İnsan ne müthiş canavardır,ne büyük yenilik,ne müthiş ucubedir,ne büyük kaostur,ne müthiş çelişkinin öznesidir,ne büyük bir harikadır,tüm nesnelerin yargıcıdır,bön bir solucandır,doğrunun yönetıcisi,bilisizliğin ve yanılgının lağımıdır.Evrenin şatafatı aynı zamanda pisliğidir” Pascal”
Surekli savaş tamtamlarının çalındığı bu yeryüzünde,söylemlerinde çağdaş olduğunu iddia etse de genlerindeki o ilkel dürtülerinin esaretinden kurtulamamış yaratık.
İnsan ı okumak, önce kendini okumalısın, hayatın maskelerimi yüzümüzden söktükçe gerçek kimliğimize ulaşırız. Ön yargımız, egoistliğimiz, kıskançlık, tahammülsüzlük, daha birçok yönümüzü ortadan kaldırmalıyız, kendimize ulaşmalıyız. ALLAHIN. Bize bahşettiği, ilahi varlığa ulaşırız. Ancak tarihler boyu kendine ulaşmış insanların başına neler geldiğini acaba herkes biliyor mu? Şiirimde adlarını bahsettiğim eren insanlar kâmile ermiş olmalarının bedelini ya canlarıyla ya da şerefleriyle ödemişlerdir. İnsanoğlu kıskançlık ve mevki uğruna ALLAHIN sevgili kullarına hep eziyet etmiştir. Aynı eziyete kurban gitmemek için önce kendini keşfet, sonra insanlığı. Ama her ne ararsan kendinde ara sözü boş bir söz değildir. İyilik ve kötülük her daim insanın kendisinde mevcuttur
insan ki doğmadan sığarken o küçücük rahim odasına.. akıl-baliğ olunca nedense sığmaz olur dünya deryasına.. ve yine anne karnında doyumu yaşarken ŞÜKÜR edasıyla.. kendi ayakları üstünde durunca doymaz küfür sedasıyla..!
* İnsan vardır, gıda gibidir, her gün ihtiyaç duyarsın, * İnsan vardır, İlaç gibidir, gerktiği zaman gerektiği kadar ihtiyaç duyarsın, * İnsan vardır, mikrop gibidir, sen istemesende o gelir seni bulur. .........................................................(Nusret ORHAN)
İnsan doğuyoruz,insan oluyoruz.İnsan olmayı başaramayan,sanki ondan daha az insan değildir.İnsanlık yaratılmadan ya da yaratıcı olmadan edinilir.Kültürlü olmaktan önce doğallık söz konusudur.Bu,bir öz değil,bir soy zinciridir.İnsan,çünkü insanın oğludur.
İnsan ne müthiş canavardır,ne büyük yenilik,ne müthiş ucubedir,ne büyük kaostur,ne müthiş çelişkinin öznesidir,ne büyük bir harikadır,tüm nesnelerin yargıcıdır,bön bir solucandır,doğrunun yönetıcisi,bilisizliğin ve yanılgının lağımıdır.Evrenin şatafatı aynı zamanda pisliğidir” Pascal”
insan mutlak acizdir
Çok güzel makyaj yapılmış bir sahne showmeni...
insan-i kamil
kamil-i insan
faili meçhul bir cinayetin resimini yapmak gibi birşey insanı tarif etmekte..
Allahin bir kulu..
insan insanın kurdudur.
Yeri geldiği zaman her şartta ayak uydurabilen..
Ve değeri çok gerilere düşen bir bukalemun...
(!)
Surekli savaş tamtamlarının çalındığı bu yeryüzünde,söylemlerinde çağdaş olduğunu iddia etse de genlerindeki o ilkel dürtülerinin esaretinden kurtulamamış yaratık.
insan istediği sürece insandır ve kendini nasıl isterse öyle olur...
Biraz et,
biraz kemik,
biraz can,
biraz kan,
bugün var yarın yok,
ölüme ayarlı saat.
...
var olan tüm varlıklardan tek farkı düşünebilme yetisine sahip olan varlık......
Unutur..Unutulur da..
..
İnsan ı okumak, önce kendini okumalısın, hayatın maskelerimi yüzümüzden söktükçe gerçek kimliğimize ulaşırız. Ön yargımız, egoistliğimiz, kıskançlık, tahammülsüzlük, daha birçok yönümüzü ortadan kaldırmalıyız, kendimize ulaşmalıyız. ALLAHIN.
Bize bahşettiği, ilahi varlığa ulaşırız. Ancak tarihler boyu kendine ulaşmış insanların başına neler geldiğini acaba herkes biliyor mu? Şiirimde adlarını bahsettiğim eren insanlar kâmile ermiş olmalarının bedelini ya canlarıyla ya da şerefleriyle ödemişlerdir. İnsanoğlu kıskançlık ve mevki uğruna ALLAHIN sevgili kullarına hep eziyet etmiştir. Aynı eziyete kurban gitmemek için önce kendini keşfet, sonra insanlığı. Ama her ne ararsan kendinde ara sözü boş bir söz değildir. İyilik ve kötülük her daim insanın kendisinde mevcuttur
...
hiçbir kurşun, hiçbir çelik,
hiçbir toprak ve hiçbir vatan
daha kutsal değildir insandan.
Yılmaz Odabaşı
İnsanı diğer canlılardan ayıran
en önemli özelliği; geçmişi, geleceği düşünebilmesi
ve tabiattaki olayların ardındaki sırrı merak
etmesidir.
adem oğlu beşer oda şaşar..
her insan ayrı bir cihan.
insan ki doğmadan sığarken o küçücük rahim odasına..
akıl-baliğ olunca nedense sığmaz olur dünya deryasına..
ve yine anne karnında doyumu yaşarken ŞÜKÜR edasıyla..
kendi ayakları üstünde durunca doymaz küfür sedasıyla..!
İNSAN ki gölgesinde arar bin bir türlü kusur..
nicedir kendinde bulamaz; en basit fark budur..
nefsiyle savaşır mı matmazel yada madam..?
İNSAN bu kendinde hep 'görünmez' adam..!
* İnsan vardır, gıda gibidir, her gün ihtiyaç duyarsın,
* İnsan vardır, İlaç gibidir, gerktiği zaman gerektiği kadar ihtiyaç duyarsın,
* İnsan vardır, mikrop gibidir, sen istemesende o gelir seni bulur.
.........................................................(Nusret ORHAN)
Ne kadar insan olabilirsen o kadar ol! Ama,gayret et!
her insan ayrı bir cihan.
Ve Ant Olsun Ki
Hiçbir Kurşun,
Hiçbir Çelik,
Hiçbir Toprak
Ve Hiçbir Vatan
Daha Kutsal Değildir İNSANDAN...
Y.Odabaşı
İnsanlardan saygı bekliyorsan,sen de saygılı olmalısın.
İnsan önyargılarından,ancak doğruyu aramakla kurtulur.
İnsana, hakettiği kadar değer verilir.
'Her insan,herkes karşısında herşeyden sorumludur.
Dostoyevski
İnsan doğuyoruz,insan oluyoruz.İnsan olmayı başaramayan,sanki ondan daha az insan değildir.İnsanlık yaratılmadan ya da yaratıcı olmadan edinilir.Kültürlü olmaktan önce doğallık söz konusudur.Bu,bir öz değil,bir soy zinciridir.İnsan,çünkü insanın oğludur.
Mümbit varlıktır...yatırım yaptıkça verim alırsınız...
İnsan toprak gibi mutevazı olmazsa insanlıktan çıkar
Şirazi