Hata yapılmadığı sürece affetmek gibi bir durum olmaz.Hata yapmak insanlara mahsus sözü vardır hatayı sürekli yap karşındaki insanın seni affetmesini sağla olamayacak birşey.
Affetmek, o kisiyi sevmek degil. Affetmek, o kisiyle konusmak zorunda olmak degil. Affetmek, o kisiyle iliskiyi sürdürmek degil. Affetmek, o kisinin beklentileri dogrultusunda davranmak degil. Affetmek, o kisiyi kucaklamak degil. Affetmek, o kisiyi suçsuz bulmak degil. Affetmek, o kisiyi hakli bulmak degil. Affetmek, o kisinin verdigi zararlari telafi etmek için çaba göstermemek degil. Affetmek kirginligin, küskünlügün, nefretin hapishanesinden özgürlüge kavusmaktir. Affetmek artik aciyi hissetmemektir.
afdileyen kimseye yaptığını düşündüğü yanlışını ve ya hatasını düzeltme şansı vermektir... insanız hepimiz hata yapıyoruz....af diliyoruz...affedilmek istiyoruz...kesinlikle küçük düşürücü bir eylem değildir....
Affetmek zor iştir, biraz da acizliği çağrıştırıyor bana; affedince kendimi aciz gibi hissediyorum ama bazen ikinci bir şans vermek gerekir diye düşünüp sevdiğim insanı affediyorum (sadece ikinci bir şans, üçüncüsü olmamalı)
Sevgi ve saygı varsa karşılıklı, bir bağ varsa sağlam temeller üstünde, affetmek büyüklüktür...Ama affedilmeyecek şeyleri affetmek insanların en büyük hatasıdır...Hatalardan ders almayı ögrenmeyenler ise acı çekmeye mahkumdur...
zor iş...
affetmek belki yerine göre güzeldir ama herşey eskisi gibi samimi ve temiz olamaz bu yüzdenden de affetmek anlamsız...
Hata yapılmadığı sürece affetmek gibi bir durum olmaz.Hata yapmak insanlara mahsus sözü vardır hatayı sürekli yap karşındaki insanın seni affetmesini sağla olamayacak birşey.
Affetmek, o kisiyi sevmek degil.
Affetmek, o kisiyle konusmak zorunda olmak degil.
Affetmek, o kisiyle iliskiyi sürdürmek degil.
Affetmek, o kisinin beklentileri dogrultusunda davranmak degil.
Affetmek, o kisiyi kucaklamak degil.
Affetmek, o kisiyi suçsuz bulmak degil.
Affetmek, o kisiyi hakli bulmak degil.
Affetmek, o kisinin verdigi zararlari telafi etmek için çaba göstermemek degil.
Affetmek kirginligin, küskünlügün, nefretin hapishanesinden özgürlüge kavusmaktir.
Affetmek artik aciyi hissetmemektir.
Her insanin belki ikinci bi sansa ihtiyaci vardir ama ben yapamam...Ne kadar cok sevsem de affedemem..Ne affetmek isterim ne de affedilmeyi...
afdileyen kimseye yaptığını düşündüğü yanlışını ve ya hatasını düzeltme şansı vermektir...
insanız hepimiz hata yapıyoruz....af diliyoruz...affedilmek istiyoruz...kesinlikle küçük düşürücü bir eylem değildir....
Affetmek zor iştir, biraz da acizliği çağrıştırıyor bana; affedince kendimi aciz gibi hissediyorum ama bazen ikinci bir şans vermek gerekir diye düşünüp sevdiğim insanı affediyorum (sadece ikinci bir şans, üçüncüsü olmamalı)
Nefsi kontrolün ba$ka bir yolu...
...attığınız tokata karşılık vermeyen kişiden sakının: O hem sizi bağışlamaz hem de kendinizi bağışlamanıza olanak bırakmaz...Bernard Shaw...
Affet ama unutma...
Affetmek, insanın tutsaklıktan kurtulmasıdır...
Sevgi ve saygı varsa karşılıklı, bir bağ varsa sağlam temeller üstünde, affetmek büyüklüktür...Ama affedilmeyecek şeyleri affetmek insanların en büyük hatasıdır...Hatalardan ders almayı ögrenmeyenler ise acı çekmeye mahkumdur...
tatlı bir gülümseme...