© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Epey uzun olucak...
geceleri severim ben geceler karanlığıyla kapatır beyazı ve tek renk olur orada ve tek gerçekler sen ve sen varsındır sessizdir dörtbir yan
bitmesini istemediğim an gündüzleri sevmem ben bir yarasayım geceler benim ruhumun inceliğini yaşatır gündüzler köreltir
Gece bize yatak kılmıştır yalnızlıkla günahı...
Bir kac dakika önce nur topu gibi bir gecemiz oldu :)
Bir kac dakika önce topraga gömdük:(
İyi geceler bayım hiç yittiniz mi
En az bir defa yitmeli insan
Nasıl geçti yıllar telefon beklerken mi
Şarkılar bitti şarkılar bitti
Birşey söylemedin kadınlar için
Devrimler için birşey söylemedin
Yıldızlar için
İyi geceler bayım...
Mevlana İdris
Yagmurun türküsünü söylüyorsa birde degmeyin keyfine bir kahvenin kokusuna zoraki ikna olmus kagit kalem bulusmasina...taze ayriliklara ve unutulmaya yüz tutmus benligime bir siginakdir geceler...ya gündüzlerim hic sormayin geceleri sevmeme sebebdir kendileri...
Sevişmek ah ne hoştur yıldızların altında.
Şehirleştikçe geceler, gece kulüplerine dönmüş...
Bir seye uzak herseye yakin :)
Herşeye uzak,birşeye yakın...
Modlar bilmem kacinci uykularindayken ki ariza kisiliklerde odalarina cekilmisken ben atimi alip gelicem...
bknz:ben var gitmek :))
'Gece adami icine cekiyordu biz geceyi icimize cekiyorduk.'
neden sanki her sabah seni bu kadar özlüyorum...
karanlık
Birde yagmur varsa....
Havanin karardigi vakitlerde benim gündüzlerim baslar...
karanlık. pisliği kaplayan, güzelleştiren ve çirkinleştiren.
uyumak, belki düş görmek; bilinçaltı, geçmiş.
kaçış, ortaya çıkış; saklanma, belirme; sessizlik, ses.
tutku, şehvet, arzu, cazibe aynı zamanda da utanç.
seksi. gözleri ya kapar, ya daha çok açar; gece, uçtur, ortalama bir şey olmaz. geceleri sağır olur insanlar. gündüz gördüklerini görmezler. duyduklarını duymazlar. gecenin vahşiliği doğaldır. görmezden gelinir. yadırganmaz.... zıt. şık ve doğal. ışıldar, bulut ya da kir barındırmayan*havada; görsel bir lezzet... gece bir tüneldir. yarına açılan bir delik... tabii eğer bir yarın olacaksa
gecenin sesini dinlemek ve o seste birini istemek; her isteyişte bir umut, her umutta bi beklenti, her beklentide yine gecenin o sesini duymaktır...
dinle...duyuyormusunn...
güneşin bizi arkasına aldığı zaman aralığı....
Daha kaç geceler böyle sessiz, böyle sensiz
yaşayacağım? Bilmiyor musun ki ey yar, beni ne çok
mahvediyor uzaklığın, ne çok bölüyor kalbimi kalbin...
Bir gece daha başlıyor... Önümde upuzun yaşayacağım
bir gecem, bir karanlığım daha var. Saatlere,
saniyelere gireceğin; damarımdaki kanıma kadar
işleyeceğin bir gecem daha başlıyor... Bir gecem, bir
sevdam daha başlıyor ama yazık ki gözyaşları ma giren
olmayacaksın yinede.
Beni artık acılarımla baş başa bıraktı ağlamalarım.
Gözyaşlarım bile beni terketti.Sen geldiğinden, sen
olduğundan beri tüm herşey beni terketti. Ben de
tükettim onları zaten. Evet artık geceleri
uyuyamıyorum. Karanlıklar başlar başlamaz başlıyor
kalbimin aglamaları.Önceleri onları dinlemeye, onlara
ses vermeye çalışıyordum. Farketmiyormuşum gibi
davranıyordum. Sırf o
karanlık geceyle yüz yüze gelmemek için.
