Elif bnm anneannemin ismi.anneannemi çok sewiorm.büyünce kızım olursa bi adını kesinlikle Elif koycam...Elif! i duyunca aklıma ilk gelen saflık,güzellik ve duruluk oluyor
benim adım ELİF! ! yuvarlak dünyada dik durabilmenin adı dır elif, ruz-i cezaya dek tüm yanlışlara muhalif, arzdan arşa uzanan bir harf-i tevhid dir elif..
Bazı Elif isimli kişiler isimlerinin anlamından rahatsızlık duyuyor olsalarda gerçek bu değişmez. Kainat'ın kitabı Kur'an-ı Kerim, besmele ile, besmele de Elif ile başlar. Elif başlangıçtır, Elif ilktir, dimdik olandır, baş eğmeyendir. Elif adını yaşıyamayanlara ve yaşayamayanlara acırım.
=ELİF= HERYERDE HER ŞEYDE HERKESTE, HİÇBİR YERDE GÖRÜNMEYEN DOKUNULMAYAN BULUNMAYAN BİLİNMEYEN HİÇTİR. TÜM VARLIĞIN İÇİNDE OLUP YOK OLANDIR HİÇTİR ÖYLE BİR HİÇ Kİ ULAŞILMASI GÜÇ OLANDIR (bu bir yorumdur fetva değildir hatalarımız varsa rabbim affeyleye inşaallah.)
ismim elif ve ismimden hiç hoşlanmıyorum bunun nedeni de insanların adımı duyunca direk dinle bağdaştırması oysaki babam bu ismi koyarken aklına zerre kadar kuranın ilk harfi filan gelmemiş babaannesinin ismi olduğu için ve kendisi de cok ii bir insan olduğu için bu ismi bana vermiş.ve kızlarının ismini elif koymayı düşünenler cok ii düşünün çünkü kızınız ilerde ismiyle alakasız bi görüşe sahip olabilir ve sizi mahkemelere düşürerek ismini değiştirmek isteyebilir...
kızlarda en sevdiğim isim.. bana ii bi önyargı veriyo duyunca,tanışınca daha bi sıcak olurum genelde ya onların genel özellikleirnden ya da benim geçmişteki elif tanıdıklarımı çok ii insanlar olması....
elif:arap alfabesinde ki ilk harftir..türk alfabesindeki 'A' harfi gibi....örneğin arapça da harrfler 'elif ' diye başlar 'be' 'te' 'se' 'cim' 'ha'...gibi devam eder..ayrıca elif adında bir arkadasımda wardır güzel isim güzel harrfff :)
merhaba elif tektir sadedir uzun ve ince anlamlıdır güzellikte kaybolmaktır elif kendini bulmaktır anlama anlam katan isimdir ayrıca kuran alfabesinin ilk baş harfidir keşke hersey ELİF olsaaaaaa
………….. / dostum, “elif” olmayı dilemişim sanırım bir vakt-i seherde, bir cesaretle….zor(luğunu) bilmemişim o zamanlarda; dilemişim.. yar’ın huzurunda bir “elif” misali durabilmeyi dilemişim; oysa şimdilerde dizlerimin bağı çözülür; diz çökerim.. be’ye meylederim; “başlasın bu cümle artık! ” derken yine “elif” misali kalıveririm bir bir’in huzurunda.. yine zorlukla, yalnızca, yalın-ca…/
“elif” olmak zor imiş!
ama her elif’in yanında akvâ olan’ın yardımı, yar’lığı var imiş! !
dostum, bilir misin “elif “ olmaya talip olmak nedir, bilir misin insan nasıl “elif” olur? dilersin o’ndan sadece o’nun yar-lığını, dilenirsin… o’nun kucağından başka mekanlar sana soğuk gelir, üşürsün bir ağustos sıcağında..yürüdüğün yollar sana yabancı gelir; bildik mekanlar sıkar seni.. tanımadığın sîmalar sana âşina gelir, tanımadığın kişiler senin niyazına girer; tanıdıkların ise yabancı nazarlarla bakarlar sana. hikmetine eremediğin hallerle örülür hayatın; susmayı seversin; sükûtu seversin; sükûtu hal edinenleri seversin…
dostum, bilir misin, “elif” bağlanmaz kendisinden sonraki harfe… sadece kendinden önceki harfe bağlanır; en önceki’ne belki de.. sen, dünyana sonradan girenlere sıkıca bağlandığın vakit “elif” olmaz adın..sanırsın ki o zaman üzerindeki zorluklar kalkacak; ama herkes yüklenir üzerine.. yardımsız yar’lar doluşur dünyana.. ”yardımıyla gelen yar” gitti diye…
aklımın al(a) madığı hallerin eteğinde gezinir dururum; belki aklım acziyetiyle susabilmeyi öğrenir diye.. başımı tâ yüreğime kadar eğer, dinlerim o kısık fısıltıyı şimdilerde… …yüreğim dünyadaki kimsenin isminde titremez; bu belki de lütuftur, yar’dandır … bu, belki de “elif “olmanın gereğidir.
