© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bütün kurukol köylülerime selam ne geldim nede gördüm ama aklımdan hiç çıkmadı dedem 93 harbinde [1878--1887] ailesi ve diğer köylülerle [ tamamı değil ]zorunlu göç edenlerden [kuranbey önderliğinde] o zaman köy şimdiki olduğu yerde değil ilk yerleşilen yerdeymiş. o zamanlar göçe maruz kalanların geri dönmesinler diye köyü terkederken evlerini gözlerinin önünde yakıp yıkmışlar dedemde komşularının bu davranışına küsüp geri dönmeyeceğine yemin edip bir daha aramamiş sormamış ama 1955 yılına kadar dedemle zaman zaman irtibat kuranlar olmuş toprak reformu olduğu zamanlarda dedemi bulup babası adına çok mallarının olduğunu sahip çıkmasını istemişler dedemde köyü terkederken evimizi yıkanlar şimdi gidipte bu araziler bizim desem [60 70 sene sahiplenmişler ekip biçmişler ] orda canımızı alırlar deyip kurukol defterini kendince kapatmış. bence mallar konusunda çok iyi yapmış ama akrabalarının ve o tarihlerde amerikaya giden kardeşlerinin akıbetinden haberimiz bilgimiz olsaydı çok iyi olurdu diye düşünüyorum. bizler ankarada yaşıyoruz dedemden gelme yaklaşık 70 kişi civarındayız bizler kırgın dargın değiliz içimizden oralarda askerlik yapan şark hizmeti yapanlar oldu anılarımızın baş köşesinde kurukol köyü var hiç kimseyi ayırt etmeden bütün kurukol köylülerine selam olsun.
otuz yıldır köyümden ayrılmışım iki üç senede gitsek bile yinede köyümüzü özledik iş imkanları sebebinden köyümüzden ayrıldık hep kafamız oralarda hep özliyeceyiz inşallah yakında sılayı rahim yaparız
havası suyu doğası
Mercan garında bıraktım senin için döktüğüm son nemi
Kemah kalesinde yanık bir türkü gibi yankılandım giderken
Puslu bir tanda veda ettim sana, yoktu el sallayanım arkamdan…
Bu nasıl bir sevdadır. Döndüm sana Erzincan!
Dizelerine ilham veren, aşağı çeşmesi ve sivri dağıyla ünlü köy...
Dokuz yıldır ayrı kaldığım özüm, kimliğim, benliğim...
Gitmesem de,kalmasam da... Bu köy, benim köyümdür.