Biliyordum o yalnızlığı yaşamam gerekiyordu. Bir insan
arıyordum yanımda, geceyi bana unutturacak.
Onun iyi, güzel ve çirkin olması da önem taşımıyordu.
Yeter ki olsun yanımda. Olsun ki gece üzerime üzerime
gelmesin. Yanımda birini görüp vazgeçsin benden.Veya
yanımda birileri olsun da unutayım istiyordum SENİ.
Biliyordum ki geceyle yüz yüze kaldığım zaman Sevda
dışında bir şey olmayacaktım. Sonra, sonra bu dönem de
kayboldu. Yalnızlığı arayan, yalnızlığa özlem duyan
oldum.O karanlık gecelerin ıssızlığına gömülmekten
kaçamaz oldum. Çünkü onlar da seni buluyordum. Çünkü
bana gündüzlerin veremediğini veriyordu geceler
SENİ...
Gündüzlerde yoktun, aydınlarda yanımda yürüyen
değildin. Ama geceleri öyle miydi? Geceleri yüreğimde
yürüyordun ve ben adımlarında yaşayandım. Artık
uyuyamıyorum. Hem de hiç mi hiç Ne kadar çabalasam da
olmuyor. Bir garip ağırlıkla kah seni bekleyerek kah
gelmeyeceğinden emin olarak geçiriyordum saatleri.
Seni yaşıyordum. Gecelerde yüz yüze kalıyorduk
seninle.Gece vefalı, fedakar bir anne gibi kucağına
alıyor beni sabaha kadar götürüyordu. Zaman
akıyormuydu, geçiyor muydu bilen değilim. Hiçbir zaman
da bilen olmadım. Bu yaralarla, bu kanıma işleyen aşk
yangınlarıyla sabaha nasıl kül olmadan varabiliyordum?
Bilmiyorum gerçekten. Yanmaktan ateş olduğum bu
gecelerde beni tüketmeyen neydi? Sevgin mi? Beni evirip
çevirip kora getiren söndürmeyen neydi? Bağrımdaki
yangından neden yok olmuyordum? Beni sabaha vardıran
geceler miydi yoksa?
Geceler Benim gecelerim.... Senin gecelerin... Seni
yaşadığım Geceler. Gönlümde bir derin yarasın sen! Bu
gecelerde de çok şey istedim bir şeyler yapabilmeyi.
Elime çoğu kez kalem kağıt alıp seni yazmayı istedim.
Olmadı ama.Kalbim seninle öylesine doluydu ki her
hareketim sönük kalıyordu. Ben çaresizliği kapılıp
gidiyordum. Ne yaptığımı bilmiyordum. Saatlerce,
saatlerce oturup seni düşünüyordum. Kalbimde
bastırmaya çalıştığım duygularıma ilk olarak geceleri
yaşama hakkı veriyordum. Herkesten gizlemeye
çalıştığım o korları gecelere çıkartıyordum sanki.
Gecelerden saklamıyordum hiçbirşeyi. Gecelerle
paylaşıyordum, ve geceler sarıyordu beni. Beni alıp
sensizliğin okyanusunda boğmuyordu. Beni sensizliğin
zirvesinde, en uç noktasında aşkın sonsuzluğuna
götürüyordu.
Artık bu geceleri sevmeye başlıyorum. Bana seni
getiren geceler...Benim gecelerim onlar...Benim
senlerim benim yalnızlıklarım, benim aşklarım
diyebildiğim gecelerim.Evet artık uyuyamayan,
ağlayamayan gözlerime ağlamıyorum. Gecelerimi de feda
ediyorum sana. Gündüzlerde söyleyemediklerimi
gecelerde haykırıyorum. Ve uçsuz bucaksız seviyorum
seviyorum SEVİYORUM.
