© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
korku ılkel bır duygudur.bılınmezlıkten doğar bılınmezlık güvensızlıktır.
Kendisinden baska korkulacak bir yani olmayan ama her insanin icinde belli oranlarda yer bulan duygu. Hicbir duyguda aranmiyacagi gibi korkuda da mantik aranmaz.
korku...ruhun donması sanki...eldesiz çarelerin önümüze umarsızca sıralanıp kalması...NE Kİ SANKİ KORKU Kİ...HAYATIN DİZGİNLERİ ELİMİZDE DEĞİL Mİ....DUA MERKEZİ YOK MU Kİ MESAJ ATSAK...NE DERSİNİZ...DONAN RUHLARA LAFIM YOK...
tedirginliktir korku.bilnmezliktir.
Bence hormonlarla bağlantılı olması onu gayet gerçekçi kılıyor aklımızda yarttığımız saçmalık falan değildir korku. Bir saplantı haline geldiği zaman işiniz bitik demektir. Eğer haklıysanız hemen birilerinden yardım isteyin.
Korku beynimizi olumsuz düşüncelere teslim etmekten başka birşey değil aslında.Bana göre korkularımız iki nedenden kaynaklanıyor: Bir kısmı bilmekten bir kısmı bilmemekten.Anlayacağınız korkmamak için ya aptal ya da korkulan şey hakkında uzman olmak gerekli.Ayrıca kaybedecek birşeyi olmayanlar korkmazlar...
korkunun kaynağı insanın fani olmasıdır.. fani olmayan, korkuyu bilmez. Korku yok olma gerçeğinin yaşamdakı izdüşümüdür. Değişik korku çeşitlare vardır, karanlıktan korkmak, yalnızlıktan korkmak vb..
korku sevdiklerini kaybetme düşüncesidir
allah kimseyi sevdiğinden ayrı düşürmesin
Korku her zaman ümitle beraber vardır.İnsan korktuğu zamanlar bu korkunun ortadan kalkması için ümit içindedir aynı zamanda.
korku olması gerekendir insanı uyanık tutar korkmalısın ki savaşabilmelisin! korkan insan hayatta kalır.
İnsanların bilmediklerine karşı duydukları bir his.Korku bana sevdiklerimi kaybettiğimde duyacağım özlemi hatırlatıyor.Bana göre korku engel olamadığımız hızlı bir kalp çarpıntısı sadece.
Korku, sevmekten kaynak alır.Sevilen nesne ya da kişinin yitirilebileceği, tek başına ürkütücü, herşeyin ve dolayısıyla yaşamın-belki de kendi yaşamımızın- herzaman garantide olmadığı, yitirilebileceği duygusunu anımsatır bize.Sonsuz kere sonsuzluğun olamayacağının kulağımıza fısıldanmasıdır.Hepsi bu...
Her insanın içinde var olan karanlığından kaçmasıdır...
korku, ihanete uğrayacağını zannetmektir.
şu an yaşadığım, gelecek
BÜTÜN KÖTÜLÜKLERİN ANA KAYNAĞIDIR..
korku; korktuklarını korktuğun için yenememektir. ya başaramazsam demektir. güvenirsen sadece kendine, korkmazsın.
insanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.Duygularını ifade temekten korkuyor, reddedilmketen korktuğu için.Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği içn.Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi birşey vermediği için Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için.W.SHAKESPEARE.
Korku, birşeylerin veya birilerinin, bazen kendimizin çevresine örülmüş bir duvardır. İçinden çıkılmaz ve içine girilmez kılmak için, böylece uzakta tutmak için anlaşılmazı.
Şüphenin, güvensizliğin, iç dünyamıza ait en gizli sırların, kendimize itiraf edemediğimiz hatalarımızın, bize geri dönüşüdür.
bence gerçeklerden korkmak en korkunç şeydir.çünkü gerçeklerden korkmak, yalanı, entrikayı, hileyi beraberinde getirir.
Sadece ve sadece sevdiğim şeyleri kaybetmekten korkuyorum..
korku, nedenini bilmediğim veya üstesinden gelemeyeceğim şey ve olaylar karşısındaki duygumdur, bazen en yoğununda, ayaklarımdan vücuduma büük bir dalgalanma ile kendini gösteren.. örneğin bir 17 Ağustos gecesi...
sadece ve sadece kertenkele... korku bu benim için.. rüyalarımda gördüğüm anlarda ölesim geliyor.. tenime değse ölmekten beter olurum.. kurtulmanın bir yoluda yok ki..
Korku...bunun aklıma dusurdugu ılk duygu ayrılık korkusudur.Aslında bu korkunun derınlıklerındede hıssedılemeyen bır kendını bulamamak vardır.Dusunsenıze neden korkarız sevgılımızle ayrılmaktan.Aldatılmaktan korkarız,yalnız kalmaktan korkarız,ayrılmaktan korkarız vs... Bütün bunların temelınde halbu kı ınsanın ozguven eksıklıgı ve hayatını daıma bırseylerın ustune endexleme ıhtıyacı duymasıdır bana gore.Halbu kı bız kendı kendımıze yetebılmeyı ogrenebılsek,evet sevgıye muhtac oldugumuzu ama bu onemlı olanın X veya Y degılde sevgı oldugunu farkedebılsek hatta ve hatta kendımıze bırazda guvebılsek ıste o zaman korku kelımesı belkı hayatımızın lugatından kalkar.Halbu kı farkına varmayız ama ne kadar cok korkarsak o kadar cok karsılasırız korkularımızla ve bız bununla yuz yuze gelmeyı hıc goze alamadıgımız ıcın her seferınde degısık bır yıkım yaratır ustumuzde.Nıtekım bunu onlemekte ınsanın kendısının elınde....
Korku; bir gün uyandığında sevdiğini yanında bulamamak, ellerini uzattığında ona dokunamamaktır...Daima senin sandığın ve asla bitmeyeceğini düşündüğün pembe bir rüyanın, gerçekten rüya olduğunu anlamak ve bunu bile kabul ettiğin halde bir daha aynı rüyayı göremeyeceğini bilmenin ruhunda yarattığı hayal kırıklığıdır..Korku; tekrar elde edemeyeceğin o rüyayı kaybetmenin verdiği sıkıntı ve bilinmeyen karanlık gecelerin getireceği belirsizliktir...
korku mu?
uyanık kalmaktır
telaşlı olmaktır korku
tedirginliktir ve kötü bi histir korkmak...
KORKU...:Allah(cc)'a biraz daha yaklaştığını hissetmektir..
Bir kalbim var ki,benim,sevdiğinden burkulur,
Kahredenden ziyade,sevilenden korkulur...
n.f.k.
korku insanın savunma mekanizması biçimidir.