belki hiç haberin olmayacak düşündüklerimden.. içimdeki nuh tufanından söz etmeyeceğim sana. bilirim aydınlık için karanlık gerekli, bir şiirinin son mısrasında turkuaz yeşile çalar belki.. beni düşünme, aklıma yer eden kelimelerinin rehberliğinde, delhi’nin dar sokaklarında bulurum kaybettiğim kendimi..
İnsanız işte halden hale giriyoruz... her haline şükretmek isterken bir bakıyorsun isyan bayrağını çekmiş ilerliyorsun... tam bir adım kala, aklından sayısız sorular ışık hızıyla akıyor, hangisini yanıtlayacağını dahi bilemediğin... O an içinde en tanıdık bir ses:sen ne için yaratıldın bu kadar büyüttüğün sorular, sorunlar sana bahşedilen bunca güzellikten çokmu...sonra derin bir nefes çekip çiğerlerine, gözlerini kapatıp HAYIR diyorsun hayır...verilen bunca güzelliği nasıl görmezden gelirim....her şey gelip geçici değil mi, hayatın bile... bu bir sınav ve sen bunu geçmek zorundasın.! işte o an seni her zaman uyaran,sakinleştiren huzur veren sese bir kez daha ŞÜKREDİYORSUN..
kendimi arıyorum uçsuz bucaksız dalgalarda kendimi arıyorum cıglık atan martılar arasında kendimi arıyorum bir damla suda kendimi arıyorum dünyanın her köşesin
'Ben nice zaman O'nu aradım kendimi buldum. Şimdi kendimi arıyor onu buluyorum. O'nu bulduğun zaman kendinden kurtulursun. Kendinden kurtulduğun zaman O'nu bulursun.'
evet kendimi bulacağım bir gün eminim...kendini bulmak ve tam olarak kendini bulmak bence farklı kavramlar....ben tam olarak kendimi son soluğumu alırken bulacağım..evet verilen tüm emanetleri teslim ederken bulacağım...işte o zaman ben ben olduğumu keşfedeceğim...
Tam kelimelerin anlamını toparlayıp,birşeyler yazacakken kavramlar arasında kayboldum... Ha şimdi aklıma geldi; iki anlamda kullanılabilir bence: 1-karşısındakinin görüş ve düşüncelerinde,kendisininkiyle tıpatıp benzerlik.. 2-Özüne,benliğine kavuşmak bir sebeple..
kıroluğu bırakıp nirvanaya yola çıkmıştım..sıfır çeyrek yol kalmıştı ki, 'baban hastalandı' numarasıyla beni geri çevirdiler.....bakalım nasip! ..belki yine giderim (bu sefer dönersem musaf çapsın!) ..tavsiye ederim....hohoho yyy
kendini bulmak başkalarını taklit etmemek demek, başkalarının çok bilinçli olduğunu taklit etmemek demek.
Hayatında, kendin olmana destek olan insanlara yer vermekle mümkün olur..
Kaybolmanın hangi türüyse artık, her buldum işte! diye haykırdığımda, kendi avucumda yok olmam.
belki hiç haberin olmayacak düşündüklerimden.. içimdeki nuh tufanından söz etmeyeceğim sana.
bilirim aydınlık için karanlık gerekli, bir şiirinin son mısrasında turkuaz yeşile çalar belki..
beni düşünme, aklıma yer eden kelimelerinin rehberliğinde,
delhi’nin dar sokaklarında bulurum kaybettiğim kendimi..
o şaşılası 'sen'
bir gün elbet kendine çıkacaksın
içindeki yitik ülkenden...
İnsanız işte halden hale giriyoruz... her haline şükretmek isterken bir bakıyorsun isyan bayrağını çekmiş ilerliyorsun...
tam bir adım kala, aklından sayısız sorular ışık hızıyla akıyor, hangisini yanıtlayacağını dahi bilemediğin...
O an içinde en tanıdık bir ses:sen ne için yaratıldın bu kadar büyüttüğün sorular, sorunlar sana bahşedilen bunca güzellikten çokmu...sonra derin bir nefes çekip çiğerlerine, gözlerini kapatıp HAYIR diyorsun hayır...verilen bunca güzelliği nasıl görmezden gelirim....her şey gelip geçici değil mi, hayatın bile... bu bir sınav ve sen bunu geçmek zorundasın.!
işte o an seni her zaman uyaran,sakinleştiren huzur veren sese bir kez daha ŞÜKREDİYORSUN..
Kendisini kaybedene mi, kaybettirene mi sitem gerek?
Kendimi aradığımda bulacağım yer hiç değişmez, o yüzden sanırım hiç arama gereği duymadım.
kendimi arıyorum uçsuz bucaksız dalgalarda
kendimi arıyorum cıglık atan martılar arasında
kendimi arıyorum bir damla suda
kendimi arıyorum dünyanın her köşesin
-ne işin var senin burada!
'Ben nice zaman O'nu aradım kendimi buldum. Şimdi kendimi arıyor onu buluyorum. O'nu bulduğun zaman kendinden kurtulursun. Kendinden kurtulduğun zaman O'nu bulursun.'
Mevlana..
çok zor,mücadel gerekir.işte ozaman huzura ereceğim
kendi ile sohbet sonucunda içindeki kendinin özlemlerini hırslarını duygularını zevklerini amacını korkularını neşelerini bilmektir....
Kenan Doğulu söylüyor..
Sözler ve müzik Sezene ait.. :))
Çat diye çatlamak üzereyim
Neresinden tutup da düzeleyim
Ortağı olmuşum düzeneğin
Kendimi bulasım var... :))))
yahu pek inandırıcı gelmiyor.. kandırmaca yapmayın..
Kendini bulmak mühim değil...Mühim olan 'Kendini Bilmek'...(Kişi kendini bilmek kadar irfan olamaz!)
evet kendimi bulacağım bir gün eminim...kendini bulmak ve tam olarak kendini bulmak bence farklı kavramlar....ben tam olarak kendimi son soluğumu alırken bulacağım..evet verilen tüm emanetleri teslim ederken bulacağım...işte o zaman ben ben olduğumu keşfedeceğim...
kendimi kaybetmeme izin vermedim ki hiç bi zaman. bulmak gibi bi kaygım ya da durumum olmadı.
Tam kelimelerin anlamını toparlayıp,birşeyler yazacakken kavramlar arasında kayboldum...
Ha şimdi aklıma geldi; iki anlamda kullanılabilir bence:
1-karşısındakinin görüş ve düşüncelerinde,kendisininkiyle tıpatıp benzerlik..
2-Özüne,benliğine kavuşmak bir sebeple..
kıroluğu bırakıp nirvanaya yola çıkmıştım..sıfır çeyrek yol kalmıştı ki, 'baban hastalandı' numarasıyla beni geri çevirdiler.....bakalım nasip! ..belki yine giderim (bu sefer dönersem musaf çapsın!) ..tavsiye ederim....hohoho yyy
Anlıktır kendini bulmak..sonra bir yenisini keşfeder ya da istersin..
mümkün değil..! ...bazı duraklarda fazla beklersin, hepsi bu...
tüm nefesler bu yolda sarf edilmekte...
uzaklarda aramaya ne hacet....
Beni uzaklara attın..
Âlemi benim,beni kendin için yarattın...
Şu yaşamda herşeyin mi yolu özgüvenden geçer dedirtesi terim.. :)) ..! !
kendini bulduğunu sanan-kendimi bulduuuğm :))
kendi-salaksın...ben hep burdaydım ;)
Kişiliksiz insanların kişilik edindiklerine inandıkları an.