Tut elim'den sevgili ;
Devrim yapalım senin ile
Ateşten elbiseler giyip ölüme yürüyelim.
Deniz gibi,
Mahir gibi,
İbrahim gibi,
Üç şehir
Karanlık gecelerin son kaybı
Geceye mahkum edilmiş sokak
Işıksız lamba
İronik ranza
Ters esen rüzgar
Ah be çocuk
Kaldirmiyor yüreğim
Kaldırmıyor artık
Kanı
Ölümü
Ceset kokan baharı
Yüreğim bi volkan misali patlama aşamasın da
Dil söylemezse bile
Gönül Sessizlik içerisin de
Büyük bir özlem ile çığlığa dönüşür
Nefret olur
Yaşam var olduğu sürece
Umut her yerde filizlenir ...
Bazen ;
Bir İş yerin'de
Bazen;
Umudunuzu yitirmeyiniz
Güzel günler göreceğiz
Karanlığı aydınlığa
Mutlak bir gün döndüreceğiz
Ay Yıldız doğar Güneş batar
Sakın ola hayır deme,
Yüreğimi kanatma.
Baban vermese seni,
Kaçalım biz buralardan.
Umut var dağlarda,
Bu aşk bana zindan olsa
Emdiğim süt haram olsa
Günüm gecem zehir olsa
Yine seni unutmadım
Sen benden gittin gideli
Karanlıklar çöküyor üstüme bu gece
Bu şehir beni boğuyor gel koru anne
Top mermi sesleri uçuşur göklerde
Soğuk bura ,üşüyorum üstüm ört anne




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!