Xemrevîna terkeserên dinyayê; û li rohelatî dema ko dinya hişyar dibe ji xew radibe ji me re strana azadî û serbestiya Kurdistanê binehwirîne, û dengê wê stranê, bila, mîna tîrêjên rojê ên pak û zêrîn bikeve nav dil û guhên me. Bilûra min, Tu î xemrevîna dilketiyên welêt.
Bilûra min a şîrîn tu di sariya sibehê û hingûra êvarê de hevalê bêhevalan, destbirayê şivan û dilketiyan î. Dengê te hêstirên dilên xemgîran, silava ji hev-veqetiyan, girîn û zarîna dilketiyan tîne bîra min. bilûra min tu î, xemrevîna terkeserên dinyayê!
Dengê bilûra min, çiya û zozanên bilind, kaniyên bi gul û rihan dorgirtî, guhê keft û serê zinaran guhdarên te ne! û sira bayê xerbî te di nav pelên darê de digerîne.
Bilûra min, were emê bi wî çiyayê bilind re bi hewa kevin, û bibin cîranê bayên xurt
û hevalê kimtên wan yên bi mij û dûman, û tê de dengê xwe berdin, û zarîna dengê me bikeve nav kortal û geliyan û bêcaniya erdên jêrîn bihejîne; û pêlên ava heftreng ên xemzebaz nalîna me bigehîne deşta Sirûç û Diyarbekrê; û beriya mêrxasên Berazan; û kalîna berxan tev şehîna hespan li me vegerînin.
Bilûra min, binêre û bibihîze! Roj çû ava, stêra êvarê bû geş, kolosên çiyan ên gewr û hewraniyên wan ên sor û zêrîn bûne çûn; û pêlên ava sevê ên reş ketine dest û newalan heta rûyê gir û kepezan. Di qeraca de kevir piyê şevgera dixapînin û bêdengiya şevê de pêjna lingên mêrxasan tê.
Bilûra min, dengê xwe berde! Dinya, mîna zarokekî berşîr, ket dergûşa xwe; Dengê xwe berde, bilûra min, û jê re bilorîne, xema wê birevîne! Bilûra min tu î.
Xemrevîna terkeserên dinyayê; û li rohelatî dema ko dinya hişyar dibe ji xew radibe ji me re strana azadî û serbestiya Kurdistanê binehwirîne, û dengê wê stranê, bila, mîna tîrêjên rojê ên pak û zêrîn bikeve nav dil û guhên me. Bilûra min, Tu î xemrevîna dilketiyên welêt
KAVALIM Şirin kavalım Sabahın eherinde Ve gün batımında Yalnızların arkadaşı Çoban ve aşıkların yoldaşı. Sesin Dertlilerin göz yaşını Ayrılığın selamını Aşıkların ağlama ve hıçkırıklarını Bana hatırlatıyor. Kavalım sensin, Yalnızların gam ve kederi!
Kavalımın sesi, Dağ ve yüksek yaylalar Çiçek ve fesleğenle çevrili pınarlar Derin mağaralar ve yüksek tepeler Senin dinleyicilerin! Ve batı rüzgarlarının esintisi Dolaştırıyor seni yaprakların arasında
Kavalım gel Biz o doruklara yükselelim Komşu olalım yaman rüzgarlara
Ve onların uğultusunun dostu Sisli ve dumanlı olanların Ve içinden haykıralım Ve sesimizin ağıtı Vadi ve derelere yayılsın Ve aşağılardaki cansız toprakları Sallasın; Ve ışıldayan yedi renkli suyun dalgaları İniltimizi duyursun Diyarbakır ve Suruç ovasına Ve yiğit Beraz diyarına Ve kuzu sesleri
Tay kişnemeleriyle Bize karşılık versin
Kavalım bak ve duy! Gün battı, Gece yıldızı parıldadı, Boz dağların tümsekleri Ve kızıl ve altın pelerinleri Kıpkızıl Ve gece sularının karanlık dalgaları Ova ve vadilere Kayalık ve tepelere kadar Taşlık arazilerde Taşlar gecenin yiğitlerini anlatıyor Ve gecenin sessizliğinde Yiğitlerin ayak sesleri duyuluyor.
Kavalım, Haykır sesini! Dünya, kundaktaki bebek gibi, Düştü beşiğine Sesini haykır, kavalım, Ve dünyaya ninniler söyle, Kederine son ver!
Kavalım sensin. Yalnızlığın dert ortağı Ve Doğuda Dünya aydınlandığı Uykudan uyandığı vakit Bize, Serbestlik ve özgürlük şarkısını Kürdüstan'a Mırıldan Ve o şarkının sesi, öyle, Güneşin en temiz ve parlak ve altın ışınları gibi Yüreğimizde ve kulaklarımızda yankılansın Kavalım, Sensin, vatan aşıklarının hüznünü dağıtan.
Xemrevîna terkeserên dinyayê;
û li rohelatî
dema ko dinya hişyar dibe
ji xew radibe
ji me re
strana azadî û serbestiya
Kurdistanê
binehwirîne,
û dengê wê stranê, bila,
mîna tîrêjên rojê ên pak û zêrîn
bikeve nav dil û guhên me.
