Birbiri için yaratılmış bunca insanken biz,
Buncamızın birbirini bulamamasının ancak bir sebebi olabilir,
Sevgiye yetişemiyoruz -sevmek insana verilmiş en doğal yetenekken
Israrla nefreti seçiyoruz bir bilinmezin uğruna
Ve ateşle ısınmak dururken, onunla küle dönüyoruz yine ve yine.
Oysa ekmeğini çöplerde arayan bir kadının kokusunu sevmektir insan olmak,
Ayakkabı boyayan bir ihtiyarın ellerini öpmektir öpüşlerin en güzeli,
Mendil satan bir çocuğun gülümsemesinden bahsetmiyorum bile,
Soruyorum, güzele güzellik katmak bu kadar kolayken, çirkinliği büyütmek niye?
Kayıt Tarihi : 2.12.2012 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mert Durmazer](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/02/neden-zordur-ki-insan-kalmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!