insan kimi geceler niçin uğrar dışarı? bir gerçeğin içinde kendini dinlediyse ........ insan kimi gemileri ne çabuk unutuyor binmiştik sözde, bir çocukluk yatıyor battığı yerde...
Her ben, dolaylı bir şekilde bir seni anlatış, bir senden yakınıştır. Çünkü benim yerim seninle onun arasındadır. Ve o değildir bana yakın olan, sensin. Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarındaki tekil şahıs zamirlerini şu sıraya göre düzenlerdim. Sen, ben, o! Başta sen gelir, çünkü ben diye bir şey yok sen olmadıkça. Her ben, ben'liğini sen'le anlar
İnsanlar yüzyıllar yılı evler yaptılar. İrili ufaklı, birbirinden farklı, Ahşap evler, kagir evler yaptılar. Doğup ölenleri oldu, gelip gidenleri oldu, Evlerin içi devir devir değişti Evlerin dışı pencere, duvar.
SEVGİLERİ YARINLARA BIRAKTINIZ, ÇEKİNGEN TUTUK SAYGILI.... BÜTÜN YAKINLARINIZ SİZİ YANLIŞ TANIDI BİTMEYEN İŞLER YÜZÜNDEN SİZ BÖYLE OLSUN İSTEMEZDİNİZ BİR BAKIŞ BİLE YETERKEN ANLATMAYA HERŞEYİ KALBİNİZİ DOLDURAN DUYGULAR KALBİNİZDE KALDI. SİZ GENİŞ ZAMANLAR UMUYORDUNUZ ÇİRKİNDİ DAR VAKİTLERDEKİ BİR SEVGİYİ SÖYLEMEK YILLARIN TELAŞLARDA BU KADAR ÇABUK GECECEĞİ AKLINIZA GELMEZDİ GİZLİ BAHÇENİZDE AÇAN ÇİCEKLER VARDI GECELERDE VE YANLIZ VERMEYE AZ BULDUNUZ YAHUT VAKİT OLMADI....
ne güzel demiş Behçet Necatigil... herşeyi hiçler uğruna erteliyormuyuz ne?
Sevgileri yarınlara bıraktınız..
bilmeceler
Elimde ne var
Elimde, avucumda..
Gene ne var
Yolların ucunda?
Avucu alalım:
Yüzük, değirmen taşı
Hançer, kama
Defne dalı?
Buğday, karınca
Hangisi kimden
Süleyman'dan,
Adem'den?
Yollara bakalım:
Yolların sonu dağ,
Bir sütun mu yoksa
Ferhad'ın deldiği?
Bilemem bildiğim
Zaman zaman zamanın
Bize neler verdiği,
Bizden neler aldığı.
BİR BAKIŞ BİLE YETERKEN ANLATMAYA HERŞEYİ
KALBİNİZİ DOLDURAN DUYGULAR KALBİNİZDE KALDI...
diyerek çıkmazımı sevmeme eşlik eden adam...
uzayacağa benzer tutuştuğumuz lades
işi gücü bırakıp
mezarlığa bakan bir ev tuttum
ölüm sen beni aldatamazsın
aklımda........
insan kimi geceler niçin uğrar dışarı?
bir gerçeğin içinde kendini dinlediyse
........
insan kimi gemileri ne çabuk unutuyor
binmiştik sözde,
bir çocukluk yatıyor
battığı yerde...
Sen, Ben, O! ..
Her ben, dolaylı bir şekilde bir seni anlatış, bir senden yakınıştır.
Çünkü benim yerim seninle onun arasındadır.
Ve o değildir bana yakın olan, sensin.
Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarındaki tekil şahıs zamirlerini şu
sıraya göre düzenlerdim.
Sen, ben, o!
Başta sen gelir, çünkü ben diye bir şey yok sen olmadıkça.
Her ben, ben'liğini sen'le anlar
İnsanlar yüzyıllar yılı evler yaptılar.
İrili ufaklı, birbirinden farklı,
Ahşap evler, kagir evler yaptılar.
Doğup ölenleri oldu, gelip gidenleri oldu,
Evlerin içi devir devir değişti
Evlerin dışı pencere, duvar.
SEVGİLERİ YARINLARA BIRAKTINIZ,
ÇEKİNGEN TUTUK SAYGILI....
BÜTÜN YAKINLARINIZ SİZİ YANLIŞ TANIDI BİTMEYEN İŞLER YÜZÜNDEN
SİZ BÖYLE OLSUN İSTEMEZDİNİZ
BİR BAKIŞ BİLE YETERKEN ANLATMAYA HERŞEYİ
KALBİNİZİ DOLDURAN DUYGULAR KALBİNİZDE KALDI.
SİZ GENİŞ ZAMANLAR UMUYORDUNUZ
ÇİRKİNDİ DAR VAKİTLERDEKİ BİR SEVGİYİ SÖYLEMEK
YILLARIN TELAŞLARDA BU KADAR ÇABUK GECECEĞİ AKLINIZA GELMEZDİ
GİZLİ BAHÇENİZDE AÇAN ÇİCEKLER VARDI GECELERDE VE YANLIZ
VERMEYE AZ BULDUNUZ YAHUT VAKİT OLMADI....
ne güzel demiş Behçet Necatigil... herşeyi hiçler uğruna erteliyormuyuz ne?
Çocukluk, gene ancak çocukluk
Gerçi o da aci
Ama iyi ki var
Yerine hangi mutlu yasanti? ?