Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Münzevi Zeyrek 30.06.2025 - 14:51

hayatta bazı şeyler vardır ki beklemeye gelmez. bekledikçe büyür, bekledikçe uzaklaşır ya da ağırlığını arttırır. ertelenmemesi gerekenler, aslında ruhumuzun “hemen şimdi” dediği şeylerdir. ama çoğu zaman, “yarın yaparım” der geçeriz. oysa bazı yarınlar hiç gelmez.

bir telefon görüşmesi mesela. uzun süredir aramadığın bir dost, kırdığın bir kalp ya da görmek istemeye korktuğun bir aile büyüğü. ertelenmemeli. çünkü bazen insanlar beklerken yorulur, bazen de artık orada olmazlar.

sağlık kontrolleri... ağrının yerini tahmin etmek yerine bir doktora görünmek, yıllardır “bi baktırmam lazım” dediğin o konuyu artık ciddiye almak. ertelenmemeli. çünkü beden, sabreder ama susmaz. geç kalınan teşhisler, pişmanlıkla beslenir.

kendine ayırdığın zaman. günler geçiyor; iş, sorumluluk, koşuşturma derken kendini unutuyorsun. ama insanın kendiyle baş başa kalması, bazen her şeyden daha önemli. bir kitap, bir yürüyüş, bir nefeslik huzur. bunlar ertelenmemeli. çünkü tükenen sen olursan, diğer her şey anlamsızlaşır.

hayır demek de ertelenmemeli. her şeye “evet” deyip, içten içe yıpranmak yerine, sınırlarını korumayı öğrenmek gerekir. her kabul, kendine bir redse; orada bir durup düşünmek gerekir.

bir de duygular var... sevdiğini söylemek, özlediğini dile getirmek, affetmek ya da vedalaşmak. bunlar bekledikçe içte yumruya dönüşür. oysa zamanında söylenmiş bir “seni seviyorum” ya da “özür dilerim”, hayat kurtarır.

ve tabii ki hayaller... “bir gün mutlaka” deyip de ertelediğin o yolculuk, o eğitim, o yeni başlangıç. beklerken geçen yıllar, bir gün fark etmeden “artık çok geç”e dönüşebilir. hayat uzun gibi görünür, ama aslında oldukça kırılgandır.

kısacası; sevgi, sağlık, vicdan, dostluk, hayaller ve kendine olan sorumluluk... bunlar ertelenmemesi gerekenlerdir. çünkü bazı şeyler zamanla düzelmez; sadece silinir.