Korku ruhumu ve bedenimi ayırıyor karanlığa hapsedip bekletiyor gizlercesine ama aslında boğuyor öldürüyor kendi hapsettiği yerde.Islak bir çağresizliği anımsatıyor bana
korkunun ne oldugunu bilmiyorum yalnızca hissediyorum korktugum hep başıma geldıgı için korkudan korkuyorum ona nekadar uzaklaşırsam okadar yaklaşıyyo banaa insanlarla konuşmak tan korkuyorum beni yanlış tanımalarından korkuyorum kalbime yenik düşüyorum
-Aman evladım sakına prize dokunma çarpılırsın, ateşe dokunma yanarsın, kötü arkadaşlıklardan uzak dur vs.vs.vs.....bunları yapmadığınız takdirde anne görevini yapar,,,,
-ya kızar yada kendimize gelmemiz için popomuza popomuza vurur yada bir tokat atar,,,,eee o kadarda olsun sonuçta annedir...
Burda hem anneden korkarız, hemde severiz...korkumuz yine bizim içindir, korkulanı yaptığımız takdirde kaybeden yine biz oluruz...
Allah korkusunada bu gerçekle bakmak gerekir.....Korku ve sevgi ile yapılan secdeler artık yerini aşkla ve muhabbetle yapılan türe dönüşür...
ve allah, öyle bir muhabbet verir ki kulunun kalbine aşka gelerek dayanılmayacak bir makama ulaşır en sonunda şu sözü söylemek ehliyetinde bile bulur kendisini...
-ya rabbi benim canımı daha fazla sıkma! ! ! yoksa, rahmetini bütün kullarına açıklar sana secde edecek bir kul bile bulamazsın...
bknz.. şeyh beyazid Bistami hazretlerinin sözleri...
eve doğru geliyorum sokak ıssız.mp3 çalar kulağımda çalan müzik tizzano ferrodan müziğin ritmi düşük ve yaprak kımıldamıyor derken bu arkadaş bir başlıyor bağırmaya peşinden esen kuvvetli bir rüzgar Allah diyorum.. ne oluyor anlaşmışlar gibi sanki...
seninle tanışmamız sıcak bi yaz gününe denk gelmiştir.... elimde param- yanımda arkadaş -karşıda atari salonu-arada çete üyeleri-ve yüzde patlayan bi yumruk işte bu süre zarfında seninle tanıştım.... malesef memnun olmadım....
'Gizlice en çok korkulan şey hep gerçekleşir sonunda. Yazıyorum: Ey, Sen, acı. Peki sonra? Bütün gerekli olan, biraz cesaret. Acı ne kadar ortaya çıkar ve kesinleşirse, yaşam iç güdüsü o kadar ağır basıyor ve intihar düş,üncesi zayıflıyor. Kolay sanmıştım ilk düşündüğümde. Zayır kadınlar yapmıştı bu işi. Alçakgönüllülük istiyor, kendini beğenmişlik değil. Tiksiniyorum bütün bunlardan. Sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım.'
yar gidiyor musun gitme, içimde bir korku var biliyor musun böyle başlar ayrılıklar gel, biraz kokunu bırak baharımı al, soğuktur oralar ağlıyor musun ağlama, hayırlar uğurlar gurbete giden döner mi dönmez mi belli değil bilirim ben bir karaağaç gölgesi buldum cebimde ümitlerim...
gök gürleyince kim vardır ki korkmaz en büyük olandan.... kim denizin ortasında ya düşüp ölüverirsem diye şöyle bi düşünmez kim şu günbatımında şükretmez? ? ?
yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf :) :) :) :) :)
korku inanılmaz dehşetdir. korkuyu o kadar çok seviyorum ki özellikle kitapları filmlerini bayılırım mesala bi korku flim mi TV ye girsin ve o günde kimse evde olmayacak ışığıda kapatırım izlerim. ama korkmam kesinlikle bir çok kez kimsenin olmadığı karanlık odalarda kaldığımı hatırlıyorum çünkü içimde bir cesurluluk cesaretlilik var.bence olması çok iyi insana güven veriyor...
Korkuyorum.
Korkunun ecele faydası yok.
Korkularımızdan kurtulmanın yolu, onunla yüzleşmekten geçer.
Korku ruhumu ve bedenimi ayırıyor karanlığa hapsedip bekletiyor gizlercesine ama aslında boğuyor öldürüyor kendi hapsettiği yerde.Islak bir çağresizliği anımsatıyor bana
Ben dedigimiz kisinin bilincimizde aciga cikan bir imaj oldugunu idrak ettigimizde korkularimizdan kurtuluruz.
Özlesme ise korku ve tutsaklik nedenidir.
korkunun ne oldugunu bilmiyorum yalnızca hissediyorum korktugum hep başıma geldıgı için korkudan korkuyorum ona nekadar uzaklaşırsam okadar yaklaşıyyo banaa insanlarla konuşmak tan korkuyorum beni yanlış tanımalarından korkuyorum kalbime yenik düşüyorum
korku demek her zaman korkak anlamina gelmez, benden korkak ama benden cesur insan yoktur
sanırım kokulu bir şey bok kokusu
Korkunun temelinde, her zaman bilgisizlik yatar...
İnsanın türlü tehlikelerden uzak durması ve dolayısı ile hayatta kalma şansını arttırması için işleyen mekanizmadır.Korku hayat kurtarır.
Korkunun ecele faydası yok;
peki
Ecelin korkuya bir faydası var mı acep?