Artık uyuyamıyorum, evet. Uykular haram oldu bana
senden sonra. Hem nasıl uyuyabilirim ki? Gözlerin var
artık gecelerimde, senin gözlerin senin karanlık
gözlerin.. Hiç görmediğim gözlerin.... Sanıyorum ki
artık sana yalnız ben değil, geceler de vurgun! Beni
böylesine koynuna alışı, karanlığında bunca
aydınlatması neden? Evet sen öyle güzel, öyle güzelsin
ki, geceler de seni sevdi.Öyle ki sana ihanet edip de
seni yaşamıyormuşçasına uyumaya, gözlerimi yummaya
çalıştığım zaman hemen giriveriyorlar içime ve seni
getiriyorlar bana. Gözlerimi öyle bir açıyorlar ki bir
dahasına kapayamıyorum bile...
Ve ağlayabilmeyi diliyorum bazı geceler. Bunu
gecelerden sonsuza diliyorum. Ağlasam, doyasıya
hıçkırırcasına ağlasam belki seni bir parçacık olsa
unutur ve kendi içime gömülür birazcık gözlerimi
yumabilirim diye düşünüyorum. Sabahları uykuda
yakalayan olmaktan çıkıp, sabahları uykuda bulunan
olmak istiyorum. Bunun için istiyorum ağlayabilmeyi.
Sana olan özlemimi, içimde bir dağ kadar ululaşmış
hasretini belki bir parça dindirebilirim diye
düşünüyorum. Belki seni birazcık gömebilirim de
yüreğime, rahatlarım diye umuyorum olmuyor.
Ağlamaya çalışıyorum, ağlamalarım bana isyanlar
ediyor. Geceler bana bu isteğimi vermiyor. Ne zaman
ağlasam yalnızca ve yalnızca bir iki gözyaşı olup
kalıyorsun gözlerimlde. Gözlerimde donan birkaç damla
yaş oluyorsun, o yaşları da sarıyor geceler. O
yaşlarla birlikte alıyor yanına geceler beni...
Geceler unutmamı istemiyor seni, geceler bana ihanet
ediyor. Geceler senden yana sevdiğim, geceler seni
yaşamamı istiyor. Sözümü dinlemiyor....
Güneşi özlediğim oluyor arada bir. Yeter diyorum bunca
yıldızla arkadaş olduğum. Seni unutup da yıldızları
gördüğüm anlar olursa tabii. Beni böyle gördükleri
zaman anlamıyor insanlar. Nasıl böyle saatlerce
kalabildiğimi sorup duruyorlar. Böyle tüm dünya uyku
içindeyken benim nasıl karanlığın içinde bakışlarımı
dayattığımın sırrını anlamıyorlar. Ve onlar
bilmiyorlar ki içim bir kordur...Tüm dünya, tüm tabiat
susmalarda ve uykulardadır belki ama benim yüreğimde
gizlenmektedir tüm dünya... Ben içime tüm insanları,,,
tüm milyarları almışım. Farkında değiller. Herkesi ve
herşeyleri sığdırmışım içime. Bir sen sığmıyorsun, bir
seni sığdıramıyorum kalbime, bilmiyorlar...Ve senin
uzaklığın, ve senin gece kadar olan uzaklığın... Bana
öyle uzak öyle yabancısın ki sevdiğim, seni senden
istemeye korkuyorum. Geceleri bu yüzden seviyorum.
Seni sevmeme engel olmuyor, seni bana getiriyor... ve
seni gecenin karanlığında buluşumdandır seni
gündüzleri istemeyişim. Evet sevdiğim bana her şeyden
ve herkesten uzaksın. Herkesin yaşamına giriyor, her
şeyi paylaşıyorsun insanlarla... Ama bana gelmiyorsun.
Ama ama sitem bile etmiyorum... Sana söyleyecek söz
bulamıyorum. Söyleyecek bir şeyler arasam ve bulsam
biliyorum geceler alır onu elimden, dilimden de. Sana
söyleyeceklerimin hesabını yapsam sabahlar buna izin
vermez. Ve ben seni yaşıyorum. Olsa olsa sana BU
SEVGİYİ YAŞA diyebilirim.Gel birlikte yaşayalım demeye
dilim varmaz. Geceler bunu bırakmaz yanına.
