insanlar sizce ne demek, insanlar size neyi çağrıştırıyor?
insanlar terimi Oğuzhan Keskin tarafından tarihinde eklendi
insanlar terimi Oğuzhan Keskin tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
çooook yazık çooook bizlere
İNSAN DIŞIYLA KARŞILANIR, İÇİYLE UĞURLANIR...
onna cemaknaten kva koçoreti..
mundi ğurmape na gitoretu :)))
bilaği aşkva tuuu
kendini kendi kafanda arındırmak bu da güzel yani yapmadım deyince yapmadın oluyor.ama dostum kendi kendini ele veriyorsun çok acmisin, seninle oynanılmaz be.sıkıldım.
peki bana neden yazdıklarımı sildim diye top demiştin o zaman bu varsayım tek bir insan (yani ben) içinnmi geçerli sadece yoksa evrenselmi.mantığın evrenselse kendi kendine top demiş oluyorsunda, o yüzden uyarıyım dedim.
ben sana küfür etmedim sen bana küfür ettin ya ille beni küfür ettirmeyemi çalışıyorsun şimdi. etmiyeceğim ulan, sürün :)
ben olayın dışındayım.
Yusuf´un kardesleri...
kargaşa yumağından başka bir şey değil..nedeni yok çünküsü yok..dünyanın ve insanlığın anlamı yok..
olasılıklar...
Kendini tanımayan, görünüş bazında insan etiketine sahip olan, sınırlı ve atıl durumda yaşayana Beşer; kendini gerçekleştirmiş, bilim, sanat felsefe, doğa, farkındalık, tercih kavramlarının bağlantılarını oluşturabilmiş, oturtabilmiş ve uygulama durumunda olan varlığa insan denir; 'İnsanlar' ise, ikincisinin çoğuludur.
''İnsanları tanıdıkça hayvanları daha çok sevmeye başladım'
(Judith Kerr - Hitler oyuncağımı çaldı)
insanları düşünme..
şeyleri düşün....
ve necipten bir tane daha bu gece için son olarak...
insan, bir mesut zalim, insan bir mağruru cahil
tekne kırık, su azgınv ekayıplarda sahil....
bir bölünmezki insan onu zaman bölüyor
insan her an dirilip her saniye ölüyor....
ey insan kaderi!
nasılda rüzgara benziyorsun....
kader acımasızdır...insansa küçük...
insan ne çok şeye başlarda ne az şeyi tamamlar...
insanlar, bütün kusurlarına rağmen her şeyin en sevimlisidirler...
insanın kendini insanlardan koruması için gereğinden çok sebebi vardır...
aslını anlamak için en büyük insan bile fazla kü.üktür....tadına varmak için en küçük insan bile fazla büyüktür....
unutan...unutulan...
mutlu/mutsuz eden... aci ceken/cektiren...
riyakar.. oyuncu... kendini/baskalarini kandiran... yasayan/yasatan... ölen/öldüren... seven/sevilen... yasama umudu.. yada umutsuzluk... ne degildirki insanlar.......
hayat degildir güzel olan.. yada hayat degildir zor olan.. hayati güzel yada zor yapan..yasamayi zor yada kolay yapandir insanlar....
ve beni en cok yoran....
INSANLAR GIDER
insanlar gider şarkıları kalır
şarkılar var uzun
yüzyıllar dolanır
şarkılar var kısa
söylendiği yerde kalır
şarkılar var benim şarkılarım
söyletmezler içimde kalır
Aziz Nesin
Belki de bu konuya en çok yakışan şiir yazılmış; ben yazamadısam da; abim yazmış, sağolsun...
Yaşamaya Dair
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından.
İşte insanları, insanlarımızı bu kadar sevebildiğimiz zaman (yüzünü bile görmediğimiz insanlar için ölebilecek kadar) memleket işte o zaman kurtulacak...
İnsanlar ne güzel bir terim sanki başka bir gezegende hatta başka bir alemde yaşayan varlıklar gibi.
O kadar yakın ama o kadar uzak olabilen, karıncadan bile küçükken beyniyle evrenden bile geniş olabilen, hayvandan daha üstünken ondan daha da aşağılara inebilen. Sanki bir fanusun içine hapsedilmiş mitolojik tanrılar gibiyiz.
