, evet!
Ya da uzun bir sarhoşluk hali olarak zamanı unutmak. Belki mümkün.
Ama o kadar! Ötesi yok, olamaz.
O halde mutluluk denen şey, tam tersine, gelip geçen zamanın kollarına kendini hiç çırpınmadan teslim edince kazanılan bir his olmasın?
Veya şu 'ölümü unutma' meselesi...
Ne umarsız bir çaba ve nasıl da kısacık bir baş dönmesi!
Düşünüyorum da, neden 'ölümü unutma' değil de, ölümle barışma hali olmasın mutluluk?
mutsuzluk yeni başlayan güne uyanmak istememek demek hergün milyonlarca insanın içinde olmak ama tek başına olmak demek, mutsuzluk yalnızlık demek sonsuz bir çaresizlik demek mutsuzluk yaşarken ölmek demek
mutsuzluk ne demektir. mutsuzluğun sözllük anlamı nedir.hormonlarla ilgisi varmıdır.bana yazarsanız sevinirim şimdiden teşekkür ederim
ruh hali, son on gün bide anlayışsızlık eklenince kaos, işin içine isimlerde girince tatsızlık, işte kaos kısaca
Mutsuzluk zamanın yavaş akmasıdır.
güzel başlayan herşeyin kötü sonuçlanacağını farkettiğim her andır mutsuzluk..
bence mutsuzluk hayatın bitmesi çünkü mutsuz olunca yaptığın hiçbir şeyin anlamı olmuyor hayata küsüyorsun
mutluksuz; çevrenizdekilerin sizi anlamaması,,görüşlerinize saygı duymaması,karşı çıkılmasıdır....
mutsuzluk şu an içinde bulunduğum durum hiçbişeyden tat almamaktır yaşamış olak için yaşamaktır eşinin seni anlamak istememesidir ve ömür boyu böyle sürecek olması mutsuzluktur ne yapabilirim?
mutsuzluk sevgiden kaynaklanir sevginin olmadigi yerde mutluluk olmaz bence ben yasadiklarimdan dolayi kendimi mutsuz hissediyorum mutlu olmak icin ne yapmali sizce ben herseyden sorun cikaran esine kiskanan biriyim bunlar beni mutsuz etmeye yetiyor bana soylenen sozler
mutsuzluk yanlizlikdir ozelikle cevreniz var ama yanlizsaniz veya evlisiniz ama esiniz sizi gormemezlikden geliyorsa o keldince kendi hayatini yasiyorsa
umutsuzluk
tatmin olamamak ve yaşamın bize çok şeyi sunmadığını düşünmektir.mutsuzluk içimizde yaşadığımız bir deprem bence...ama yıkılan şeyleri onarmakta kolay olmuyorki herzaman! o zaman mutluluğun formülüde beynimizde.yani bende :)
mutsuzluk kaplamış dört bir yanını. o gülen gözler hüzün dolmuş.
kalbin kimbilir nasıl acıdı ki, yaktın gemileri.
Şu an ki ruh halim.....Sözleşmeli öğretmenlik sonuçlarını bekelerken hissettiğim duygudur: Mutsuzluk ve umutsuzluk...Atanamayıp tekrar sınava hazırlanmanın bende yarattığı takatsizlik.Hasılı rengarenk ülkemizin rengarenk işsizlerinden olmaya kıl payı kaldı sanırım....
mutsuzluk ne bizim elimizdedir ne de mutluluğu kabul etmemektir! ! ! bunlar sadece bazı komplekslerin yarttığı düşüncelerdir. insan kendini mutsuz etmez insan mutsuz EDİLİR! ! ve bu kendi insiyatifiniz dışında gerçekleşir. ilacıysa sadece mutsuz eden kişidedir! ! işte bu gerçeği bilen insanlar karşısındakine gözü kapalı bağlanmaktan inanmaktan kabul etmekten çekinirler.çünkü mutsuz olmaktan korkarlar. bi yandanda ne olacağını bilmeden kalkışılan işlerin kötü sonucunun sorumlusu olarak kendierini gören insanlar vardır ki onlar 'melankoli klübünün'esas üyeleridirler! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
yaşadığım en yoğun duygu...
sizce yeryüzünde gerçek mutsuzluk nedir diye soranlar için: en büyük mutsuzluk sorduğunuz sorudadır.gerçek mutsuzluk ise,bunu sorma gereğini bilincinde taşıyor olmaktır.....k.i
mutsuzluk...aslında bırazda kendi elındedır.ama bence insan mutsuzlugunda nefes bıle almak istemez hersy zor gelır yapayalnız hısseder kndını sıgınıcak bı lıman arar kendıne tabiii bulabılırse........
bence mutluluk yada mutsuzlugun ne zaman gelecegı hiç bellı olmaz mutlu olmak yada olmamak aslında hepsi bızım elımızde yeterkı mutlu olmayı bılelım...
mutsuzluk bence yalnızlıktır.kabullenememektir.