© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Elimden gelsede, anneme hergünü anneler günü gibi yasatsam....
mayıs ayının ikinci pazar günü :) her yıl anneme benzer hediyeler aldığım gün :)
bu gunu gereksiz bulanlara sesleniyorum bu kadar cimri olmayın...annenize alacağınız küçük bi hediyeyi gereksiz görüyosanız annenizide gereksiz görüyosunuz demektir......onlara özel bi gün elbette olmalı ve olacakta...
para sömürmek için düzenlenmiş greksiz bir gün
annemin günü...
yine uzak ben ondan...
yine uzak o benden...
yine özleyeceğim...
yine özleyecek...büyük ihtimalle de ağlayacak...
huyudur,alışığım salya sümük hasretlere....
Bence; anneler sadece anneler günü değil herzaman hatırlanmalıdır.Ama bu gün dünyada kabul edildiği için insanlar bu günü sadece bir hediye olarak görüyorlar.
Annemle her günümüz ANNELER GÜNÜ olarak geçmiştir ve geçiyorda.
Ama yılda bir kez Anneler günü kutlamakla da onları değişik duygulara boğmak güzel olsa gerek.
Ne diyosunuz be o günler bisim ekmek kapımız, o günler olmasa cirolarımızı nasıl katlayıp para kazanıcaz allalaa bilmediğiniz işleri karıştırmayın bu arada YAŞASIN KAPİTALİZM
çok özel..
Aman haaaaa... babama ufakta olsa, bişey almak unutulmayaaa... :))
Kalbi ağrır sonra... :))))
İnsanların duygularını sömürmek, zaaflarından yararlanmak ve bu yolla biraz daha sömürmek. İlan edilen 'Özel Gün' lerin hiç biri islâmî değil. Türke de ait değil.
Hepsi bir yahudinin veya bir hıristiyanın uydurması. Hediye adı altında ürünlerini satmak. İdeolojilerini ve yaşam tarzlarını yaygınlaştırıp diğer toplumlara kabul ettirmek. Hepsi bu...
Tüm özel günlerden nefret ediyorum.
anelerı bır gün değil hergün hatırlamak lazım dımı
fblilerin gslilerin annelerine gönderdiği sevgi sözcüklerine, gs annelerinin ahı tutmuş olabilir mi aceba, böyle bir günde:}
bir mercedes bagajı dolusu eşya aldım ona, çok severim anamı ben. analar ölmez vatan bölünmez,allahu ekber! hohoho yyy
varlıgında degeri bilinmeyen yoklugunda onsuz yaşamın çok zor oldugu birşey. bir insanın yaşamını sürdüre bilmesi için vücudunun vitaminlere ihtiyacı vardır. bunlardan en önemlisi bence annne sevgisi bu olmadan insan saglıklı büyümez hep eksiktir. onun için hayatımımzdaki en önemli varlık annedir. ama malesef ülkemizde annnelere hakettigi deger verilmiyor. hep acı çeken onlar. yaa gerçekten düşünüyorumda. annnelerin işi nekadar zor yaaa katlanılıacak gibi degil. bunu söylemek biraz gurur kırıcı olsada şöyle bir gerçek varki bir erkek asla bir bayan kadar sabırlı olamaz. şevkatli olmaz. biz hemen sinirlenen varlıklarız. ama annelerin çektiklerine bakıyorumda bir erkek asla o annenin yaşadıklarına katlanamazdı. neyseee uzatmaya gerek yok arkadaşlar sadece ricamız annelere birazdaha saygı inanın onlar bunu hatta daha fazlasını hak ediyor
UNUTTUM, NASILDI ANNEMİN YÜZÜ
Unuttum, nasıldı annemin yüzü
Unuttum, sesi nasıldı annemin.
Gece bir örtü olsun anılardan
Kara yüreğime örtüneyim
Unuttum, nasıldı annemin gülüşü
Unuttum, nasıldı ağlarken annem.
Yaşam sallasın kollarında beni
Küçücük oğluyum onun ben.
Unuttum, elleri nasıldı annemin
Unuttum, gözleri nasıldı bakarken.
