evet bencede en buyuk erdem bız affetmezsek bızlerı kımler affetsın ınsanız hata yaptık yapcagız elbette hepımız ama her seferınde affetmek yanlıs bence yınede affedılmeye degerse affedılecek olan ne olursa olsun....affedılmelı
en büyük erdem öyle ki; herkez yapmak ister, yada yapar gibi görünür oysa gerçek manada bu erdeme sahip olanlar çok çok azdır... ben onlardan değilim mesela :))
büyüklükdür...hayatimizda bir takim hatalar yapiyor ve her defasinda yaradandan affedilmeyi diliyoruz.. bizim yaradilmis olarak affetmemek ne haddimize...affetmeyi bilmeyen affedilmeyi de isteyemez..!
insan affedebilmeyi bilmeli çünki oda bir erdemliktir heleki sevdiğin biriyse bu affedersin mutlaka ama bence insanın insanı affetmesi hiç birşey değiştirmez sadece kendimizi avuturuz en önemlisi bence ALLAH ın affetmesidir....
bence affetmek o ınsana tekrar yuz vermektır ama bır sartla bır ınsanın gercekten duzelıcene ınanırsan affetmek buyukluktur eger degılse ne affetıcen ceksın cezasını hem allh katında hem adalet karsısında
EVET affetmek nedir biliyorum.Ama kendimi affetmek zorunda hiç kalmamıştım.Bilmiyorum ya çok mükemmeldim hata yaptığımı hiç düşünmedim ya da farkına varamadım bu zamana kadar evet hadi affet kendini yastığa koyduğunda başını uyu hadi.Bu zamana kadar açmadın kalbinin kapılarını ve hiç kırılmadın ne kadarda mutluydun ah.Nasıl başa çıkacaksın bu duygularla nasıl.onu sevdiğin günü yaptıkların için kendini affet hadi.ve kırıklarını aldır kalbinin çıkart at becerebiliyorsan buna çok ihtiyacım var lütfen
unutmak demek değildir. bir dahaki hatada affedilen şeyin hatırlatılmayacağı demek ise, hiç değildir. sadece, bir şans daha vermekten ibarettir. 'bak affediyorum ki bir daha tekrarladığında' yüzüne vurabileyim diye! ' anlamı da içeriyorsa eğer, büyüklüğün şanından falan da değildir. düpedüz, stratejik bir hamledir.
hatayı yapan kişi insana ne kadar yakınsa, yapması o kadar zorlaşan eylem.. sıradan bir insanın yaptıkları kısa sürede affedilebiliyor evet ama en yakın arkadaşların yaptıkları affedilemiyor veya bir şekilde en son affedilenler onlar oluyor... ama ne yazık ki çok sevdiğiniz bir insan sizi bir türlü bağışlayamadığında 'demek ki çok seviyormuş beni, evet evet' diyip mutlu olamıyorsunuz, zaten polyanna bile bir dostun sizi affedememesi kadar acı bir olayın güzel bir yanı olduğunu söylemeyecektir kanımca... evet...
İnsan sevdiğine kıyamaz...Kızar, bağırır, küser, sinirlenir, ortalığı birbirine katar...Ama bütün bunları sadece sevdiğine o yapar...Başkası ona yan gözle bile baksa kıyamet kopar...Sevdiğime değil yaklaşmak, yan gözle bakanın vay haline...
evet bencede en buyuk erdem bız affetmezsek bızlerı kımler affetsın ınsanız hata yaptık yapcagız elbette hepımız ama her seferınde affetmek yanlıs bence yınede affedılmeye degerse affedılecek olan ne olursa olsun....affedılmelı
her yapilani affetmekle
her yapilana göz yummak arasinda büyük bir fark vardir
o yüzden affediyorum yapilanlari
ama yalnislara göz yummaya niyetim yok...
bağışlamak..herkeste olması gereken..
en büyük erdem
öyle ki; herkez yapmak ister, yada yapar gibi görünür oysa gerçek manada bu erdeme sahip olanlar çok çok azdır...
ben onlardan değilim mesela :))
bu sefer yapamadığım şey..
cok az yapabildiğim buyuk iş
Affetmek, korkakların iğrenç bir bahanesidir...
affedemediklerimlede yasamayi ögreniyorum..
bir kişinin hatasını kabullenmek..
büyüklükdür...hayatimizda bir takim hatalar yapiyor ve her defasinda yaradandan affedilmeyi diliyoruz.. bizim yaradilmis olarak affetmemek ne haddimize...affetmeyi bilmeyen affedilmeyi de isteyemez..!
ya lanet olsun nereye kadar affedebilirsiniz ki..! ve ayni yanlisi defalarca yapip bahaneside ayni oluyosa..!
das ist ein fehler...
hesap kapamak..
affetmek karsi tarafa verilecek en büyük cezadir...
insan affedebilmeyi bilmeli çünki oda bir erdemliktir heleki sevdiğin biriyse bu affedersin mutlaka ama bence insanın insanı affetmesi hiç birşey değiştirmez sadece kendimizi avuturuz en önemlisi bence ALLAH ın affetmesidir....
