Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Odun Parmak 04.03.2022 - 22:21

Hükmüm her daim geçerli olacak derdin Ayyüzlü.
Zaman seni haklı çıkardı.
Sözlerindeki derin manalar yıllar geçse de hep baki kalıyor.
Seni tam dediyin gibi hatırlıyorum.
Sen varsın her hücremde, sildim senden öncesini ve sonrasını.
Ormandaki ağaçlar hâlâ gümrah ve yemyeşil. Hatırların can suyu oluyor onlara.
Günaydınsızlığınla uyanıyorum yokluğundaki soğuk sabahlara
Ve Sustuğun yerden hâlâ kanıyorum…
Ahde vefa lazım gelir elbet.
Bu gün 7 Mart, bak unutmuyorum…
07.03.2009

Odun Parmak 04.03.2022 - 22:13

Yaşanacaklar yaşanıyor işte hasbelkader
Pişman olmak ya da olmamaktır bütün mesele
Ne gam, fazlaysa alınan haz, çekilen ızdıraptan
Lakin, ne çok vuruyor sessizliğin tamda sol yanımdan
En son,
Şişli camiinin önünde teslim etmiştim seni tam bu gündü
Sen gittin ben de kalmadım geride ,
Zira beni ben yapan ne varsa hepsi seninle birlikte.
En çok kesik kesik gülmelerini özledim, ruhumun derinliklerinde hissettiğim.
Ve bir de formda olduğun zamanlardaki aşağı-yukarı bakışlarını
Bak gene aklıma geldi, ellerini hiç unutur muyum
Yeter susma, sustuğun yerden kanıyorum…
Dilimde hoşça kal olsa da aklım elveda diyemiyor sana
Sırrım olarak taa içimde saklıyorum, seni bulamaz hiç kimse
Su olmuş hep akıyorum ya sana, geri kaynağıma dönemem ki istesem de
Ben ebedi baharımda renk renk açan menekşemi istiyorum
Yeter susma, sustuğun yerden kanıyorum…
Ara sıra hüzün bazen de mutluluk yaşıyorum
Keşke böyle olmasaydı demekten başka çarem yok
Sensizliğimi bir anda bıcak gibi kesip atamıyorum
Sen ‘’bir yerlerde’’ ateşini söndürürken, ben sensizlikte zaten çok üşüyorum.
Olurda bir gün üşürsen, beni düşün, beni yaşa, ben varım unutma.
Getir aklına beni, dudaklarım mutlaka değecektir göz yaşlarına
Surlarım gedik verdi, kalem düştü,artık direnemiyorum
Yeter susma, sustuğun yerden kanıyorum…
Bu gün 7 mart, bak unutmuyorum…
07.03.2008