Her güzel günün elbet sonu gelirmiş.. gün geceye döner, insanın yüreğine karanlık çökermiş.. iyiler erken ölür, meydan kötülere kalırmış.. sevenler sevdiğine kavuşacağı anda araya kara çalı girermiş.. iyi şeyler çabuk biter kötü şeyler bir ömür sürermiş..
İnsan dediğin hep bildiğini okurmuş. Canı isterse dağı deler, istemezse bir çivi bile çakmazmış.. bugün sevdiğini, yarın tınlamazmış.. nankörmüş.. kalp kırar, tamir etmeyi bilmezmiş.. bir insan onu tüm benliğiyle sevsin ister, iş birini sevmeye gelince cimrileşirmiş.. bugün doğuma sevinir, yarın öleceğini düşünmezmiş..
var ile yokun birbirini ötekileştirdiği giriş cümlesi. çocukken (şimdi neysek) her duyuşumuzda sevindiğimiz bir cümleydi. bilirdik, arkasından bir masal gelecekti. prensesler, cadılar, yok olan kötü kalpli krallar, kazanan iyi yürekli insanlar. birde bunlar hep güzel olurdu. çirkin ördek bile sonunda güzelleşiyordu. masallarda bile çirkinlerin şansı yoktu, ya kötüydüler ya da sonradan güzelleşmeleri gerekti.
zamanla bu cümlenin başka bir kullanımına daha denk geldik. ölen, giden insanlar içindi. annem biri öldüğünde, işte bir var, bir yok derdi. ilk duyduğumda ' ben bunu masallardan biliyorum, yeni bir masal gelecek' dedim içimden. oysa biri ölüp gitmişti, masalını da alıp gitmişti. demek ki güzeller ölebiliyordu, öğrendim.
....bir varmış bir yokmuş...radyolar tellal iken...trenler hamal iken....tepkili uçak zümrüdür anka....atom bombası büyülü bıçak iken....bir keloğlan var imiş....herkese o yar imiş.....birgün devler keloğlana kızmışlar....derisini yüzmüşler....mezarını kazmışlar.....başına boş bir taş dikmişler....
ülke insanlarını kandırıkçılığa alıştıran ilk cümle, sonra masal anlatmayı öğreniriz, sonra aldatmayı, sonrada başa dönmeye çalışırız pişmanlığa batarak...
Olumden sonra en cok soylenen soz, bir varmis bir yokmus iste hayat.. Masallar bir de tabii ki, guzel bir gecis cumlesi gunluk hayattan ve yasanan andan baska diyarlara goturuyor... Belki de sol beyin anlamlandiramadigi icin sagla bakmaya basliyoruzdur.
Masallarda kullanılan o vazgeçilmez söz.. :) Ama bu kelimeyi burda en iyi anlatacak tanım heralde ölüm olurdu fani yaşamdaki sona eriş zaten ole değilmidir bu dünyada bir varız bir yokuz bugün nefes alıp konusurken etrafa gulucukler atarken bir gun bakmısınız artık ole biri yok.Bir varmış bir yokmuş masal gibi değilmi.....
...........,"bizim gibi hiç yokmuş" derdi annem..:)
Anne seviyorum seni,
ve haklıydı masalcı şaman..
Bir varmış bir yokmuş diye başlayan,
Masal oldu gitti büyük aşkımız.
Her güzel günün elbet sonu gelirmiş.. gün geceye döner, insanın yüreğine karanlık çökermiş.. iyiler erken ölür, meydan kötülere kalırmış.. sevenler sevdiğine kavuşacağı anda araya kara çalı girermiş.. iyi şeyler çabuk biter kötü şeyler bir ömür sürermiş..
