'Azımsanamayacak kadar ölmüsüm / Azımsanamayacak denli ölüyüm... Geliyorlar, bu evde dogan yeni bir ölümü görmeye; kosarak, düşe kalka yuvarlanarak, sürünerek... Nasıl olursa olsun; görmek için bu eski dostlarının yeni cesetlerini ve göstermek için kendi dirimlerinin kıvılcımlarını geliyorlar. Ölüm sessizligi, toz ve küf kokan evden ayrıldıktan sonra seviniyorlar canlıyız diye.'
Yolda otubüste durakta ve heryerde okuduğum bir kitap idi. Nilgün Marmara'nın telos yayınlarından çıkan güncesi. İçimizi kanırtan bir hüzünle göçmeden evvel yazmıştı bu kitabı. Keşke ölmeseydi.
kırmızı kahve rengi defter kitabını satacak olan var mıdır ayrıca? çünkü piyasada tükendi ve maalesef ben kitabımı hediye etmiştim birine...
benim aklımda en çok kalan dizesidir şu aşağıdaki:
kağan:
'hayat yine de üzülmeye değer! '
nilgün:
'hayatın neresinden dönülse kardır! '
'Azımsanamayacak kadar ölmüsüm / Azımsanamayacak denli ölüyüm... Geliyorlar, bu evde dogan yeni bir ölümü görmeye; kosarak, düşe kalka yuvarlanarak, sürünerek... Nasıl olursa olsun; görmek için bu eski dostlarının yeni cesetlerini ve göstermek için kendi dirimlerinin kıvılcımlarını geliyorlar. Ölüm sessizligi, toz ve küf kokan evden ayrıldıktan sonra seviniyorlar canlıyız diye.'
Yolda otubüste durakta ve heryerde okuduğum bir kitap idi. Nilgün Marmara'nın telos yayınlarından çıkan güncesi. İçimizi kanırtan bir hüzünle göçmeden evvel yazmıştı bu kitabı.
Keşke ölmeseydi.