kelebek ömrü sizce ne demek, kelebek ömrü size neyi çağrıştırıyor?
kelebek ömrü terimi Hülya Karlıdag tarafından tarihinde eklendi
kelebek ömrü terimi Hülya Karlıdag tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
.
...
.....
amor;
m
o
r,
diye bir olgu var batının lisanında…,
ve karartma altında,
asırlardır,
yine batının kendi kancıklığında…,
peki o halde,
artık söndürün ışıkları doğuda da madem,
ki içimden geçen radyasyon,
kalbimi röntgenliyor...,
yahuda ağacı astım,
kalbimin yedi stent takılmış kollarına,
(bir kelebeğin ömrü kadardı;
sabırsız ve güzel erguvanın baharda,
yapraklanmadan çiçeklenmesi
ve sığdırabilirdi demleri bu kısa büyülü zamana)
bir parantezli iç ses daha işte,
.....
...
.
Ateş, ben yanmaktan vazgeçinceye dek, tutsaksın kabuslarına der kelebeğe.
Kelebek gülümser, sana ömrüm bir gün gelir, ama ben senden de çok yaşarım.
Alevin de senin olsun, külün de..
Schubert - The String Quartets (Melos Quartet)
My Heart and I
I.
ENOUGH! we're tired, my heart and I.
We sit beside the headstone thus,
And wish that name were carved for us.
The moss reprints more tenderly
The hard types of the mason's knife,
As heaven's sweet life renews earth's life
With which we're tired, my heart and I.
II.
You see we're tired, my heart and I.
We dealt with books, we trusted men,
And in our own blood drenched the pen,
As if such colours could not fly.
We walked too straight for fortune's end,
We loved too true to keep a friend;
At last we're tired, my heart and I.
III.
How tired we feel, my heart and I!
We seem of no use in the world;
Our fancies hang grey and uncurled
About men's eyes indifferently;
Our voice which thrilled you so, will let
You sleep; our tears are only wet:
What do we here, my heart and I?
IV.
So tired, so tired, my heart and I!
It was not thus in that old time
When Ralph sat with me 'neath the lime
To watch the sunset from the sky.
Dear love, you're looking tired,' he said;
I, smiling at him, shook my head:
'Tis now we're tired, my heart and I.
V.
So tired, so tired, my heart and I!
Though now none takes me on his arm
To fold me close and kiss me warm
Till each quick breath end in a sigh
Of happy languor. Now, alone,
We lean upon this graveyard stone,
Uncheered, unkissed, my heart and I.
VI.
Tired out we are, my heart and I.
Suppose the world brought diadems
To tempt us, crusted with loose gems
Of powers and pleasures? Let it try.
We scarcely care to look at even
A pretty child, or God's blue heaven,
We feel so tired, my heart and I.
VII.
Yet who complains? My heart and I?
In this abundant earth no doubt
Is little room for things worn out:
Disdain them, break them, throw them by
And if before the days grew rough
We once were loved, used, — well enough,
I think, we've fared, my heart and I.
'The Panic in Needle Park' (1971)
Jerry Schatzberg
Ayla Dikmen - Zehir Gibi Aşkın Var...
...
Liedin en büyük ustası olarak tanınan Franz Schubert'in 1817 Şubat'ında, şair Matthias Claudius'un bir şiiri üzerine bestelediği 'Der Tod und das Mädchen' (Ölüm ve genç kız) adlı Lied'in sözleri şöyle:
(Genç kız konuşur)
Geç git! Ah, geç git
Git ey vahşi iskelet!
Daha gencim ben, git dostum!
Ve bana dokunma.
(Ölüm cevap verir)
Elini ver, ey güzel ve zarif varlık,
Ben dostunum ve cezalandırmak için gelmedim.
Cesur ol! Ben vahşi değilim,
Rahatça kucağımda uyumalısın.
Genç kızın yalvarışını ve ölümün cevabını içeren bu liedi Schubert, daha sonra yazdığı onbeş kuartet arasında Re minör 14. Dörtlü'sünün ikinci bölümünde kullanmış; 1824 Mart'ında tamamlanan eser, bestecinin ölümünden sonra Joseph Czerny tarafından 1831'de yayımlanmıştı... Dört bölümden oluşan eserin, Sol minör tonalitede olan ikinci bölümü (Andante) dışında hepsi de Re minör tondadır; bunun da oda müziği alanında ilk kez gerçekleştiği belirtilir...
1. Bölüm Allegro 4/4'lük ölçüde çabuk tempodadır... Daha ondördüncü mezürde tehdit edici tavırla yükselen çağrı, eserin tüm atmosferini etkiler: Huzursuz troyolelerle, hızlı değişimlerle yansıyan motif bölümün hareketini belirleyen unsurdur... Bundan gelişen dik tavırlı ana tema gerilim yaratır... Viyola ile de yansıyan triyoleler sürerken, içtenlikle beliren ve Brahms'ı anımsatan lirik ikinci tema majör tonda duyulur; hava sanki aydınlanmış gibidir... Bu arada La Majör tonda beliren sevimli ve oynak bir yan tema da yardımcı olmaya çalışır (bazı eleştirmenler burasını Mozart'ın Jüpiter Senfonisi'nin finaline de benzetirler) . Ancak bu mutluluk da kısa sürer, huzursuz hava yeniden oluşur... Serimde (exposition) ikinci tema bile karakterini değiştirir, acıyı yansıtır; ancak ritminden dolayı tanınabilir şekle girmiştir... Dinamik yükselişlerle ve karşıtlıklarla süren bölüm, sona doğru coda'da keder içinde söner...
2. Bölüm Andante con moto ise 4/4'lük ölçüde ve ağır tempoda başlar... Beş varyasyondan oluşan bölümde Schubert, şair Claudius'un şiiri üzerine daha önce bestelediği liedi değerlendirmiştir... Ancak bölümde, ölümden korkarak yalvaran genç kız değil, ölümün sakin bilgeliği ön plandadır... Fakat bu sakinlik üçüncü ve beşinci varyasyonda bozulur; yeniden huzursuz ve heyecanlı (alla breve) bir atmosfer oluşur... Tüm varyasyonların minör tonda olmasına karşın yalnızca dördüncüsü majör tondadır...
3. Bölüm Re minör tonda, oldukça çabuk (Allegro molto) tempoda bir scherzodur... Yaşama isteği güçlenmiş, ancak neşeli ve mutlu bir dans oluşmamıştır... Buradaki ana tema Wagner'in 1854'te yazdığı Rheingold (Ren Altını) Operası'nı çağrıştırır... Bölümün re majör tondaki trio kısmı ise, sevimli ve zarif biçimde, aydınlık bir hava yaratır...
4. Bölüm Re minör tonda, 6/8'lik ölçüde ve çok hızlı (Presto) tempoda bir finaldir... Aceleci ve kovalar gibi yapıdaki ana tema teksesli (unison) sunulur... Birinci bölümden de daha canlı, hareketli olan ve bazı uzmanların Dance Macabre'a (Ölüm dansı) benzettikleri final sanki, insanın kendinden daha güçlü olan ölümle savaşımını sergiler... Ancak çok kısa anlarda beliren aydınlık ve avutucu yan tema aldatıcı biçimde duyulur ve kaybolur; bölüme egemen olan acı ve sert kovalamacayı önleyemez... Ölümcül fırtına yaklaşmaktadır... Eser daha da çabuklaşan (prestissimo) Coda ile sona erer: Ölüm avını yakalamıştır...
...
Kelebeğin ömrü bir gündür,
o da doğduğu gündür!