İnsan dediğin hep bildiğini okurmuş. Canı isterse dağı deler, istemezse bir çivi bile çakmazmış.. bugün sevdiğini, yarın tınlamazmış.. nankörmüş.. kalp kırar, tamir etmeyi bilmezmiş.. bir insan onu tüm benliğiyle sevsin ister, iş birini sevmeye gelince cimrileşirmiş..
bugün doğuma sevinir, yarın öleceğini düşünmezmiş..
var ile yokun birbirini ötekileştirdiği giriş cümlesi. çocukken (şimdi neysek) her duyuşumuzda sevindiğimiz bir cümleydi. bilirdik, arkasından bir masal gelecekti. prensesler, cadılar, yok olan kötü kalpli krallar, kazanan iyi yürekli insanlar. birde bunlar hep güzel olurdu. çirkin ördek bile sonunda güzelleşiyordu. masallarda bile çirkinlerin şansı yoktu, ya kötüydüler ya da sonradan güzelleşmeleri gerekti.
zamanla bu cümlenin başka bir kullanımına daha denk geldik. ölen, giden insanlar içindi. annem biri öldüğünde, işte bir var, bir yok derdi. ilk duyduğumda ' ben bunu masallardan biliyorum, yeni bir masal gelecek' dedim içimden. oysa biri ölüp gitmişti, masalını da alıp gitmişti. demek ki güzeller ölebiliyordu, öğrendim.
Farzet ki bir rüya gördük ikimiz
Gerçekte bu hissi tanımadık biz
Böyle bir masalı yaşamadık biz
Bir varmış bir yokmuş sayalım gitsin...
Biri varmış, ünü yaşamış çalmış
Biri yokmuş, dünü yaşamış kalmış
Vermek diye bir şey dururken, saklı
Biri gelmiş, günü yaşamış almış
(Ö. Asaf)
insanın mutlak sonu...
bir vardım bir yoktum...
Haydan Huya döndüm...
Kaldırımlarda
yağmur kokusu
Ben sana mecburum
Sen yoksun...
__ A. İlhan
....bir varmış bir yokmuş...radyolar tellal iken...trenler hamal iken....tepkili uçak zümrüdür anka....atom bombası büyülü bıçak iken....bir keloğlan var imiş....herkese o yar imiş.....birgün devler keloğlana kızmışlar....derisini yüzmüşler....mezarını kazmışlar.....başına boş bir taş dikmişler....
onlar ermiş muradına..biz çıkalım kerevetine..
insan ömründeki her şeyi anlatıyor bence. Hayatta ruh hariç nefsani şeylerin hepsi bir var bir de yok.
karar ver varmıymış yokmuymuş :)))) heheheh
ülke insanlarını kandırıkçılığa alıştıran ilk cümle, sonra masal anlatmayı öğreniriz, sonra aldatmayı, sonrada başa dönmeye çalışırız pişmanlığa batarak...
BU ÜLKEDE HALK SÜREKLİ BÖYLE MASALLARLA KANDIRILDI ! ! !
HALEN DAHA KANDIRILMAKTA ! ! !
Böyle başlar masallar...
Rivayet zaman eki destekler dinleyicilere anlatılmak isteneni...
Olumden sonra en cok soylenen soz, bir varmis bir yokmus iste hayat..
Masallar bir de tabii ki, guzel bir gecis cumlesi gunluk hayattan ve yasanan andan baska diyarlara goturuyor... Belki de sol beyin anlamlandiramadigi icin sagla bakmaya basliyoruzdur.
Bütün öyküler böyle başlar :)
Masallarda kullanılan o vazgeçilmez söz.. :) Ama bu kelimeyi burda en iyi anlatacak tanım heralde ölüm olurdu fani yaşamdaki sona eriş zaten ole değilmidir bu dünyada bir varız bir yokuz bugün nefes alıp konusurken etrafa gulucukler atarken bir gun bakmısınız artık ole biri yok.Bir varmış bir yokmuş masal gibi değilmi.....
17 agustos depremi,11 eylul...
bi de Blue`Wolf tabi..
Var mıymış? Yok muymuş? Anlayamadım..
Meraklısına Eskimo masallarını şiddetle tavsiye ederim.
masallar, hayal gücünün en fiyakalı halidir.