Kuru ot kokusu getirsin rüzgar
Yağmur usulcacık yağarken...
Anneler günü bana Annem'i hatırlatır...
Annem ise bana en son bıraktığı hartırasıyla şunları hatırlatır, Hacca yürüdük O duasıyla hepimizi kur'adan çıkardı ve kendi, cesedinden ruhuyla burada ayrılıp, O mübarek Topraklarda bizimle oldu:
Çok defa gafil olduğumuz hayatın hakikatinden, bir mesele içimize bütün çıplaklığıyla indiğinde hakikat mânâsıyla haberdar olabiliyoruz... Bu cümleden olarak, aslında öyle temenni ettiğimiz için, sanki ölmeyeceklermiş gibi, sevdiklerimizin ölümünü hiç mi hiç düşünmek istemez, düşününce fıttırır derecedeki infialimizle derhal o düşünceyi kafamızın arka planına atar, adeta onları ölümsüzleştiririz... Burda da bir hakikat var, ki, hayatın hakikati, ölüm hak, ölüm bir terhis tezkeresi, ebedi hayata bir yolculuk, o hayata bir yeniden doğuş... Bu noktada ebediliği hakikat makamında idrâk etmiş oluruz, yine de herbirimiz idrak kabiliyetimize göre hayret ve idrak gayreti içinde hakikatin müşahadesiyle başbaşa kalırız...
Bu gün Anneler Günü vesilesiyle bu hakikat perdesini yeniden aralamış oluyoruz...
Milletlerin kendilerine has ehemmiyet atfettiklerinden herşeyden üstün tutup dolyısıyla başkalarına benzemeyi, kendilerininkine nakise sayan ve kendisininkini yücelttiği seviyede öbürünü reddeden tutkuları, tabuları vardır... Bunlar umumiyetle ortak kabullerdir... Ama hususî hallerde insanda, geneldeki kabule samimi saygısıyla birlikte, karşılaştığında içinde hissettiği öze haslığıyla da yaşamak ihtiyacı duyduğu şahsa göre değişen hissi haller tecelli eder...
Bu özel günler meselesi bizde inancımızın bize has mukaddesatımız cihetiyle, bizim inanç ulviyetimize, taklit vehmiyle nakise kabilinden yakıştıramadığımızdan reddettiğimiz meselâ kadınlar günü gibi, anneler gününde de; paylaştığımız ortak şuurla ben de reddederken, gözümün önünde insanlar biribirlerine imânlarını inkâr etmeden, hiç bir şeyi de taklit kastinde olmadan, sırf sevgisi, saygısı cihetiyle, o sevgi ve saygı her nasılsa ihdas edilen bu güne ait muhtelif tezahürlerin karşımıza çıkarmasıyla kendiliğinden, zorlamasız duyulan sevimli bir hal almakta...
Anam islâmî inançta bir kadın olarak bu günü herhalde inancının kutsiliğine halel getirir endişesiyle kutsamamışsa da, şu andaki müşahadem, yeni nesil, torunları v.s. zamana uyup, hediyelerle v.s. bu günü tesit ettiklerinde bizim tasvipkâr davranmayışımızdan onun da bizimle paylaşır olması, bizdeki hissiyata saygı inceliğinden olsa gerek, çünkü O, hediyeleşenlerin ne kalbini kırar, ne ikaz eder ve gözlerinin sevgi dolu, tasvip dolu o nurlu, tatlı ışığıyla, aynı zerafetle hiç bir tarafa dokundurmamak kaydiyle müşahedesindeki güzelliği seyirde tasvip mânâsında tezahür eden içinin o güzelikteki tablosu nur yüzüne aksederdi...
