© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Korku ,insanların acizliğini kabul etmek zorunda kaldığı anlarda yüreklerinde beliriveren karmaşık bir duygu.........
korku bir duygu, yaşadıkça ve öğrendikçe ivmesi artan.. bir etki karşısında insanın kontrol edemediği kendi tepkisi..
korku bana yalnızlığı, savunmasızlığı, sevgisizliği, kimsesizliği anlatıyor. depremde yalnız olmayı ya da. bir arabayı uçurumun kenarında son anda durdurmayı.. uçaktan çaresiz çok uzaklardaki bir denizi izlemeyi.. ama en çok sevgisiz kalmayı çağrıştırıyor bana..
Ümitsizlik yaratan insanın yaşama hevesini darbe vuran birşey ama aynı zamanda yaşanılmak istenen birşey bunun içindirki korku filmleri hep izlenir belki nebileyim garip birşey
Hayatı tanımlayan tek bir cümle vardı
Ve insan tanımanın ötesinde yaralar
Ve fikrine ayarlı kara'lar gördü düşünde
Ben bilirim diyordu ulema
Ben bilirim diyordu
Ben bilirim
ben...
korkmadığımı sansamda bir çok konuda,sadece bir küçük çocuk gibi kendimi kandırıorum.GerçeklerLe çok az bi zaman kaldı tanısmama,o yüzden bu aralar korkudan içim sızlıyorrrr!!!!titriyor bedenim
KORKUYORUM
Neden yaşlanıyor sonbaharlar ?
Oysa ben hala ilkbaharda çiçekler açıyorum .
Gönlüm zengin , geçsede zalim yıllar .
Bir bebeğin ağlaması ,
bir kızın gülücükleri yüzümde .
Yaşadığım olayların tümü peşimde.
Bir mektup yazıyorum zamana :
Lütfen biraz yavaş ,
Yazık bu yıllara!…
Düşen bir yaprak artık bir dekor değil bende .
Korkuyorum ,
İlkbaharlarda bitecek diye .
Murat Gulen
Korku...Korku...Korku...
Korku karşılaşılmak istenilmeyen,ama karşılaşılması kaçınılmaz olan gerçekler.
Belkide insanın gücünü ortaya koyan gerçekler.Yenilmez değildirler.Onlarla yüzleşilirse yok edilebilirler..
KORKARIM
ay soluk soluğa
yıldızlar akla ziyan bir irilikte
uzaydan yanmış kibrit kokuları
koklasam korkarım
koklamasam
gizli yılan ıslıklarıyla özsuyu zaptediyor
henüz birer iskelet gibi çıplak
aşağıdan yukarıya ağaçları
çiçekleri uyandı uyanacak
koparsam korkarım
koparmasam
öyle yoğun bir elektrikle
çıtırdar ki saçları
kim değse tutuşacak
dokunsam korkarım
dokunmasam
gözleri bir yangın başlangıcıdır
dudakları kırmızı alarm
uğultusu şehre yayılır
sokak sokak
tutulsam korkarım
tutulmasam
Attila İLHAN (KORKUNUN KRALLIĞI)
bitmez!!
O, içimde...