Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Nevzat Dağlı 10.05.2010 - 10:05

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat, yine memleketini çok özledi ve duygularını dizelere döktü.

Yalnız çıkmıştım gurbete,
Özlem gözde tüte tüte.
Bundan sonra gitmez öte;
İki çocuk, bir de hanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Büyüdüm ben kollarında,
Okulunda, yollarında.
Elmaların dallarında;
Canlanıyor binbir anım,
Geliyorum Karaman’ım.

Hasret örünce ağını,
Özlerim Karadağ’ını,
Şarözü’nü, Kırbağı’nı;
Bağlarını çekti canım,
Geliyorum Karaman’ım.

Akyokuş var, İğdemit var,
Saylarüstü’nde ümit var,
Bozyazı’ya çok gel-git var;
Geçmişte kaldı harmanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Kavakların verir sesler,
Söğütlerin dere süsler.
Yüreğimi sevgin besler;
Kavuşmazsam durur kanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Ben gelmezsem ele gider,
İmaret’le, Kale gider.
Yunus Emre bile gider;
Kalmaz benim adım, sanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Nice nice erenler var,
Tende ruhu görenler var.
Türbelere girenler var;
Şıh Ali, Zeyve Sultanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Hatuniye Medresesi,
İmaret’in minaresi,
Hayran bırakır herkesi;
Eserlerine hayranım,
Geliyorum Karaman’ım.

Siyaser’de tarih yaşar,
Gazalpa’ya gönlüm düşer.
Aktekke’de çiğler pişer;
Arıt beni Lel Hamamım,
Geliyorum Karaman’ım.

Yolumu gözler kardaşım,
Bekler beni arkadaşım.
Bağrındadır suyum, aşım;
Sende kesilsin kurbanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Sende gayrı evim, barkım,
Sende döner hayat çarkım.
Az zamanda kalmaz farkım;
Sana uyacak zamanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Nevzat’ı tanıyan azdır,
Adını kütüğe yazdır.
Benim için büyük hazdır;
Senle dolsun herbir yanım,
Geliyorum Karaman’ım.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Nevzat Dağlı 15.10.2007 - 11:49

Karamanlı Nevzat memleketini çok özlediğinde duygularını dizelere döker. İşte onun dizeleriyle Karaman

Düşlerimde Karaman

Kimi zaman dalar dalar giderim
“Gel” olursun düşlerimde Karaman
‘Tutun ellerimden anılar’ derim
Yol olursun düşlerimde Karaman

Kazalpa’da yüreğimi yıkarım
Yorgun argın Bozyazı’ya akarım
İğdemit’ten Şarözü’ne çıkarım
Bal olursun düşlerimde Karaman

Züğürtler Yaylası, Hamza Zindanı
Kalpaklı Değirmen ve Dereyanı
Bahçe bahçe, tarla tarla her anı
Gül olursun düşlerimde Karaman

Saylarüstü, Kışlaönü, Kırbağı
Can göçüren Kırmahalle toprağı
Solar solar düşer gönül yaprağı
Dal olursun düşlerimde Karaman

Çocukluğum nerde, gençliğim hani
Zeyve’de sokaklar bilmiyor beni
Göynüyerek düşündükçe hep seni
Kül olursun düşlerimde Karaman

Akyokuş’ta harman harman yığılır
Deliçay’dan savak savak dağılır
Nevzat senin özlemine boğulur
Sel olursun düşlerimde Karaman

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat


Karaman’a dönüş

Karaman’ım sana sana
Uçmuşum bak geliyorum
Ankara’dan yana yana
Kaçmışım bak geliyorum

Apar topar gece yarı
El yordamı göz kararı
Sana gelen o yolları
Seçmişim bak geliyorum

Gözüm nuru, alnım teri
Kaçma gayrı geri geri
Sevdan ile engelleri
Biçmişim bak geliyorum

Umutlarım kopa kopa
Gelmez oldum ipe sapa
Özlemini kupa kupa
İçmişim bak geliyorum

Aç koynunu nazı bırak
Bilmez oldum uyku durak
Hasretini bayrak bayrak
Açmışım bak geliyorum

Arttı sana yangım arttı
Olmaz oldu ölçü tartı
Ben de böyle pılı pırtı
Göçmüşüm bak geliyorum

Nevzat’ına verdin Dağ’ı
Yandı gitti gönül bağı
Konya üstü Karadağ’ı
Geçmişim bak geliyorum

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

Nevzat Dağlı 26.09.2007 - 14:26

Karaman benim memleketim. Bakalım beni hatırlayacak mı?
Karaman beni hatırlar mı?

Gözden uzak olduk, gönülden öyle
İlin beni hatırlar mı Karaman
Sana hiç darılmam gerçeği söyle
Dilin beni hatırlar mı Karaman

Yıllar yılı uzağında kalmışım
Lakin seni öztoprağım bilmişim
Zaman zaman dosta selam salmışım
Ali’n beni hatırlar mı Karaman

Şiirle söyleşmem sende başladı
Ömrün üçtebiri sende kışladı
Bacım emek emek ilmek işledi
Çulun beni hatırlar mı Karaman

Yeni yetme bilmez, anmaz ki ölen
Kaç akranım kaldı adımı bilen
Rebiş’i, Elif’i unutmadım ben
Delin beni hatırlar mı Karaman

Kazalpa’nın deresinde çok yüzdüm
Hacsami’nin bahçesinde kak dizdim*
İstasyon yolunda kimlerle gezdim
Yolun beni hatırlar mı Karaman

Karadeğirmen’de balıklar tuttum
Sulara kapıldım, çamura battım
Yoğurt pazarladım, domates sattım
Halin beni hatırlar mı Karaman

Zeyve’de oynarken dizim sürtüldü
Üstüm başım toz toprakla örtüldü
Kaç ağaçta gömleklerim yırtıldı
Çalın beni hatırlar mı Karaman

Lisende okudum kırkbir yıl geçti
Nice umut soldu, nicesi uçtu
Kim kimi eledi, kim kimi seçti
Falın beni hatırlar mı Karaman



Sevdiklerim ahret için yarıştı
Her gidenle anılarım buruştu
Anam, babam toprağına karıştı
Gülün beni hatırlar mı Karaman

Düşlerimde sığırların böğürür
Sağım için sahibini çağırır
Haccabamın kabak oğlu nöğürür**
Kelin beni hatırlar mı Karaman

Muammer Baran’ın sevda tanığı,
Sapanla avlanan çevre sanığı,
Nevzat’ım ben, düşün, hasret yanığı
Külün beni hatırlar mı Karaman

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

* Hacı Sami Tartan’ın bahçesinde meyve kurusu dizdim
** Hatice ablamın saçsız oğlu ne yapıyor?

Adem Akyol 21.09.2006 - 14:09

dedelerimin pay i tahtı.

Drag Bonfire 10.03.2006 - 22:16

oyunlarının sonradan anlaşılabildiği konyanın koyunuyla ünlü ilçesi..