bir söz bırak! terimi Bekir Şahin tarafından 13.09.2021 tarihinde eklendi
Âlim büyüktür, yaşı küçük olsa daCâhil küçüktür, yaşı büyük olsa da
Gâfile kelâm, nâfile kelâm
Ne hüzün daimî ne de sürûr…
Kande varsa aşık-î bî-çare cânânın arar. NahîfîÇaresiz aşık nereye varsa sevdiğini arar.
Firâk-ı dost, bedel-i âteş...
Mala mülke mağrur olma deme var mı ben gibiBir muhalif rüzgar eser savurur harman gibi
Kamış boşum dedi şekerlendiAğaç yükseldi baltayı yedi İmam Rabbani
Nâdâna cihân gülşen olur, ârife külhan. NailîNâdân: cahilKülhan: hamam ocağı
Âdem oldur ki cihanda bıraka bir eserEseri olmayanın yerinde yeller eser
Aşıkların hayatı ölümdedir. Mevlana
Gönül, gönül vermekle alınır.
Ayıplayan, ayıpladığı şey ile sınanır.
Kendimi kendim yitirdim kendim arar kendiniKendine kendin gerekse kendinde bul kendini
İlim, yukarıdadır, talep edilir. Başında zorluk ve çile olsa da sabırlı ol,Sonunda yücelik ve vakar vardır.
Asîler, günahlarına tevbe eder, ârifler ibadetlerine… Sadi-i Şirazi
Hiçbir aşık sevdiğine sert söz söylemedi. Hâfız
Acı çekmeden öğrenilmez Ders, öğrenene kadar devam eder. Celâlini görmeden Cemâlini göremezsin.
Işksız biten çiçek soldı. Yunus Emre
SÖZ.! Bırakmam...
dünyayı dolaştım giymedim başıma taç, ne zengini tok gördüm ne de fakiri aç,yarabbi öyle bir fevzi kanaat ver ki;namerde değil merte de eyleme muhtaç..şu çeşmenin haline bak, su içecek tası yok, kırma kimsenin kalbini yapacak ustası yok...Yunus Emre
Altın kalem ile yazsın bu sözü yazanKendi düşer eller için kuyu kazan…
Cehaletten büyük musibet yoktur…
Bu da geçer ya Hû !
Gamına gamlanıp olma mahzunDemine demlenip olma mağrurNe dem bâkîNe gam bâkî
Her gelecek yakındır…
Câh ile gelmez fazilet câhile… Câh: makam, mevkî
Çay, kalabalığı sever; kahve, yalnızlığı…
Hasetçiye rahat yoktur…
Ömür fani, yazı kalıcı…
geçme namerd köprüsünden ko aparsın su seni,yatma tilki gölgesinde ko yesin aslan seni.geçmem muhannet köprüsünden su aparsa beni, yatmam çakal yatağında aslanlar yese beni
Âlim büyüktür, yaşı küçük olsa da
Câhil küçüktür, yaşı büyük olsa da
Gâfile kelâm, nâfile kelâm
Ne hüzün daimî ne de sürûr…
Kande varsa aşık-î bî-çare cânânın arar. Nahîfî
Çaresiz aşık nereye varsa sevdiğini arar.
Firâk-ı dost, bedel-i âteş...
Mala mülke mağrur olma deme var mı ben gibi
Bir muhalif rüzgar eser savurur harman gibi
Kamış boşum dedi şekerlendi
Ağaç yükseldi baltayı yedi
İmam Rabbani
Nâdâna cihân gülşen olur, ârife külhan. Nailî
Nâdân: cahil
Külhan: hamam ocağı
Âdem oldur ki cihanda bıraka bir eser
Eseri olmayanın yerinde yeller eser
Aşıkların hayatı ölümdedir. Mevlana
Gönül, gönül vermekle alınır.
Ayıplayan, ayıpladığı şey ile sınanır.
Kendimi kendim yitirdim kendim arar kendini
Kendine kendin gerekse kendinde bul kendini
İlim, yukarıdadır, talep edilir.
Başında zorluk ve çile olsa da sabırlı ol,
Sonunda yücelik ve vakar vardır.
Asîler, günahlarına tevbe eder, ârifler ibadetlerine… Sadi-i Şirazi
Hiçbir aşık sevdiğine sert söz söylemedi. Hâfız
Acı çekmeden öğrenilmez
Ders, öğrenene kadar devam eder.
Celâlini görmeden Cemâlini göremezsin.
Işksız biten çiçek soldı. Yunus Emre
SÖZ.! Bırakmam...
dünyayı dolaştım giymedim başıma taç,
ne zengini tok gördüm ne de fakiri aç,
yarabbi öyle bir fevzi kanaat ver ki;
namerde değil merte de eyleme muhtaç..
şu çeşmenin haline bak, su içecek tası yok,
kırma kimsenin kalbini yapacak ustası yok...
Yunus Emre
Altın kalem ile yazsın bu sözü yazan
Kendi düşer eller için kuyu kazan…
Cehaletten büyük musibet yoktur…
Bu da geçer ya Hû !
Gamına gamlanıp olma mahzun
Demine demlenip olma mağrur
Ne dem bâkî
Ne gam bâkî
Her gelecek yakındır…
Câh ile gelmez fazilet câhile…
Câh: makam, mevkî
Çay, kalabalığı sever; kahve, yalnızlığı…
Hasetçiye rahat yoktur…
Ömür fani, yazı kalıcı…
geçme namerd köprüsünden ko aparsın su seni,
yatma tilki gölgesinde ko yesin aslan seni.
geçmem muhannet köprüsünden su aparsa beni, yatmam çakal yatağında aslanlar yese beni