iki tane kurbaga bir peynir küpünün içersine düşmüş.biri demişki zaten öldük ve kendini bırakmış ölmüş.digeri allah tan ümit kesilmez demiş ve yüzgeçlemiş.yüzgeçledikçe peynirin yagı çıkmış.yagdan bir tepecik oluşmuş.en sonunda çabaladıgının mükafatını görmüş.bu yag tepecıgine çıkmış ve birdaha sıçrıyarak o küpten kurtulmuş.
insanlar kaybettikleri için savaşırken çoğu zaman elinde kalanları da yitirdiğinin farkında olmaz.aslında çabalaması gereken şey yaralarını sarmak olmalıdır..çünkü genellikle giden geri gelmeyecek türden bişeydir.
eylemler üzerinden bakılırsa somutlaştırılması kolay olan, aslında kendisi de eylem olan ama diğerlerinin içine sıkışıp görünür özelliğini kaybendendir.
düşersin kabullenip oturmazsın, bir daha kalkarsın ve yine düşersin ve yine....
bir de bu arada bir tekmeleyen varsa çabanın önemi artar, kıymete biner.
Bağban etmiyecek çeşmini baz, Bağına herkes eder dets dıraz..... (Eğer bahçıvan göz açıp bağını korumuyorsa,elbet oraya herkes el uzatacaktır....) bahçıvan bağının kuruyup yok olacağını bilse de bağından yüz çevirmez.. vermesi gereken çabayı sarfeder....yoksa artık bağın sahibi değldir.......ÇABALAMAK....en umutsuz anda bile çabayı,gayreti İSRAF etmek......
sağlık kontrolleri için tahlil yaptırıp temiz sonuca, boşa uğraştığımız için üzülen bi milletiz biz :)
Yaşamın imkansızlığı karşısında insanın beyhude emeği
bişey anlatabilmek için sürekli yaptığım şey
iki tane kurbaga bir peynir küpünün içersine düşmüş.biri demişki zaten öldük ve kendini bırakmış ölmüş.digeri allah tan ümit kesilmez demiş ve yüzgeçlemiş.yüzgeçledikçe peynirin yagı çıkmış.yagdan bir tepecik oluşmuş.en sonunda çabaladıgının mükafatını görmüş.bu yag tepecıgine çıkmış ve birdaha sıçrıyarak o küpten kurtulmuş.
insanlar kaybettikleri için savaşırken çoğu zaman elinde kalanları da yitirdiğinin farkında olmaz.aslında çabalaması gereken şey yaralarını sarmak olmalıdır..çünkü genellikle giden geri gelmeyecek türden bişeydir.
...boş ve anlamsız...
eylemler üzerinden bakılırsa somutlaştırılması kolay olan, aslında kendisi de eylem olan ama diğerlerinin içine sıkışıp görünür özelliğini kaybendendir.
düşersin kabullenip oturmazsın, bir daha kalkarsın ve yine düşersin ve yine....
bir de bu arada bir tekmeleyen varsa çabanın önemi artar, kıymete biner.
Budur benim çabam, bu:
adanmak özlem çekerek
dolaşmaya günler boyu.
Güçlenip genişlemek derken,
binlerce kök salarak
kavramak hayatı derinden-
ve ortasından geçerek acının
olgunlaşmak hayatın ta ötesinde
ta ötesinde zamanın! ..
Rainer Maria Rilke
umut
(teşekkürler akderya)
Çabamız onun içindir ya ;))
Bulunduğum noktanın gerçekliğinde,
Tanımsız duyguların gelgeçliğinde,
Anlatmak istediğim beni aşıyor.
Düşünceler dilimde peltekleşiyor.....
çabala çabala nereye kadar.sonu yok gibi
mezar belki bir çözüm olabilir
Bağban etmiyecek çeşmini baz,
Bağına herkes eder dets dıraz.....
(Eğer bahçıvan göz açıp bağını korumuyorsa,elbet oraya herkes el uzatacaktır....) bahçıvan bağının kuruyup yok olacağını bilse de bağından yüz çevirmez.. vermesi gereken çabayı sarfeder....yoksa artık bağın sahibi değldir.......ÇABALAMAK....en umutsuz anda bile çabayı,gayreti İSRAF etmek......