Bugün hava çok sıcak diyorlar, Oysa onlar kendi dünyalarından bahsediyorlar, Arafında kalmışım mevsimlerin, Yüreğim yanarken cayır cayır, Avuçlarım dona çekmiş. çig düşmüş gözlerime, Anlamıyorlar, bilmiyorlar.....
Düşler biter sen gidersin, Hayat biter ben biterim...
__________BİTTİ_____________ Biliyorum konusacak birseyimiz kalmadi, paylasacak hiçbirseyimiz yok...Yinede yüregimden, gücümün yettigi yere kadar sana sesleniyorum,seninle konusuyorum... Üsüyorum, bu üsüme yalnizligimdan geliyor ve sariyor her tarafimi.... Tutunabilecegim hiçbir güzellik yok, hatirlamaktan usanmayacagim anilarim disinda... Isinabilmek için onlara sariliyorum... Anlamsiz ve cevapsiz sorular hinzirca siritiyor, ben görmemeye çalisiyorum... Düsler uzak gibi görünüyordu ama yakindi... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksin ama kapatma gözlerini...!
Kendimi kandirdigimi anladigimda agliyordum.... Eskiden kimi sarkilarin ne kadar anlamli oldugunu düsünürken, simdi ayriligin ardindan çalinan her sarki umutsuzlugumu ve sevgimi anlatiyormus gibi geliyor... Sevdigim ne çok sarki varmis, bunu senin gidisin gösterdi bana... Her sarkida sen varsin, her yerde, her gördügüm insanda, denizde, gecede, uykumda... Nasil beceriyorsun her yerde olabilmeyi... Bu bir marifetse eger, neden benim yanimda degilsin ki....?
Inanamadigin, yenemedigin, üzerinden atlayamadigin korkularin oldum... Agladigin, bagirdigin ya da sustugun isyanin oldum, sessizce bosalan gözyaslarin, birikmisligin oldum.... Yüregindeki kisi ben olmak isterken yüregine siginan ve tozlanacak olan bir ani oldum... Haketmediklerin, artik yeter dediklerin ve herseyin olmak isterken belki de hiçbir seyin oldum... Söylesene, ben gerçekten senin neyin oldum..? Sesin hep uzaklari çagiriyordu, ben üstüme alindim, sana geldim... Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenisi sahiplenirmiydim...? Simdi bir mevsimlik ask kaldi avuçlarimda sadece bir mevsim yasanan ama bir ömür gibi gelen ask...Kalbime henüz söyleyemedim gittigini ögrenirse onun da aci çekmesinden korkuyorum... Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum.... Gittin..!
Sen ' BiTTi ' dediginde yagmur yagiyordu.. Su an oldugu gibi.
elimde ki tohumlar bittiğinde arkamı döndüm ve gördüm saçtığım ilk tohumun topraktan bittiğini.. bitişler yitişler ve yeniden doğuşlar.. yokluk hani nerede?
Boğucu bir sessizlik sardı odayı. Masada belli belirsiz yanan bir mum, yerlerde harpten çıkmışçasına pislik ve dağınıklık vardı. Tablolar yerlerde, elbiseler yırtık, kitaplar darmadağındı. Hafifçe bıçağa uzandı, onu eline aldı ve karnına sapladı. Çok acıyordu canı ama yaşamının son dakikalarını kıvranarak geçirecek olmanın verdiği talihsizliği ve çaresizliği düşünmüyordu bile. Halıya akan kan tuhaf bir ahenk oluşturmuştu ve gölgeler sanki birşeyler anlatıyormuşçasına resmetmişti duvarları. Son nefesine doğru yol almaya başladı sakin bir şekilde. Mücadeleci değildi; sanki bunu uzun süredir yapmak istiyormuş gibiydi. Bu dinginliğin can alıcı sahnesine gelmişti sıra. Bıçak usulca yere düştü; ve zorlukla alınan nefesler kesildi birden...
Bugün hava çok sıcak diyorlar,
Oysa onlar kendi dünyalarından bahsediyorlar,
Arafında kalmışım mevsimlerin,
Yüreğim yanarken cayır cayır,
Avuçlarım dona çekmiş. çig düşmüş gözlerime,
Anlamıyorlar, bilmiyorlar.....
