Ayın altında kağnılar gidiyordu, Kağnılar gidiyordu Akşehir üstünden Afyon'a doğru Toprak öyle bitip tükenmez dağlar öyle uzakta, sanki gidenler hiçbir zaman hiçbir menzile erişmeyecekti. Kağnılar yürüyordu yekpare meşeden tekerlekleri ile Ve onlar ayın altında dönen ilk tekerlekti ayın altına öküzler Başka ve küçük bir dünyadan gelmişler gibi ufacık, kısacıktılar ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında ve ayın altından akan toprak, toprak topraktı.
Ayın altında kağnılar gidiyordu,
Kağnılar gidiyordu Akşehir üstünden Afyon'a doğru
Toprak öyle bitip tükenmez
dağlar öyle uzakta,
sanki gidenler hiçbir zaman
hiçbir menzile erişmeyecekti.
Kağnılar yürüyordu yekpare meşeden tekerlekleri ile
Ve onlar
ayın altında dönen ilk tekerlekti
ayın altına öküzler
Başka ve küçük bir dünyadan gelmişler gibi
ufacık, kısacıktılar
ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında
ve ayın altından akan
toprak,
toprak
topraktı.
Nazım HİKMET