Bilûra min,
Tu î xemrevîna dilketiyên welêt.
BILURA MİN
Bilûra min a şîrîn
tu di sariya sibehê
û hingûra êvarê de
hevalê bêhevalan,
destbirayê şivan û dilketiyan î.
Dengê te
hêstirên dilên xemgîran,
silava ji hev-veqetiyan,
girîn û zarîna dilketiyan
tîne bîra min.
bilûra min tu î,
xemrevîna terkeserên dinyayê!
Dengê bilûra min,
çiya û zozanên bilind,
kaniyên bi gul û rihan dorgirtî,
guhê keft û serê zinaran
guhdarên te ne!
û sira bayê xerbî
te di nav pelên darê de digerîne.
Bilûra min, were emê
bi wî çiyayê bilind re
bi hewa kevin,
û bibin cîranê bayên xurt
û hevalê kimtên wan
yên bi mij û dûman,
û tê de dengê xwe berdin,
û zarîna dengê me
bikeve nav kortal û geliyan
û bêcaniya erdên jêrîn
bihejîne;
û pêlên ava heftreng
ên xemzebaz
nalîna me bigehîne
deşta Sirûç û Diyarbekrê;
û beriya mêrxasên Berazan;
û kalîna berxan
tev şehîna hespan
li me vegerînin.
Bilûra min, binêre û bibihîze!
Roj çû ava,
stêra êvarê bû geş,
kolosên çiyan ên gewr
û hewraniyên wan ên sor û zêrîn
bûne çûn;
û pêlên ava sevê ên reş
ketine dest û newalan
heta rûyê gir û kepezan.
Di qeraca de
kevir piyê şevgera dixapînin
û bêdengiya şevê de
pêjna lingên mêrxasan tê.
Bilûra min,
dengê xwe berde!
Dinya, mîna zarokekî berşîr,
ket dergûşa xwe;
Dengê xwe berde, bilûra min,
û jê re bilorîne,
xema wê birevîne!
Bilûra min tu î.
Xemrevîna terkeserên dinyayê;
û li rohelatî
dema ko dinya hişyar dibe
ji xew radibe
ji me re
strana azadî û serbestiya
Kurdistanê
binehwirîne,
û dengê wê stranê, bila,
mîna tîrêjên rojê ên pak û zêrîn
bikeve nav dil û guhên me.
Bilûra min,
Tu î xemrevîna dilketiyên welêt
KAVALIM
Şirin kavalım
Sabahın eherinde
Ve gün batımında
Yalnızların arkadaşı
Çoban ve aşıkların yoldaşı.
Sesin
Dertlilerin göz yaşını
Ayrılığın selamını
Aşıkların ağlama ve hıçkırıklarını
Bana hatırlatıyor.
Kavalım sensin,
Yalnızların gam ve kederi!
Kavalımın sesi,
Dağ ve yüksek yaylalar
Çiçek ve fesleğenle çevrili pınarlar
Derin mağaralar ve yüksek tepeler
Senin dinleyicilerin! Ve batı rüzgarlarının esintisi
Dolaştırıyor seni yaprakların arasında
Kavalım gel
Biz o doruklara yükselelim
Komşu olalım yaman rüzgarlara
Ve onların uğultusunun dostu
Sisli ve dumanlı olanların
Ve içinden haykıralım
Ve sesimizin ağıtı
Vadi ve derelere yayılsın
Ve aşağılardaki cansız toprakları
Sallasın;
Ve ışıldayan yedi renkli suyun dalgaları
İniltimizi duyursun
Diyarbakır ve Suruç ovasına
Ve yiğit Beraz diyarına
Ve kuzu sesleri
Tay kişnemeleriyle
Bize karşılık versin
Kavalım bak ve duy!
Gün battı,
Gece yıldızı parıldadı,
Boz dağların tümsekleri
Ve kızıl ve altın pelerinleri
Kıpkızıl
Ve gece sularının karanlık dalgaları
Ova ve vadilere
Kayalık ve tepelere kadar
Taşlık arazilerde
Taşlar gecenin yiğitlerini anlatıyor
Ve gecenin sessizliğinde
Yiğitlerin ayak sesleri duyuluyor.
Kavalım,
Haykır sesini!
Dünya, kundaktaki bebek gibi,
Düştü beşiğine
Sesini haykır, kavalım,
Ve dünyaya ninniler söyle,
Kederine son ver!
Kavalım sensin.
Yalnızlığın dert ortağı
Ve Doğuda
Dünya aydınlandığı
Uykudan uyandığı vakit
Bize,
Serbestlik ve özgürlük şarkısını
Kürdüstan'a
Mırıldan
Ve o şarkının sesi, öyle,
Güneşin en temiz ve parlak ve altın ışınları gibi
Yüreğimizde ve kulaklarımızda yankılansın
Kavalım,
Sensin, vatan aşıklarının hüznünü dağıtan.