Düşler biter sen gidersin, Hayat biter ben biterim...
bitmekten korkuyorum..
ne kadar dayanacağımı bilemeden denizin ortasına atladım çünkü..
bitmek var bitirmek var...
birde bunların hiç birine bulaşmadan kıyıdan seyretmek var..sahi var mı?
__________BİTTİ_____________
Biliyorum konusacak birseyimiz kalmadi, paylasacak hiçbirseyimiz yok...Yinede yüregimden, gücümün yettigi yere kadar sana sesleniyorum,seninle konusuyorum...
Üsüyorum, bu üsüme yalnizligimdan geliyor ve sariyor her tarafimi.... Tutunabilecegim hiçbir güzellik yok, hatirlamaktan usanmayacagim anilarim disinda... Isinabilmek için onlara sariliyorum... Anlamsiz ve cevapsiz sorular hinzirca siritiyor, ben görmemeye çalisiyorum... Düsler uzak gibi görünüyordu ama yakindi... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksin ama kapatma gözlerini...!
Kendimi kandirdigimi anladigimda agliyordum.... Eskiden kimi sarkilarin ne kadar anlamli oldugunu düsünürken, simdi ayriligin ardindan çalinan her sarki umutsuzlugumu ve sevgimi anlatiyormus gibi geliyor... Sevdigim ne çok sarki varmis, bunu senin gidisin gösterdi bana... Her sarkida sen varsin, her yerde, her gördügüm insanda, denizde, gecede, uykumda... Nasil beceriyorsun her yerde olabilmeyi... Bu bir marifetse eger, neden benim yanimda degilsin ki....?
Inanamadigin, yenemedigin, üzerinden atlayamadigin korkularin oldum... Agladigin, bagirdigin ya da sustugun isyanin oldum, sessizce bosalan gözyaslarin, birikmisligin oldum.... Yüregindeki kisi ben olmak isterken yüregine siginan ve tozlanacak olan bir ani oldum... Haketmediklerin, artik yeter dediklerin ve herseyin olmak isterken belki de hiçbir seyin oldum... Söylesene, ben gerçekten senin neyin oldum..? Sesin hep uzaklari çagiriyordu, ben üstüme alindim, sana geldim... Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenisi sahiplenirmiydim...? Simdi bir mevsimlik ask kaldi avuçlarimda sadece bir mevsim yasanan ama bir ömür gibi gelen ask...Kalbime henüz söyleyemedim gittigini ögrenirse onun da aci çekmesinden korkuyorum... Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum.... Gittin..!
Sen ' BiTTi ' dediginde yagmur yagiyordu.. Su an oldugu gibi.
(alıntı...)
daha bitmedi toparlamaya çalışıyorum...
tükenme versiyonlarından bir çeşit.
elimde ki tohumlar bittiğinde arkamı döndüm
ve gördüm
saçtığım ilk tohumun topraktan bittiğini..
bitişler yitişler ve yeniden doğuşlar..
yokluk
hani nerede?
Boğucu bir sessizlik sardı odayı. Masada belli belirsiz yanan bir mum, yerlerde harpten çıkmışçasına pislik ve dağınıklık vardı. Tablolar yerlerde,
elbiseler yırtık, kitaplar darmadağındı. Hafifçe bıçağa uzandı, onu eline aldı ve karnına sapladı. Çok acıyordu canı ama yaşamının son dakikalarını
kıvranarak geçirecek olmanın verdiği talihsizliği ve çaresizliği düşünmüyordu bile. Halıya akan kan tuhaf bir ahenk oluşturmuştu ve gölgeler sanki
birşeyler anlatıyormuşçasına resmetmişti duvarları. Son nefesine doğru yol almaya başladı sakin bir şekilde. Mücadeleci değildi; sanki bunu uzun
süredir yapmak istiyormuş gibiydi. Bu dinginliğin can alıcı sahnesine gelmişti sıra. Bıçak usulca yere düştü; ve zorlukla alınan nefesler kesildi birden...
Herşey; bitmişti.
..üzere cigaram :))
tükenmek. umutsuzluk.
sona varmak..
dönülmez akşamın ufkunda olmamak...:=))