Şimdi kendi nefsimde de müşahede ettiğim gibi, her nekadar babalar gününü samimiyetle reddettiğim, kabullenemediğim halde, özellikle torunlarımın o güne mahsus davranışlarındaki tezahürler nasıl bende antipati hasıl etmiyorsa, anneme dair de bu noktadan baktığımda, canımızı dahi esirgemeyeceğimiz anamıza, çevrede oluşanları hoş gördüğünü müşahade ettiğimiz bu gibi vesilelerle, batıl da olsa, kastimiz batıl olmadığına göre, biz de hediyelerimizi esirgemeseydik o hediyeleşme saadetini bu güne mahsus olarak da yaşamış ve yaşatmış olurduk diye doğan hissiyatımı dile getirdiğim aşağıdaki yazı benim için her analar gününde hiç bir şey farketmeyecek şekilde devam eden bu güne münhasır klişeleşmiş düşüncemin hissiyatımın ifadesi olacaktır....
Bu günü Gönül Dostlarımla paylaşıyor, hayattaki analara, çocuklarımıza gönüllerindeki özlemle bayram sevinçleri coşkunluğuyla daha nice yılları idrak tecellisi diliyor, Ebedi aleme irtihal eden analarımıza Rabbimden mağiret, rahmet niyaz ediyorum, kabirleri nur olsun Rabbim kabirde bıktırmasın diyorum... Cümle anaların her günleri gibi bu günleri de mübarek olsun... Bütün sevgi ve saygılar onlara...
=============================================================
HÂTIRÂT:
A N N E M
Sırrın, sihrin, tılsımın, san`atın keşfettiği en güzel isim ‘ana’; ‘anne’!
Ah! Anam, annem benim!
Yine bir merhem hasreti sızısı gibi düştün içime; dinmez bir hasret acısıyla sana kavuşmaya ihtiyacım var. Ancak anaya, babaya duyulacak cinsten bu ihtiyaç kelimesinin engin mânâ tahassürü ile Sana muhtacım; aynen o gani Babam`a olduğu kadar!
Yaşımın bu seninkine erişmiş döneminde, o sana muhtaç zamanımdaki hasretlik çırpınışlarıyla çırpınan o küçücük çocukluk yüreğimdeki ifadeyle ey Anam! Senin ‘ayak-kıltı’`nda ayaklarını koynuma alıp, yüzüme yastık ederek, göz yaşlarımı saklayıp, ağlamaya; ağlayıp, durulmaya muhtacım.
Zağgi nere... Mersin nere? Senin o güz döneminde kadere tevekkülünün sabır güzelliğiyle imtihan edildiğin sudan bir sebeple ayağının kırılışındaki iyileştirilmeye merhem azmin ve bizim aczimiz... Bize ders olan, biz seni teskine çabalarken senin bizi teskin eden ruh canlılığın... Daha da iyileşmen için kaderimizin yoğrulduğu Zağgi`yle ruh rabıtasıyla kaderi dimdik gözlerkenki paylaştığımız vuslat ümidi, hasret acısıyla; esas, belki, kendinden bile bir sır gibi sakladığın için kendinin bile bilemediğin, açığa vurmadığın, unuttuğun, unutturduğun isteklerinle sırlı, belki dertli, belki iyilik meleği ruhunla af yüceliğinde volkanlaşan yüreğine konduramadığın, ama, bizim ise nice dertler açtığımızdan emin olduğum kalbinin dinmesi için duyduğum hizmet arzusuyla, her zaman olduğu gibi, yine kendim için, yine kendi kalbimi dindirmek için yanımda Seni bulmaya muhtâcım.
Dûalarınla ‘kur`a’`mızın çıktığı Hac niyetimizdeki Rabbimin tecellisi ikramiyeni de bize hediye edip, mekânda da aramızdan ayrılıp, bizi cisimlerimizle baş başa bırakarak, Mersin`lerde nasip olan ‘Kabr-i Şerifin’`e çekilip, bu sefer tâ… Kâbe`lerde bizi bulup, o mübarek Mekke-i Mükerreme`deki Mescîd-i Kebîr`in tâvaf güzergâhındaki sâfında, yüzün Hacer-ül Esveld`e müteveccih ‘Tahiyyat’ makamında, bir yandan da bizi temaşa ederken kalbime kadar tesirinin indiği o AllahCC`a teslimiyet sihri ile buğulu mahzûn tatlı gözlerinin bakışlarından ayrılmamak tahassürümdeki vûslât özlemi ile yanımda olmana muhtâcım.
