Sadece insanlar için değil, dünyamızdaki hemen tüm yaratıklar için, en sakin, en güzenli yer anne yanıdır.. Doğal olarak en güzel koku anne kokusudur. Allah hiçbir bebeği annesiz bırakmasın.
çocukluk alışkanlıklarını tazelemek için değil de,kaybettiği annesinin acısını paylaşırsam hafifler umuduyla avutuyorsunuz kendinizi...yerini tutmasa da ''bak sen de benim vazgeçilmezimsin'' demek geçiyor içinizden ama sadece geçiyor, fısıldayamıyorsunuz kulağına, konmuyor onun yüreğine...oysa küçücük ellerinizle kocaman bedenini ne de kolay kavrardınız,şimdi ise sadece uzaklarınıza dahil ettiklerinizden olması içinizi burksa, acıtsa, yitirip ardından gittiklerinizden olsa da, vicdanınızın varlığının farkına varmasanız... en güzel düşlere dalsanız yine ona sarılıp, kavga çıksa yanında yatmak için, kandırıp diğerlerini o, hep '''pamuğunu'' seçse...
Bilmem ben hiç anneme sarılıp uyumadım çünkü. Kendi çouklarımla okkk uyudum ama. Hele onların o minicik ellerinin bağrımdaki ateşi ifade edilir gibi değildi.. İyiki de yapmışız bunu ve haykırmışız hemen hemen hergün birbirimiz ne çok sevdiğimiz... Onların yarışını seyretmek bambaşka bir olaydı üstelik. Bir gün sağımda yatan dğer gün soluma geçmek isterdi yeniden bir anne bedenini keşfeder gibi.... Biri yok şimdi. Kahrımda pişmanlığımda yok içimde. Hiç keşkeleri yaşamadım ardınan. İnancımızca isyan etmemek gerekirdi ölümle doğuma. Tanrı verdi ve aldı ama, sayıyorum mutluluğumu o yaşadıklarıma. İşte budur 'anneye sarılıp uymak' anlamca..... Saygılarımla.
Annem seni ne çok özledim bilemessin... Kokunu,saçımı okşayışını,her şeyini özledim... Annem şimdi bana kimse kahvaltı hazırlamıyor... Kimse benim için arkamdan dua etmiyor... Özledim annem gellllllll... Çabuk gelllllllllll... Çok yalnızımmmmmmmmmmmmmmmmmm:(((((
6 yıl oldu yüzünü görmeyeli ki sarılıp uyumak ancak rüyamda olabilir.küçükken hic hatırlamıyorum sarılıp sarılmadığımı,büyükken de hiç sarılamadık,eksiklik ve can yakıcı.(((((((((((
koku anne kokusu icime cekerdim yilda bir kere her gelislerinde
sanirim pek de sarilip uyuyamadim gostermezdim ne kadar ihtiyacim oldugunu sevgisine en huzurlu uykularimin kucagina giremezdim gurur yapardim bak sen su ise simdi de buyuduk olmaz diye
Sadece insanlar için değil,
dünyamızdaki hemen tüm yaratıklar için,
en sakin, en güzenli yer anne yanıdır..
Doğal olarak en güzel koku anne kokusudur.
Allah hiçbir bebeği annesiz bırakmasın.
bknz: anne kokusunun dayanılmaz özlemi...
şimdiye kadar olmayan bundan sonra olsa hiç bişey ifade etmeyen bi duygudur herhalde... duygu mudur? ?
çocukluk alışkanlıklarını tazelemek için değil de,kaybettiği annesinin acısını paylaşırsam hafifler umuduyla avutuyorsunuz kendinizi...yerini tutmasa da ''bak sen de benim vazgeçilmezimsin'' demek geçiyor içinizden ama sadece geçiyor, fısıldayamıyorsunuz kulağına, konmuyor onun yüreğine...oysa küçücük ellerinizle kocaman bedenini ne de kolay kavrardınız,şimdi ise sadece uzaklarınıza dahil ettiklerinizden olması içinizi burksa, acıtsa, yitirip ardından gittiklerinizden olsa da, vicdanınızın varlığının farkına varmasanız... en güzel düşlere dalsanız yine ona sarılıp, kavga çıksa yanında yatmak için, kandırıp diğerlerini o, hep '''pamuğunu'' seçse...
Bilmem ben hiç anneme sarılıp uyumadım çünkü.
Kendi çouklarımla okkk uyudum ama.
Hele onların o minicik ellerinin bağrımdaki ateşi ifade edilir gibi değildi..
İyiki de yapmışız bunu ve haykırmışız hemen hemen hergün birbirimiz
ne çok sevdiğimiz...
Onların yarışını seyretmek bambaşka bir olaydı üstelik.
Bir gün sağımda yatan dğer gün soluma geçmek isterdi yeniden bir anne bedenini keşfeder gibi....
Biri yok şimdi.
Kahrımda pişmanlığımda yok içimde.
Hiç keşkeleri yaşamadım ardınan.
İnancımızca isyan etmemek gerekirdi ölümle doğuma.
Tanrı verdi ve aldı ama, sayıyorum mutluluğumu o yaşadıklarıma.
İşte budur 'anneye sarılıp uymak' anlamca.....
Saygılarımla.
Annem seni ne çok özledim bilemessin...
Kokunu,saçımı okşayışını,her şeyini özledim...
Annem şimdi bana kimse kahvaltı hazırlamıyor...
Kimse benim için arkamdan dua etmiyor...
Özledim annem gellllllll...
Çabuk gelllllllllll...
Çok yalnızımmmmmmmmmmmmmmmmmm:(((((
Güven,mutluluk,huzur...
OKULDAN TATİLE GELDİĞİM ZAMANLARD BİRBİRİMİZE HİÇBİRŞEY DEMEZDİK.ANLARDIK O GECE BİRİBİRİMİZE SSARILIP UYUYACAĞIMIZI.
6 yıl oldu yüzünü görmeyeli ki sarılıp uyumak ancak rüyamda olabilir.küçükken hic hatırlamıyorum sarılıp sarılmadığımı,büyükken de hiç sarılamadık,eksiklik ve can yakıcı.(((((((((((
Ayrılacağını bildiğin zaman anneye sıkı sıkı sarılıp uyumak.
önce sarılacak bi anne bulmak
özledim:((
o keyfi hiç yaşayamadım. zira annem öyle bir sarmalardı ki nefes dahi alamazdım! beni, uyurken sarıldığı yastıkla karıştırdığı kanaatindeyim :)))
'ayı' filmini hatırlatıyor:(
koku
anne kokusu
icime cekerdim yilda bir kere her gelislerinde
sanirim pek de sarilip uyuyamadim
gostermezdim ne kadar ihtiyacim oldugunu sevgisine
en huzurlu uykularimin kucagina giremezdim gurur yapardim
bak sen su ise
simdi de buyuduk olmaz diye