İnsanlar... Kadını, erkeği, çocuğu yaşlısı, sakatı, sağlamı, siyahı, beyazı, yahudisi, ateisti, sağcısı, solcusu, topluca ya da yalnız, tür tür, memuru, işsizi, zengini, yoksulu v, s v.s acaba hayal midir, virüs müdür, yansımalar mıdır, halife midir, omurgalı düşenebilen hayvan mıdır, nedir neyi çağrıştırırsa çağrıştırsın insanı insan yapan yaptıklarıdır.
Enam Suresi,132. Ayet: 'Herkesin yaptıklarından dolayı dereceler vardır. Rabbin ne yaptıklarından habersiz de değildir.'
Bakara Suresi,74. Ayet: ''.... taşlar gibi, hatta daha duygusuz; çünkü taşların öylesi var ki içinden nehirler kaynıyor, öylesi var ki çatlıyor da bağrından sular fışkırıyor ve öylesi de var ki Allah korkusundan yerlerde yuvarlanıyor. Sizlerin neler yaptığından Allah gafil değildir.''
Ah şu insanlar! Bari 'insanları' kullanalım da terimi açıklamaya çalıştığımız sanılsın.
(!) ben de bu işareti çok severim; ama kullanılması gerektiği yerde kullanıldığı zman.
Bazı isimler semboldur, çünkü savunduklrı dava için birer vazgeçilemez olmuştur.Senin dediğin gibi bunlar necipler de nazımlar da fettullahlar da olabilir.
Onlar davanın önde gidenerindendir.Ve bu davaya gönül verenler önce onlarla gözlerini açarlar ve bilmeyerek de olsa onalrın da savunucusu olurlar.Çünkü onlar için ide ya da fikir ya da dava neyse, bu adamlar da o dur.
Örneğin siz vatanınız, milletiniz için savaşıyorsunuz, ama bunu herhangi bir cephede yapıyorsunuz.Diyebilirler mi ki siz yalnız bu cephe ile sınırlı olan topraklrı savunup, sadece bu yer için kanınınızı döküyorsunuz? Elbette ki: Hayır. Siz bir savaşın içindesiniz ve savaşın her anında yaşamak zorundasınız.
Savaşta erlerin moral seviyelerini yükseltmek için onlara bazı isimler altında yapılan kahramanlıklar anlatılır Böylece onlar davaları içinde bu isimlere de saygı duymaya başlarlar, çünkü aynı uğurda onlar da kanlarını dökmüştür, hem de bunu destanlara yakışır bir şekilde yapmışlardır.
Kimin Ulubatlıları, Hasan Tahsinleri, Kemalleri, Osmanları duyunca tüyleri diken diken olmaz!
Dava onu en önde savunulanlarla neşredilir.
Düşünün ki, Çanakkale Harbi'nde Türk erlerinin yaptığına sadece kendileri değil, karşı tarafatakiler bile hayrandı.Yani farklı düşünceden dahi olsalar, ya da farklı amaçlar için de yaşısalar yine de karşıt taraftan takdir kazanmışlardı.
O yüzden insan farklı görüşten dahi olsa, yapılan, ortaya konan; kısacı takdir-eşayan bir durum varsa bunu yapmalıdır.
Ve sana göre de kardeşim sen komünist olmasan bile nazım ı seviyorsun, bu da onun ortaya bişeyler koyduğunu gösterir.
İnsanlar...
bir şeyi fark ettim: insanlar ideolojilerini araç değil de amaç olarak kullanıyor..tabii bazıları ve hatta kendileriyle aynı ideolojiye gönül vermiş insanları sırf o ideolojide diye seviyor... Örneğin, komünist bir insan Nazım'ı savunuyor, sağcı olan Necip Fazıl'ı savunuyor.. yobaz olan fettulah gülene toz kondurmuyor... (tabii burda ayrımları da açıklamalı Nazım'ı gerçekten seven komünist olabilir; benim demek istediğim sırf komünist diye nazım'ı sevmek; sırf sağcı, dindar diye necip fazıl'ı sevmek bazı insanlarda huy haline gelmiş ki bence yanlış) ...Örneğin yine: ben Nazım'ı çok seviyorum ama komünist değilim...Fakat şunu da demeli ki mesela Nihal Atsız'ı seven insan onla aynı fikri paylaştığı için sevmesi de doğaldır; çünkü aynı şeyi düşünüyorlar; Atsız abisini bir hoca olarak görüyordur; benim demek istediğim (sürekli yineliyorum ki yanlış anlaşılmasın) been komünistim o zaman nazım'ı savuncam (ama adam nazım'ı doğru düzgün okumamış halbuki) aynı şey necip için fettulah hoca efendi(!) için de geçerli...