Elif bnm anneannemin ismi.anneannemi çok sewiorm.büyünce kızım olursa bi adını kesinlikle Elif koycam...Elif! i duyunca aklıma ilk gelen saflık,güzellik ve duruluk oluyor
tek.birtek..
benim adım ELİF! !
yuvarlak dünyada dik durabilmenin adı dır elif,
ruz-i cezaya dek tüm yanlışlara muhalif,
arzdan arşa uzanan bir harf-i tevhid dir elif..
hakkaten ilginç yorumlar varmış elif bana da bir lise arkadaşımın ismi
kendisini sevmesem de ismine bayılıyorum
Bazı Elif isimli kişiler isimlerinin anlamından rahatsızlık duyuyor olsalarda gerçek bu değişmez.
Kainat'ın kitabı Kur'an-ı Kerim, besmele ile, besmele de Elif ile başlar.
Elif başlangıçtır, Elif ilktir, dimdik olandır, baş eğmeyendir.
Elif adını yaşıyamayanlara ve yaşayamayanlara acırım.
=ELİF= HERYERDE HER ŞEYDE HERKESTE, HİÇBİR YERDE GÖRÜNMEYEN
DOKUNULMAYAN BULUNMAYAN BİLİNMEYEN HİÇTİR. TÜM VARLIĞIN İÇİNDE OLUP YOK OLANDIR HİÇTİR ÖYLE BİR HİÇ Kİ ULAŞILMASI GÜÇ OLANDIR (bu bir yorumdur fetva değildir hatalarımız varsa rabbim affeyleye inşaallah.)
ismim elif ve ismimden hiç hoşlanmıyorum bunun nedeni de insanların adımı duyunca direk dinle bağdaştırması oysaki babam bu ismi koyarken aklına zerre kadar kuranın ilk harfi filan gelmemiş babaannesinin ismi olduğu için ve kendisi de cok ii bir insan olduğu için bu ismi bana vermiş.ve kızlarının ismini elif koymayı düşünenler cok ii düşünün çünkü kızınız ilerde ismiyle alakasız bi görüşe sahip olabilir ve sizi mahkemelere düşürerek ismini değiştirmek isteyebilir...
Elif, mutluluğu getiren,
Cennet mutluluğuna yakın bir mutluluğu getirendir.
benim sözlüğümde...
elif,
şu yamuk dünyada dimdik durabilmenin aıdır elif.....
KIZIM :-)) ELİFİM...
kızlarda en sevdiğim isim..
bana ii bi önyargı veriyo duyunca,tanışınca daha bi sıcak olurum genelde ya onların genel özellikleirnden ya da benim geçmişteki elif tanıdıklarımı çok ii insanlar olması....
bnm adımda elif gayet memnunum adımdan kulağa hoş geliyo anlamı zate çok güsel kuranın baş harfi ee daha ne olsun :)
arapçanın ilk harfi
elif benim canım ve biricik yeğenim elifim teyzen seni çok seviyoo
elif teklik,arap alfabesi, kur'an-ı kerim,yüce mabudun aşkı,elif sızısı demektir benim gözümde...gerçek mabudun aşkıyla yanmak dileğiyle.....
eif sızıyla yanmak dileğiyle......
elif teklik,arap alfabesi, kur'an-ı kerim,yüce mabudun aşkı,elif sızısı demektir benim gözümde...gerçek mabudun aşkıyla yanmak dileğiyle.....
Biricik kızımı
elif
elifler genelde güzel olurlar ve asaletlidirler
ama aşk konusunda genelde acı verirler karşılarındakine
elif:arap alfabesinde ki ilk harftir..türk alfabesindeki 'A' harfi gibi....örneğin arapça da harrfler 'elif ' diye başlar 'be' 'te' 'se' 'cim' 'ha'...gibi devam eder..ayrıca elif adında bir arkadasımda wardır güzel isim güzel harrfff :)
elif çocukluk arkadasım sırdasım canımın içi demek benim için
ilk harf herşeyin ilki elif isim olarakta güzel bir isim
elif terimini duydugumda..
bademin o güzel sarkisi gelir aklima..
elif kaşlarını çatar
gamzesi siğneme batar
ak elleri kalem tutar
yazar elif elif diye...
En iyi dost
Laleler laleler laleler
İnsaniyeti bol
Farklı.. ;)
merhaba elif tektir sadedir uzun ve ince anlamlıdır güzellikte kaybolmaktır elif kendini bulmaktır anlama anlam katan isimdir ayrıca kuran alfabesinin ilk baş harfidir keşke hersey ELİF olsaaaaaa
Elif deyince T3KB1R çizgi aklıma geliyor..bir ucu gökte, bir ucu yerde olan...
Elif ilk demek, benim icin tek demek, güzellik demek, evlat demek, aci demek, özlem demek, gözyasim demek, hasretligim demek, bebek demek, yavru demek, olamayan elecek demek, aglayamadan gidis demek, kizim demek, ay parcam dmek, can özüm demek, tek varligim ve tek yoklugum demek. Sevdigim demek, hava demek, deniz demek, toprak demek, hersey elif demek benim icin. Elif benim kizim demek
elif güzellik demek ama göz açıp kapayana kadar diyim ama hepside sevmek nedir bilmez bence ki öyleler de ben unuttum ama unutamayan çokkkkkk
…………..
/ dostum, “elif” olmayı dilemişim sanırım bir vakt-i seherde, bir cesaretle….zor(luğunu) bilmemişim o zamanlarda; dilemişim..
yar’ın huzurunda bir “elif” misali durabilmeyi dilemişim;
oysa şimdilerde dizlerimin bağı çözülür; diz çökerim..
be’ye meylederim; “başlasın bu cümle artık! ” derken yine “elif” misali kalıveririm bir bir’in huzurunda..
yine zorlukla, yalnızca, yalın-ca…/
“elif” olmak zor imiş!
ama her elif’in yanında akvâ olan’ın yardımı, yar’lığı var imiş! !
dostum, bilir misin “elif “ olmaya talip olmak nedir,
bilir misin insan nasıl “elif” olur?
dilersin o’ndan sadece o’nun yar-lığını, dilenirsin…
o’nun kucağından başka mekanlar sana soğuk gelir,
üşürsün bir ağustos sıcağında..yürüdüğün yollar sana yabancı gelir;
bildik mekanlar sıkar seni..
tanımadığın sîmalar sana âşina gelir,
tanımadığın kişiler senin niyazına girer; tanıdıkların ise yabancı
nazarlarla bakarlar sana. hikmetine eremediğin hallerle örülür hayatın;
susmayı seversin; sükûtu seversin;
sükûtu hal edinenleri seversin…
dostum, bilir misin, “elif” bağlanmaz kendisinden sonraki harfe…
sadece kendinden önceki harfe bağlanır; en önceki’ne belki de..
sen, dünyana sonradan girenlere sıkıca bağlandığın vakit “elif” olmaz adın..sanırsın ki o zaman üzerindeki zorluklar kalkacak;
ama herkes yüklenir üzerine..
yardımsız yar’lar doluşur dünyana..
”yardımıyla gelen yar” gitti diye…
aklımın al(a) madığı hallerin eteğinde gezinir dururum;
belki aklım acziyetiyle susabilmeyi öğrenir diye..
başımı tâ yüreğime kadar eğer, dinlerim o kısık fısıltıyı şimdilerde…
…yüreğim dünyadaki kimsenin isminde titremez; bu belki de lütuftur,
yar’dandır … bu, belki de “elif “olmanın gereğidir.
/Allahu a’lem…/
“elif” olmayı dileten de “var”imiş dostum;
“yar” olmayı dileyen imiş…..
incecikten bir kar yağar,yağar elif elif diye,
ince bir çizgiyle yazar kalem elif elif diye,
ince bir sızıyla sızlar yarin kalbi elif elif diye...