Aslında Küba'dan kaynaklanan 2/4'lük ölçüde bir dans olan Habanera'yı, Bizet'nin bir süre Paris'te de yaşamış olan İspanyol besteci Sebastian Yradier'den (1809-1865) aldığı öne sürülür... Carmen birinci perdede fabrikanın öğle paydosunda güzelliği ve şuhluğuyla erkeklerin ilgisini çeker ve 'L'amour est un oiseau rebel' (Aşk asi bir kuştur) şarkısını cilveli bir tavırla söyleyerek, Habanera temposuyla dans eder...
elimden gelen bu ben iki kişiyim çoğalmak neyse ne azalmak zor birisi seni her an bırakıp gittiğim öbürü kan gibi tutulmuş seviyor ağzındaki acı alnındaki çizgiyim gözlerine kirli bir bulut getirdim hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
elimden gelen bu ben iki kişiyim birisi kapadığın kapılardan gitmiyor yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o bir yerin üşüse onun sıcaklığı öbürü en içten çağrını işitmiyor hüneri ne dersen duygu kaçakçılığı alıp tutmaksa o basıp gitmekse o bakışları kıyısız bir deniz uzaklığı
elimden gelen bu ben iki kişiyim ikisi birbirinden çıkmaya uğraşıyor bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim birisi yeni baştan serüvene başlamış öbürü silahında son mermiyi yakıyor çoğalmak neyse ne azalmak zor.
Kalp ritmimi değiştiren biri var, onu seviyorum.
yakalayamadım bi türlü :)
The Ronettes - Be My Baby...
Los Bravos - Bring A Little Loving...
Aretha Franklin - I Say A Little Prayer...
Blue Oyster Cult - Don't Fear The Reaper...
...
Aslında Küba'dan kaynaklanan 2/4'lük ölçüde bir dans olan Habanera'yı, Bizet'nin bir süre Paris'te de yaşamış olan İspanyol besteci Sebastian Yradier'den (1809-1865) aldığı öne sürülür... Carmen birinci perdede fabrikanın öğle paydosunda güzelliği ve şuhluğuyla erkeklerin ilgisini çeker ve 'L'amour est un oiseau rebel' (Aşk asi bir kuştur) şarkısını cilveli bir tavırla söyleyerek, Habanera temposuyla dans eder...
...
dokuz sekizlik roman
elimden gelen bu ben iki kişiyim
çoğalmak neyse ne azalmak zor
birisi seni her an bırakıp gittiğim
öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
gözlerine kirli bir bulut getirdim
hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
elimden gelen bu ben iki kişiyim
birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
bir yerin üşüse onun sıcaklığı
öbürü en içten çağrını işitmiyor
hüneri ne dersen duygu kaçakçılığı
alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
bakışları kıyısız bir deniz uzaklığı
elimden gelen bu ben iki kişiyim
ikisi birbirinden çıkmaya uğraşıyor
bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
birisi yeni baştan serüvene başlamış
öbürü silahında son mermiyi yakıyor
çoğalmak neyse ne azalmak zor.
Atillâ İlhan