Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Selin Sonsuz 21.09.2003 - 17:30

İtalya...Venedik...Gondollar...Nehir....Maskeli Balo.....

Gondolda karşımda oturan maskeli sevgili....Maskesinin arkasını görmeye çalışan ben....
Gözlerine bakmaya çalışıyorum inatla....sanki görebilsem gözlerini...tahlil edebileceğim gözleirinin arkasındaki yaşanmışlıkları.... umutları.. hüzünleri.. mutlulukları.. ve hatta benden beklediklerini... çözebileceğim kafamdaki düğümleri...ve gözlerimle anlatabileceğim ona aklımdan geçenleri....
Çıkarıp atacağım yüzümdeki maskeyi...ve taa gözlerinin içine kafasından geçenleri görmek istercesine dikeceğim gözlerimi.....
Diyeceğim ki... Ey sevgili...ey beyaz atlı prens... ben senden hiçbirşey istemedim ki... Sadece sığınma talebinde bulundum yüreğinin ülkesine....bir gemiydim hayatın çetin dalgalarının arasında savrulup durmakta olan....demirleyecek bir liman arayan çaresizce....ve her dalga bana bir daha vururken..ben büyüdüm artık ey sevgili...alıştım acı çekmeye, alıştım dalgalara...artık ne sen, ne de başka bir dalga yıkamaz zaten benim minicik gemimi......o öyle sallanıp duracak bir ömür...ama hep umuduyla yaşayacak sığınacağı limanın....taa ki bedenindeki son tahta suların dibine gömülene kadar......

eternalflame

Selin Sonsuz 04.09.2003 - 13:08

her gün, her an ve insanoğlu ne yazık ki...
o kadar çok maske var ki artık bu lafı duymak bile istemiyorum...

Sıtar Karabil 08.06.2001 - 03:08

HEY!!!
Eğer insan olmak istiyorsanız maskelerinizi vakitlice çıkarın. Yüzünüzü kaybetmemiş olursunuz.
Ne demiş şair;
Yaktım gemilerini
Dönüş yok artık geri
O maskeli balo ve onun sahte yüzleri
O balonun sahte yüzleri olmayın!!!!!!!!