..hayata devam etmektir..
bence affetmek o ınsana tekrar yuz vermektır ama bır sartla bır ınsanın gercekten duzelıcene ınanırsan affetmek buyukluktur eger degılse ne affetıcen ceksın cezasını hem allh katında hem adalet karsısında
Eğer seni kırdıysam
Darıl bana
Ama bir gün beni ararsan
Bak ruhuna
Birden gecem tutarsa
Güneşi çevir bana
Sevgilim bağışla
Biraz zor olsa da
Affet beni akşamüstü
Gölgem uzarken
Öğleden sonra affet
Ne zaman istersen
Affet beni gece vakti
Ay doğmuş süzülürken
Sabaha kalmadan affet
Tam ayrılık derken
Çünkü sen çölüme yağmur oldun
Sen geceme gündüz oldun
Sen canıma yoldaş oldun
Sen kışıma yorgan oldun
(affet-Müslüm GÜRSES şarkısı)
bir insanı AFFETMEK ona vereceğiniz en asil cezadır
affeden taraf siz olun
özrünü kabul etmek, bağışlamak.
aynı hatayı üçüncüsünde affederseniz,hatayı yapan kişinin yaptığı her şeyi haketmiş olursunuz.o tiplere hiç acımıyorum falla,iyi oluyor :) :)
EVET affetmek nedir biliyorum.Ama kendimi affetmek zorunda hiç kalmamıştım.Bilmiyorum ya çok mükemmeldim hata yaptığımı hiç düşünmedim ya da farkına varamadım bu zamana kadar evet hadi affet kendini yastığa koyduğunda başını uyu hadi.Bu zamana kadar açmadın kalbinin kapılarını ve hiç kırılmadın ne kadarda mutluydun ah.Nasıl başa çıkacaksın bu duygularla nasıl.onu sevdiğin günü yaptıkların için kendini affet hadi.ve kırıklarını aldır kalbinin çıkart at becerebiliyorsan buna çok ihtiyacım var lütfen
unutmak demek değildir.
bir dahaki hatada affedilen şeyin hatırlatılmayacağı demek ise, hiç değildir.
sadece, bir şans daha vermekten ibarettir.
'bak affediyorum ki bir daha tekrarladığında' yüzüne vurabileyim diye! ' anlamı da içeriyorsa eğer, büyüklüğün şanından falan da değildir. düpedüz, stratejik bir hamledir.
en zoru da, geceleri uyumadan önce uykuları kaçıran ve kişinin kendisine sadece kendisine yönelik olan kızlgınlıklarını bağışlayabilmesidir
hatayı yapan kişi insana ne kadar yakınsa, yapması o kadar zorlaşan eylem.. sıradan bir insanın yaptıkları kısa sürede affedilebiliyor evet ama en yakın arkadaşların yaptıkları affedilemiyor veya bir şekilde en son affedilenler onlar oluyor... ama ne yazık ki çok sevdiğiniz bir insan sizi bir türlü bağışlayamadığında 'demek ki çok seviyormuş beni, evet evet' diyip mutlu olamıyorsunuz, zaten polyanna bile bir dostun sizi affedememesi kadar acı bir olayın güzel bir yanı olduğunu söylemeyecektir kanımca... evet...
Geçti fakat izi kaldı...
gönlün büyüklüğü ya da kuyruk acısının küçüklüğüyle ilgili...
bu dünyada mutlu olmak istiyorsan affetmeyi bileceksin ve en önemlisi önce kendini affetmeyi bileceksin..........
.kin kalp katılığını... kibir öfkeyi...affetmek büyüklüğü doğurur ve hepsini yutar..
aptallıkk ufak şeleri affedebilirsin amaa haddini asan kişiler affettmk aptallık
İnsan sevdiğine kıyamaz...Kızar, bağırır, küser, sinirlenir, ortalığı birbirine katar...Ama bütün bunları sadece sevdiğine o yapar...Başkası ona yan gözle bile baksa kıyamet kopar...Sevdiğime değil yaklaşmak, yan gözle bakanın vay haline...