Çeşidine göre değişir....
Evladınızı korkutursunuz mesela,
-Aman evladım sakına prize dokunma çarpılırsın, ateşe dokunma yanarsın, kötü arkadaşlıklardan uzak dur vs.vs.vs.....bunları yapmadığınız takdirde anne görevini yapar,,,,
-ya kızar yada kendimize gelmemiz için popomuza popomuza vurur yada bir tokat atar,,,,eee o kadarda olsun sonuçta annedir...
Burda hem anneden korkarız, hemde severiz...korkumuz yine bizim içindir, korkulanı yaptığımız takdirde kaybeden yine biz oluruz...
Allah korkusunada bu gerçekle bakmak gerekir.....Korku ve sevgi ile yapılan secdeler artık yerini aşkla ve muhabbetle yapılan türe dönüşür...
ve allah, öyle bir muhabbet verir ki kulunun kalbine aşka gelerek dayanılmayacak bir makama ulaşır en sonunda şu sözü söylemek ehliyetinde bile bulur kendisini...
-ya rabbi benim canımı daha fazla sıkma! ! ! yoksa, rahmetini bütün kullarına açıklar sana secde edecek bir kul bile bulamazsın...
bknz.. şeyh beyazid Bistami hazretlerinin sözleri...
korkunun aşka ve sevgiye dönüşmesi...
yalancı inasanlar.
ben korku dan cokkk korkarimmm! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! kimsenin basina vermesin korkuu,, benim basima cokk geldii
ne olduğu bilinmeyen 'şey'e karşı duyulan his.
'şey'tanımlandığı zaman korku da sona erebilir.
çünkü ya 'şey'ortadan kalkmıştır ya da korkan...
eve doğru geliyorum
sokak ıssız.mp3 çalar kulağımda
çalan müzik tizzano ferrodan
müziğin ritmi düşük
ve yaprak kımıldamıyor
derken bu arkadaş bir başlıyor bağırmaya
peşinden esen kuvvetli bir rüzgar
Allah diyorum..
ne oluyor
anlaşmışlar gibi sanki...
karanlık
Bu duygu insanda iyi ki var...Olmasa çoğumuzun yaşaması mümkün olmazdı...Hayatta kalmak için son derece gerekli...
korku=gece
korku=yanlızlık
korku=eskiden duyulmuş cinli perili hikayeler
korku=şimdi benim durumum...
dışardan bi ses mi geldiiii..............
seninle tanışmamız sıcak bi yaz gününe denk gelmiştir....
elimde param- yanımda arkadaş -karşıda atari salonu-arada çete üyeleri-ve yüzde patlayan bi yumruk işte bu süre zarfında seninle tanıştım....
malesef memnun olmadım....
“kıskanmadan sevebilmeyi
becerebilseydim eğer
acılarımı şiirleştiren
sözcüklerin kısırlığında
boğulurdum
şüphelerin ayrıntılarından
sıyır kendini
sarıl bana
bırak korkularını
savur bana”
Kürşat URAL
'Gizlice en çok korkulan şey hep gerçekleşir sonunda.
Yazıyorum: Ey, Sen, acı.
Peki sonra? Bütün gerekli olan, biraz cesaret. Acı ne kadar ortaya çıkar ve kesinleşirse, yaşam iç güdüsü o kadar ağır basıyor ve intihar düş,üncesi zayıflıyor.
Kolay sanmıştım ilk düşündüğümde. Zayır kadınlar yapmıştı bu işi. Alçakgönüllülük istiyor, kendini beğenmişlik değil. Tiksiniyorum bütün bunlardan.
Sözler değil. Eylem. Artık yazmayacağım.'
Yaşama Uğraşı/Cesare Pavese
yüzleşene kadar........gerisi hikâye..............(çaktın? ? ?) ......- ;)) ...Pp
Birisi sana böh derse sende amanın olursan işte o anki ruh halinde tattığın şey korku olur efenim.
yar gidiyor musun
gitme, içimde bir korku var
biliyor musun
böyle başlar ayrılıklar
gel, biraz kokunu bırak
baharımı al, soğuktur oralar
ağlıyor musun
ağlama, hayırlar uğurlar
gurbete giden döner mi dönmez mi
belli değil bilirim
ben bir karaağaç gölgesi buldum
cebimde ümitlerim...
genelde inkar ettiğim ama 1,2 tane sahip olduğumdur
nasıl yani öyle işte
anlayana
...
Dünya yıldıramazsın beni ne yapsan
Ölümden de korkmam, er geç ölür insan
Ölmemek elimizde değil ki bizim
İyi yaşamamak, beni tek korkutan..
Hayyam
dehset verici bir duygu
gök gürleyince kim vardır ki korkmaz en büyük olandan....
kim denizin ortasında ya düşüp ölüverirsem diye şöyle bi düşünmez
kim şu günbatımında şükretmez? ? ?
yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf yusuf :) :) :) :) :)
korku inanılmaz dehşetdir.
korkuyu o kadar çok seviyorum ki özellikle kitapları filmlerini bayılırım
mesala bi korku flim mi TV ye girsin ve o günde kimse evde olmayacak
ışığıda kapatırım izlerim. ama korkmam kesinlikle
bir çok kez kimsenin olmadığı karanlık odalarda kaldığımı hatırlıyorum
çünkü içimde bir cesurluluk cesaretlilik var.bence olması çok iyi
insana güven veriyor...