Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Ayın Hüznü 03.04.2016 - 00:29

Anılarını Yerlerden Toplayanlar Derneği'nden dönüyorum
bir yanıp bir sönüyorum
yağmur bizi izliyor sevgilim, yalnızca biz
yalnızca biz geçmişi yaktık, yalnızca biz
bir şemsiyeye çarpıp batan bir teknedeydik, eğildik
eğildik ve iplerimizi çözdük
sonsuz ipli uçurtma şenliğine dönüştü birlikteliğimiz
yağmur bizi izliyor sevgilim, yalnızca biz
ağzımız sürükleyip götürüyor çalar saatleri
en tehlikeli odalarındayız otellerin..

a.a.

Ayın Hüznü 26.03.2016 - 22:35

Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm
Bir çiçeğe tutundum düşerken, oradayım hâlâ
Sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
Nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
Zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar
Dursam ölürüm paramparça olur dünya

Ahmet Telli

Kasabanın Cadısı 25.03.2016 - 13:36

Üffffffffffffffffffffffffff ledim, dağıldılar. :))

Ayın Hüznü 23.03.2016 - 22:47

Gidersen, fesleğen kokusu bırak avuçlarıma
Gözlerime son bir iz bırak gözlerinin kahvesinden
Saçlarıma bir tutam rüzgâr sun.
Dağılsın dağların yamaçlarına..

~

Ayın Hüznü 20.03.2016 - 16:07

Kaçarım binlerce yıldır
Binlerce yıldır ben bir kaçağım
İçimde insan kırıkları
Kendi kendime batar kanarım
Hangi dağın üstünden geçsem
Çayı serin bir köye varırım
Yalancı gazeteler yakar
Aklımı fikrimi ısıtırım
Bir gün insandan kaçarsam
Elbet bir ağaca sığınırım
Hangi eski köprüden geçsem ip kopar
Bir nehre düşerim yalnız
Orada bir akıntı deli
Ömrüm her şelaleden
Tutar atar kendini
Hangi dostun elinden tutsam el olur
Bir şarkı dinlerim yalnız
Kimse bilmez ki içimi
İçimin söylediğini
Herkes biraz kandırır kendini
Hangi sigaradan yaksam
Aynı duman aynı kanser
Hangi çağda yaşasam
Aynı zihin aynı sesler
İçimde insan kırıkları
İçimde insan kırıkları
Bağırsam kaç kişi duyar
Bağırsam çığlıkları

/İçimde İnsan Kırıkları/

Ayın Hüznü 17.03.2016 - 17:42

Sevgilim,
yetimim benim,

aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken

kapılar kapalı, dünya buzlu cam
uyuşmuş gözlerimin önünde
hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan

ikimizin yerine dinliyorum
sevdiğin şarkıları
siyah tişörtünü giyiyorum yatarken
gömleklerini, kazaklarını, kokunu
senin rüyalarını görüyorum ölür gibi uyurken
gün boyu elimde kahve fincanı

kapıyı açmıyorum
telefonlara çıkmıyorum
başını bekliyorum geleceği olmayan hatıraların

Sevgilim,
yetimim benim,
nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata
öldüğünden haberi yok fotoğraflarının..

Zühal Ayaksız 14.09.2009 - 17:27

Kalan..
Yalnızca Haziran Külleri!

ZuZu