Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Borahan Bilen 22.12.2004 - 05:40

Göreme Kiliselerinde kendi babası tarafından kafası kesilen Azize Barbarayı hatırlatıyor...

Mm 29.06.2003 - 17:13

hatırla barbara
yağmur yağıyordu o gün brest e durmadan
yürüyordun gülümseyerek yağmur altında
şaşkın hayran sırılsıklam
hatırla barbara

yağmur yağıyordu brest e durmadan
siam caddesinde rastladım sana
gülümsüyordun
gülümsüyordun
tanımıyordum seni
sende beni tanımıyordun
hatırla gende hatırla o günü
unutma
saçağın altına sığınmış bir adam
adını ünledi

barbara
seğirttin ona doğru yağmur altında
şaşkın hayran sırılsıklam
atıldın kollarına
hatırla bunu barbara

sana ne diyorum diyede ban akızma
sen diyorum bütün sevdiklerime
ancak bir kez görmüşsem bile
sen diyorum bütün sevişenlere
tanımasa bile
hatırla barbara
unutma
o yumuşak mutlu yağmuru

mutlu yağmuru
mutlu yüüzne yağan
o mutlşu şehre yağan
denize yağan
tersaneye yağan
quessant gemisine yağan yağmuru
ah barbara

n esavaş
n oldun şimdi sen
o demir o çelik, o kan
yağmuru altında
ya o adam ne oldu aşkı ilen
kucaklayan
öldü mü kaldı mı ne oldu
ah barbara

yağmur yağıyor brest e durmadan
eskiden nasıl yağıyorduysa öyle
ama artık bildiğin gibi değil bura mahvoldu herşey
harap korkunç bir matem yağmuru şimdi yağan demir çelik kan fırtınası bile değil
itler gibi kuyruğunu titreten
bulutlar
yalnız bulutlar

brest e sular boyunca yiyip giden itler
çürümek için gidiyor uzaklara
hiçbirşey kalmıyan brests ten
çooook uzaklara....

(kimin tercüme ettiğini söylemicem...)