Her sene olduğu gibi bu sene de müşahede ettiğim bu ‘Anneler Günü’`nde yine tezâhür eden; herkes bir şeyler yapmak, bir şeyler yazmak, bir şeyler söylemek, ifade etmek gayretinde, çabasında, davranışında iken, Anne, canım Annem; Sana; o günlerdeki şartlanmış idrâkimdeki ‘Anma Günleri’`ni bâtıl sayan gabiliğimle, belki içten içe tezâhürünü beklediğin ve sihrî bir gizlilikle, belki sırf bizleri mahcup etmemek için hiç belli etmediğin o, kendinden de gizlediğin dolayısıyla bilemediğimiz, artık, bundan sonra da hiç bilemeyeceğimiz o hakkın olan en mâsumâne beklentilerin var idiyse cevap verebilme vazifesini yerine getirmemiş olmanın Altında kaldığım ve ancak şimdi idrak edebildiğim kusurun cezasına talip olarak, belki ferahlamak ümidi ile hîcap ve utancımı haykırmak, suretiyle deşifre olup, İnşallah başka bir sebeple, bilerek Seni kırmamış olabileceğim veya o yüce analık vasfınla senin kırılmamış olman ümidiyle AllahCC`ıma sığınıp, Yüce Rabbimin mağfiretini dilerken, ey mübarek anam; o azîz babamla birlikte Sizin; Dünyaya da nazar eden rûhâniyyetlerinizin aguşunda sinip, dûalarınızla ruhumun durulmasına muhtacım.
Evet; Anne!
Yaşadın delikanlı ruhunla hep dimdik;
Namazdan aştın âhirete mert ve atik!
Bekleye duralım zamanı, tarife rink;
İşliyor kader programı dakik, dakik!
Kabrin nûr, mekânın Cennet, komşun; dûasıyla, şefaâtıyla cümlemizin O`nun yüzü sûyu hürmetine yaratılmış olduğumuz Hazret-i Peygamber-i Zî-Şân EfendimizSAV ve O`nun âl`i, ashâbı, sevdikleri ve sevdirmesiyle sevdiklerimiz ve husûsen, o ganî, civanmertliği ile bizlere ve elinden geldiği herkese siperdâr olan o mübarek Babamız olsun.
Kabrini ve kalplerimizi; Gani-ûl Mutlak, Rahmanür Rahîm olan Kerîm-i Zül-Celâl, AllahCC`ü Teâlâ Hazretleri nûrlatsın, ferahlatsın; rahmet, mağfiret, şefkat, muhabbet ve hidayetine mazhar kılsın. Âmîn! ...
Genelde herkesin Canım dediği ama bazılarının sadece Canı acıdığında AH...Anam..! ! ! ! diye bağırıp haykırdığı bazılarına sadece bir kelime ifadesi. Bizler içinse meleklerden daha güzel daha iyi varlığımızı borçlu olduğumuz Uğruna ölünecek değerleri saydığımızda en başlara koyduğumuz her şeyimiz.! ! ! ! ! Tüm Annelerimizin anneler Gününü Kutlar yitirdiklerimize Allah'tan rahmet dilerim. Eyvallah...
bütün annelerin ellerinden öper, hepsini havuzlu evimde lahmacun yemeğe davet ederim.isteyen kola içer isteyen viski (JB)
annelere kendilerinin sevildiğini hatırlatan gün
Anneler günü vb.leri kültür konusudur. Bir millet diğer bir milletle kültür alış-verişine girerse, hangisininki diğerine ağır basarsa o diğerini bitirir. Bu alış-veriş meselesine güvenen girer. Esasen böyle bir şeye gerek yoktur... Gelgelelim bu, devlet politikası haline gelince, bizim müslümanlar da böyle bir alış-verişin karşısında bulmaktadırlar kendilerini. Devlet güçlü de olsa, bu işin bir mağlubiyet tarafı vardır. Çünkü ismi 'alış-veriştir.' Güçsüz olan ölecek, güçlü olan yara alacaktır. İşte arkadaşlar bu alış-veriş hepimizi etkiler. Onlar ne yaptıysa özde de kabukta da aynı şeyleri yaparsak, onlardan ayırd edici bir tarafımız kalmaz.
