© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Abdalcık Köyü 1890 'lı yıllarda Muhacirler ve diğer yerli halklar tarafından kurulmuş küçük ve şirin bir köydür. Bakımsız olsada,yolları asfalt olmasada,burası bizim köyümüzdür bizlerin küçük Anadolusudur.
KÖYÜM ANADOLU
Kuvvetlidir Türk'ün kolu,
Doğruluktan her bir yolu,
Baştan başa Türkle dolu,
Anadolu, Anadolu..
Türk çocuğu küçük yaştan,
Ekmeğin! söker taştan.
Kurtulmuştur yeni baştan,
Anadolu, Anadolu..
Çalışmanın vardır tadı,
Tembelliğe alışmadı,
Türk cennetinin bir adı:
Anadolu, Anadolu...
BEN ANADOLU' YUM
Ben Anadoluyum...
Yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç...
Şükrederek, kalktığım sofralarımda
Ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.
Hastalarım ölüm yataklarında,
Ne doktor yüzü gördüm, ne ilaç.
Zaman zaman nankör çıktı büyütüp okuttuğum,
Gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç...
Devlet denince hep vergi geldi aklıma,
Jandarma deyince kırbaç...
En gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti,
Üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.
Gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında,
Ne tak-ı zaferler istedim, ne taç...
Savaşta çiğnetmedim hilâli düşmanlara,
Barışta düştü üstüme gölge gölge haç...
Yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
Alın terine muhtaç...
Ben Anadoluyum, acılı, mahzun;
Bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç...