aile fotoğrafı sizce ne demek, aile fotoğrafı size neyi çağrıştırıyor?
aile fotoğrafı terimi Batu Cafran tarafından tarihinde eklendi
aile fotoğrafı terimi Batu Cafran tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Evlenince inşallah =)
maalesef we uzulerek hıc olmadı:(
fotograflar boyut taşimaz.ama aile fotoraflarını ayrı bi seviyorum.heleki herkeze baktıgında aynı anda aileyle ilgili bütün anılar canlanmıyormu.özellikle bende mutlu anilar çagrışim yapar.bu aynı bir taşla bi çok kuş vurmak gibi bi duygu yaww
Genelde aile reisinin ortaya alınıp,annenin babanın yanına yerleştirilmesi,babanın tek kolunun annenin omzuna atılmasıyla,evin buyuk cocugunun yere çömelmesi ve babanın diger kolununda onun omzunda olması,evin küçük afacan cocugununda annenın koluna yapışmasıyla birlikte hepberaber zorla gülünerek verilen pozlar..
O zamanlarda genelde babanın aklından,ödenmemiş faturaları,aidatları nasıl ödeyeceği,annenın aklından fırındaki börek,büyük oglanın aklından komşu kızı ayşe,kucuk oglanın aklından playstationda yarım kalan fifa geçer...
Zoraki verilmiş pozlardır.Dogal olan güzel olandır.Ama yinede her evde 50 sene sonra geçip karsısına izlemek için,bulunması şarttır.
bir türlü çektiremediğimz fotoğraf..
en banellşmiş olan pozlar o aile fotoğraflarındadır
her turunden nefret etmekle bırlıkte en nefret ettıgım fotograf cektırme bıcımı........aıle fotografı:P
'Aslında biz hep beraberiz yani hiç ayrılmadık.Biz birbirimize çok bağlı bir aileyiz...' imasını uyandırmak için bir dakika aynı karede olabilmektir kimileri için...
fotografı elinize aldıgınızda aralarında kaybettikleriniz varsa saatlerce bakıp aglarsınız,bazen sadece bakarsınız,donarsınız.bundan sonra hic bir fotografta o olmayacaktır,özlersiniz,inanamazsınız,inanmak istemezsiniz,aglarsınız,bazen de sadece bakarsınız...o gittikten sonra ki onemli gunler artık pek de bir mana tasımaz sizin icin ama yine de vardır o günler,yine de fotograflamaya calısanlar vardır...fotografı elinize aldıgınızda koca bir boşluk vardır,o yoktur aranızda,sizi saran o kolu yoktur,gülümsemesi yoktur,o yoktur,bakakalırsınız,gözleriniz hep onu arar yanınızda,bakarsınız,ağlarsınız,bazen de sadece donakalırsınız...ama o yeni çekilen fotograflarda da onun yeri hep ayrılmıştır,o da hep yanınızdadır,aileye yeni katılan kol sarar sizi belki ama hep gideni arar gözleriniz,hep onu görmek ister,bakarsınız inanamazsınız...aglarsınız...bazen de sadece donakalırsınız..
bir gün en büyük özlemle bakılacak....bak buda hani bir gün ailece filan yere gitmiştik bak bu babam..buda.... diye başlayan anılar...kim kala misali...
annem:
-baksana şu resme gözün çarpık senin
babam:
-ben de pek yakışıklıymışım ama,siz yediniz ömrümü
annem:
-kızım baksana gözünün biri oyanda biri bu yanda
ben:
-ya anne 40günlüğüm ne belli olcak
annem:
-yok yok hala çarpık da belli olmuyo
abim:
-zamanında da çok yakışıklıydım hala öyleyim.
annem:
-bu kız kime çekti ki gözden
ben:
-anne ya:(
Siyah beyaz olanları...
modernize edilmiş soy ağacı..
süleyman demirelin de vardı aile fotoğrafı bu nasıl bir ailedirki hepsi hortumcu hırsız helal etmiyorum kardeşim
aile fotoğrafı,aile mezarlığı,bir şairin toplu şiirleri...üçü de aynı şeydir benim için
bir gün en büyük özlemle bakılacak.....kim kala misali!
geçmiş...
mutlu 4 kişi
ufak bir kız çocuğu...
aklında binbir oyunla...
bir zaman sonra aile bireyleri sağa sola savrulduğundan umumiyetle küçüklüğünüzde çekilmiş fotoğraflardır. baktıkça o zamanlar çok sevimli olduğunuzu şimdiki halinizle hiç alakası olmadığını görür, başkalarına da göstermek istersiniz. hatta fotoğraftaki halinizin pozdan fırlayıp da yanınıza gelse onunla ne konuşacağınızı bile düşünürsünüz. bir süre sonra albümdeki yerine itinayla geri konur, günün akışına bırakırsınız kendinizi.
Biyruuunnn! Aile fotografımız da var üst katta :)
Üç kişilk mutlu aile tablomuz... Yurdumdaki dolabımın iç kısmına özenle yapıştırdığım ve bakıp bakıp iç geçirdiğim resim......
hemen sağımdaki duvarda..üç kız kardeş bi çimenlikte oturmuşuz...en küçüğümüz ortamızda oturmuş, ağlıyor.hala en ciddimiz odur :) ayağında ayakkabı yok sadece çorapla -henüz yürümüyor anlaşılan-
onun büyüğü 3 yaşlarında ve kıkır kıkır gülüyor -her bakışımda beni neşelendiren-kolunda bi bilezik var.o zamandan belliymiş kokoş olacağı :)
bana 'gül' demişler..bi de 'kardeşini tut,düşmesin' ablalık buymuş meğer...hala tutmamdan belli :)
'kışın bir sobamız olurdu
sobanın yanında kedimiz
kedinin önünde yün yumağı
bir Hayat Bilgisi fotoğrafı gibiydik...'