Böyle günler kültür konusudur demiştim, kültürün temel kaynağı ise dindir. Aynı dinin mensupları arasında kültür farkı yoktur, uygulama farkı vardır. Örf/adetlerden gelen uygulama farklılıkları vardır. Mesela Hindistan'dakiler yemeği elleriyle yiyorlar, bu meşrebi bir meseledir. Fakat sağ elle yemek mezhebi bir meseledir. (Meşreb: Fıtratla alakalı yöneliş. Mezheb: Teorisi belli, takip edilen bir yol demektir.) Bizim aklarımız neler ise Hindistan'ın, Endonezyan'ın vs... müslüman ülkelerin de aklarıdır. Bizim karalarımız Hindistan'ın, Endonezya'nın karalarıdır. Fakat müslüman olmayan ülkelerin kültürlerinden biraz biraz alırsak kültürümüz karman çorman olmuş olur.
Ayrıca böyle günleri icad eden Avrupa'nın neden senenin bir gününü anneler günü olarak kutladıklarını düşünelim? Çünkü onlar anne-babalarını darülacezelere atıp, senede bir gün gönüllerini alıp(!) kendilerini psikolojik olarak rahatlatmak istiyorlar(!) Oysa İslam anlayışında anne-babaya senede bir gün değil 365 gün itaat vardır. İlla ki de hediye almak istiyorsak kendimize bir gün belirleyebiliriz... Önemli olan onlara benzememek, muhalafet etmektir. Efendimizin şu Hadis-i Şerifini de hatırlatmadan geçemeyeceğim:
'Halifihum' - 'Onlara muhalefet ediniz'
bir hataya sebep olunmasından son dk da kurtulundu
ehe he:D halledildi ;)
bknz. anne-kız alışveriş
belki de dünyaya getirirken nasıl bir pislik olacaımızı önceden kestiremeyen zavallı ama dünyanın en müthiş varlığı, cennetin ayaklarının altına serildiği, hiçbir fedakarlıktan kaçınmayan, biz sırt çevirsekte elimizi bırakmayan varoluşun ademden sonraki en gerçeği anne adına atanmış aptalca bi gün. klişe bi cümle ama sadece bi gün mü hatırlanmalı?
ma si mağropen nana...:(
kutsal ınsanlara ıcın yapılan guzel anlamlı bır gun
aslında anneler günü hergün. bir gece ablamın çocuğu ateşlendi o gece neler yaşadığına şahid oldum. acaba annem altı çocukla neler yaşamıştı kaç gece uykusuz kalmıştı. sırtımızda hacca götürsek veremeyiz haklarını.
cenent anaların ayağının altında
cenabı hak o ayakları tepen kullarında eylemesin.
anneler günü ilk defa amerika'da bir bayanın ölen annesiniölüm yıldönümlerinde anması ile ortaya çıkan bir kutlama günüdür. ilginçolan o bayanın annesini öldükten sonra yılın belirli aralıklarla hatırlaması ve hediyelerle anması bizim ise 24 saat yanında olduğumuz güzel annemize birgün içinde güzel sözler söylemekten aciz kalışımız ne kadar acı değil mi. üstelik annemizi sadece 365 gün içinde sadece 1 gün adam akıllı hatırlıyoruz demek istediğim onlar ebediyete kadar anılması saygı duyulması ve eli öpülmesi gereken dünyanın en değerli varlıklardıdır. bütün annelerin anneler günü kutlu olsun...
dünyanın en güzel varlıklarını yılın bir günüyle anmak annelere yapılmış en büyük haksızlık bence.
bu yılla beraber tam 28 yıl oldu seni koklamayalı...canım annem...mezarının üstündeki çiçekleri hep sulayacağım..... taki kökleri sana ulaşana kadar...o zaman onlar sen kokacak....
üzücü bir gün..
Güne sığar mı hiç? ..1 güne? ..
Anadolu'ya sığmamışken...