çocuk yetiştirmek sizce ne demek, çocuk yetiştirmek size neyi çağrıştırıyor?
çocuk yetiştirmek terimi Sayfaların Gölgesinde tarafından tarihinde eklendi
çocuk yetiştirmek terimi Sayfaların Gölgesinde tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bütün gün okulda yoğun bir şekilde öğretmenlere maruz kalan bir çocuğun evde başını yaslayacağı anneye, gülüp eğleneceği babaya ihtiyacı vardır. Öğretmen rolüne bürünmüş anne babayı neylesin çocuk..
Hayatı bir çocuğa anlatmak
Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak.
Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın.
İşine zaman harcarsan işinden, eşine zaman harcarsan eşinden,
çocuğuna zaman ayırırsan da ondan karşılığını alırsın.
-Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını...
-Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı,
içinden 'neden ben değil de o demeden...
-Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda kaybetmeyi öğrenmesini.
Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip olanları gösterecek hayat ona.
-Her şeyin bir sonu olduğunu öğret.
Sahip olduğu bütün değerlerin birgün keyif vermeyebileceğini, kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu.
-Gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini,
tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret.
Kitaplardan keyif almasını.
-Ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını,ama okumayı sevmesini öğret ona.
Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum,ama mümkün olduğunca geç al ona bilgisayarı.
Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver, sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.
-Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret.
Arıların bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat.
Doğanın kendi içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak kokusundan keyif almasını sağla.
-Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona.
-Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha keyifli olduğunu öğret.
Alın terine saygıyı öğret ona.
-Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin vermemesi gerektiğini öğret,
başkalarını da kendi doğruları üzerinden yargılamamayı.
Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil,
söylenenleri kendi eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret.
-Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat.Hayatı sorgulamayı öğret ona...
-Bilginin en büyük güç olduğunu öğret.Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını,
ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini öğret.
Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmesini öğret ve haklıyken dik durmasını.
-Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret..
-Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı...
-'İstemiyorum','hayır' demeyi öğret ona, istediğinde ise 'istiyorum' demeyi.
-Sevdiğinde ise' seni seviyorum' diyebilmeyi öğret ona.
-Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona.
Temiz kokmasını...
-Sorgusuz sevmeyi... El yazısı ile notlar yazmayı... Lafı dolandırmamayı....
Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini,
kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. Müziği sevmesini, sporla barışık yaşamasını.
-İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret...
-Ama en çok da kendini sevmesini öğret...
Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini...
Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini.
Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin onun için yemek hazırlamayacağını...
Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona.
alıntı..
kim yazmış belirtilmemişti ama eline sağlık kim yazmışsa..
çoğu herkesin bildiği şeyler olabilir ama hafızaları tazelemek adına güzel bir yazı..
ÇOCUKLARINIZ SİZİN ÇOCUKLARINIZ DEĞİLDİR
ONLAR KENDİ ÖZLEMİNİ ÇEKEN HAYATIN ÇOCUKLARIDIR.
Sizin vasıtanızla gelirler, ama sizden değil,
Sizinle birlikte olsalar da size ait değillerdir.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama düşüncelerinizi asla!
Çünkü onlarınkendilerine has düşünceleri vardır.
Onların bedenlerini barındırabilirisiniz, ama ruhlarını asla!
Çünkü onların ruhları yarının sarayındadır, siz ise orasını düşlerinizde bile ziyaret edemezsiniz.
Siz onlara benzemeye can atabilirsiniz, ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünkü hayat geriye gitmez ve dünle oyalanmaz.
Siz, çocuklarınızın canlı OKLAR olarak ileri atıldığı YAYLARSINIZ.
Okçu, sonsuzluk içinde aldığı nişan yerini görür ve oklarının hızla uzağa gitmesi için tüm kudretiyle sizi büker.
Okçunun elinde büküldüğünüz için sevinin;
Çünkü O, uçarak giden oku sevdiği kadar, sağlam duran yayı da sever...
Halil Cibran
bir çocuk okul çağına kadar temel eğitimin alır.en zeki ve algılama gücü en yüksek olduğu çağlardır.dilimin döndüğünce haddimin yettiğince hep diyorum..öyle onurlu evlatlar yetiştirinki ilerde bir gün hata yapmasına siz değil gururu engel olsun..
Haz veren bir endişe..
yaşadığımız bu dünyada bunca çirkefin arasında zor iş olsa gerek..
Çocuğumuza kitap okuma alışkanlığını nasıl kazandırabiliriz
Çocuklar erken yaşlarda öncelikli olarak ailede kitaplarla tanıştırılmalıdır. Bu alışkanlığın temelleri ailede atılır ve okul öncesi kurumlarda da pekiştirilir. Her şeyden önce böylesine olumlu bir alışkanlığı çocuklarımıza kazandırabilmenin temel şartı ona örnek olmamızdır. Bizler eğer düzenli olarak kitap okuyorsak iyi bir örnek teşkil ediyoruz demektir. Özellikle evlerimizde çocuklarımız için mini birer kütüphane oluşturmalıyız. Birlikte aldığımız kitapları burada özenle korumalı gerektiğinde bakım ve onarımlarını birlikte yapmalıyız. Her gün akşam evde çocuğumuzun yaşı ve dikkat süresi ile orantılı olarak 10 - 15 dakikalık kitap okuma saati yapmalıyız. Kitapları alırken çocuklarımızın fikirlerini belirtmesine fırsat vermeliyiz. Ayrıca isterseniz eğer kendi kitabınızı kendinizde yapabilirsiniz. Boş birkaç sayfayı katlayarak bir kitapçık oluşturun. Çocuğumuzun degilerden istediği resimleri kesip bu kitapçığa yapıştırmasını sağlayın. Sonra sizler yazım kısmında yardımcı olarak mini bir hikaye kitabı oluşturabilrsiniz. Kimbilir resimlere bakarak nasıl güzel bir hikaye oluşturacaktır.
Keskin bıçak.... :))
Özgüven, adalet duygusu ve feraset kazandırabilmek temel direk sanırım... Arkadaşları olmayı hiç düşünmedim bile... Hayatları boyunca yüzlerce arkadaşları olacak onların.. Ama biz anne ve baba olarak birer taneyiz...
zaten doğayada aykırı bir durum... Çocuklarımız ve onların çağdaşları bizlerden enaz biradım önde olmak zorundalar.. Ne fiziki olarak ne duygusal olarak ne de bilgi olarak bizimle arkadaş olmaları onları bir adım geriye zorlamak olur...
Bizler onların yaslanabileceği güvenebileceği, şevkat ve sevgiyle yaslanıp ileri atılabileceği sıcak yuvayız... Arkadaş değil ama danışabilecekleri, sığınabilecekleri, bir dost olmayı umabiliriz sadece.. Arkadaş başka bişey.... :)))
Çocuk, kendisini yetiştirecek olanı bile iyi tanıyor;
Yeni doğan yeğenim annemde sesini bile çıkartmazken, annelik konusunda acemilik yaşayan annesinde avazı çıktığı kadar ağlıyor...
Tamamıyle içgüdü, şaşırılmayacak gibi değil.! ! !
Bu devirde zor olan ve zor olduğu kadarda riskli olan bir iş...
Çocuğa sadece geleceğini kazanmak için eğitim verilmemeli,
-Oğlum okusunda bilim adamı olsun, doktor olsun, avukat olsun diye dünya çıkarını gözetiriz..
Ama hiç bilmeyiz ki ona asıl destek olan maneviyatı hep ikinci plana atar sadece namaz dualarını bilse yeterli der kenara çekiliriz...
Bulunduğu ortamlarda kendisine enjekte edilen fikir ve sorulara artık öğrendikleri cevap veremez olduğunda malesef kendisine kazandırdığımız dünya makamı ' helak' sebebi olup, malesef akıntıya doğru verirler güzel evlatlarını...
Ebeveynler önce kendisini yetiştirmeli.Çocuk sahibi olmadan 'Çocuğumu şöyle yetiştireceğim, şunları öğreteceğim, şunlardan uzak tutup, şunlara yaklaştıracağım, şöyle olacak böyle olacak' nev'inden sarf edilen sözler,
gitmediği bir yer hakkında anlatılan anılardan farksızdır.
İnsanın eli kısadır; emellerine dokunamaz..
Çare gayret ve duadır..
Her daim başa sarıp aynı şarkıyı terennüm eden kaset gibi
'Hayırlısını nasip et Ya Rab! benim istediğimi değil senin istediğini nasip et Ya Rab'
lafzını tekrar etmektir çare..
Zor zanaat, büyük mesuliyet, devasa meşakat...
En iyisi yetişmişini almak yada benim gibi yeğenler ile idare etmek... :)
sanat...
mesakatli bir zaman...
beni en cok korkutan durumlardan..
çiçek yetiştirmeye benzemez efendim....
yemek yedirip,madden ihtiyaçlarının tahsis ederek mutlu kılabilirsiniz belki evet ama bir yere kadar...
çocuk bir emanettir...
bu gözle bakıldığı zaman emanet konusunda hassasiyet göstermek gerektiğini ve hatta kendinize ait olanlardan daha fazla üzerine titremek icâb ettiğini bileceksiniz tecrübelerinizden...
bir şekil verilmemiş hamur...elinize veriliyor...ister bir çiçek yapıverin,ister dipsiz bir kuyu....
yetiştirmede esas mühim şey örnek teşkil etmek...
anneannemin müthiş sözünü analım:'' görgülü kuşlar,gördüğünü işler'...
ne anlatırsanız anlatın..sizin hal ve tavırlarınız,sözleriniz,üslubunuz yetiştiği iklim yani...evladınızın yetişmesinde oldukça önemlidir...
7 yaşa kadar verilenler çocukta ciddi bir temel oluşturuyor uzmanların dediğine göre..ve bu yaş öyle bir yaş ki kitap okuyamaz çocuk bu yaşlarda..sadece algıladıklarını,gördüklerini öğrenebilir...
konuşun çocuklarınızla...yaşayın çocuklarınızla...yemekler yapın zaman zaman...alışverişe çıkın...yani efendim hayatı onlarla yaşayın...çocuk deyip evde bırakmayın..onlarla yapabileceklerinizi yaparak mutlu olmaya çalışın....
unutmayın yaşanan gün ömürdendir...geri dönüşümüz yok bu günlere....
silip tekrar yazamıyacağımız bembeyaz sayfalarımız çocuklarımız....
Kara kara düşündüren bir mesele olmasının yanı sıra kara kara düşünmenin hiç bir faydasının olmayacağı bir mesele aynı zamanda..