Kaybettiğim değilsin. Ben seni hiç yitirmedim. Çünkü
içimde taşıdığımdın hep. Benden bir parça oldun sen.
Ben kendimi yitirmediğim sürece sen de
kaybolmayacaksın.
Evet, seni anlamakla, seni yaşamakla, seni sevmekle
geçirdiğim bu gecelerde, sabahladığım bu gecelerde,
benden çok uzaklarda bulunan sana uykularında bir
rahatlık veriyorsa sevdam, ne mutlu bana.
Gecelerim...Sarın yaralarımı geceler demiş bir şair..
Beni bu geceler mahvetti desem haksızlık mı ederim
onlara. Beni sen mahvettim desem yalan olur bu. Ama
beni bu geceler, geceleri de bana musallat eden
sensin. Senin sevdanla başladı gecelere sevda yazmam.
Sevda masalı okumam bundandı. Ben bu gecelerde tüm
karanlıkları dağıtabilirim. Bana hüzünlerini, bana
acılarını ver sevdiğim. Ver ki senin acılarını da
ortak edeyim gecelerime. Ver ki gecelerle kavgalı
olayım. Şimdi seni getirdikleri için onlara ses bile
çıkarmıyorum. Sen yaşadığımsın, yaşatanımsın.
Sevdamsın sen... Belki ben anlatamıyorum ama geceler
bu sevdaya şahittir. Çünkü artık onlarda bu aşka ortak
oldular. Belki benden bile çok seviyorlar seni. Ben
seni hiç mi hiç gözlerimle bitirmek istemedim. Ve
gecelerin içinde, gecelerle birlikte hep sevdim
seni...VE HEP SEVECEĞİM...
Ne kadar birlikte olamayacağımızı bilsem de Ben ve
Gecelerim Hep seveceğiz seni...
GECEMİ? benim en sevdiğim yeryüzü,gökyüzü renk değişimi..onu dahada cok düşündüğüm anlardan biri..sevmediğin suretler yok, sen,yıldızlar,sokak lambaları, hayallerin....en güzel bi sey abi..ben cok seviyorum keske hiç gündüz olmasa valla :)
gündüzün ve benim ölümümüz!
gece bence gündüzden daha güzel olduğu kesin! çünkü çok fazla pisliği gizliyor! belki pisliklerin yuvasıda belki ama en basitinden yerdeki bir çöpü görmüyorsun! hadi bunları bosver! onun verdiği huzuru hiçbişeye değişmem! ! !
Gece mi getirir insanın aklına en olmadık düşünceleri, yoksa insan geceye mi yükler suçu.Bu saatlerde uyuyanlar asla bilmez cevabı.Peki kim bilir? Yalnız gece bilir.Gece benim.
Parıldayanın elbetteki karanlığa bulanabileceğini gösteren; ama yine de o karanlık altında bile yaşanabileceğine kanıt olan gerçeğin adıdır ve bu ad o kadar çok şeye sığınaklık eder ki...Fakat saklanması gereken o oldugu zaman kimse ama kimse ona yardım etmez.Bu yüzden korkuçtur, umutsuz ve mutsuzdur.Gece, siyahlığın hakimi, ruhlardaki korku belirtisi, insanlığın kaçmaya çalıştığı; ama aslında onların her zaman bir gündüz mesafesi kadar önünde olan ışık sarayının kapalı mahsenidir.
gece ve gözleri,
hayvanlarınınki kadar parlak,
gecenin sözleri,
günü toparlamak
istercesine yuvarlak.. EMRAH YIL: :
Neler çektim geceleri
neler çektim bir bilseniz
karanlığın pençeleri
ruhumu parçalar sessiz...
A.Y
Bir cok seyin olmasi icin gece olmasi gerekir ve beklenir bunlar insanlarin hayatinda donum noktalari olan seyler, en cok haz duyulan, cesaretimizi kabartan, romantizmi arttiran, cinselligi onplana cikaran, kotulukleri gizleyen o muthis kavram....
Kimi için sadece korku, kimi için ise huzur dinginlik ve kayboluş.