Neden Sustun Şimdi

Neden sustun şimdi,
anlatmak isterken gözlerin
binlerce
yılın geride bıraktıklarını?

Neden sustun şimdi
dindirmek isterken ellerin
binlerce
yılın özlemini?

Ve sevdalar
Büyüttük susturulmaz ozanların
nağmelerinde,
binlerce yıl aktık çağladık
şiir diye, türkü diye...

Ve bilir misin ki
sen,
zincirlere gelmez
bu asi başım
bir sevda türküsünün
feryadında yanar kor olur.

Yani neden sustun şimdi,
dolmuşken gözlerim bulut bulut,
sığınacakken bir bebeğin
beşiği misali
dizelerine,
neden sustun şimdi?

Ve çiçekler
büyüttüm yüreğimde
gizli gizli açan zambaklar,
cömert papatyalar,
mağrur güller,
begonyalar,
nergisler, fulyalar
hele sümbüller vardı ki
baharı anlatır...

Neden sustun şimdi sen,
kavuşturacakken
hasretiyle tutuştuğum
vuslatıyla uçtuğum
baharlara?

Ve rüyalarım vardı
bir vuruşta dağları
yıkmak
denizleri içmek
yolları koluma sarmak
bütün güzel kadınları almak
karun kadar zengin olmak
gibi
değil ha!
İnsanca yani;
sevmek, hiçliğe varmacasına
sevilmek, iliklerinde hissedercesine
ve çoğalmak
çocuklarla,
gülen çocuklarla,
koşup oynayan,
kırıp döken,
söven, seven
uçurtma isteyen, eşek isteyen,
annem diyen
babam diyen çocuklar...

Yani neden sustun şimdi?
Uyandıracakken
sihirli öpücüklerle;
rüyamın gerçek olduğunu
anlatan,
gülümseyişini görecekken
ilk.
İçim sevinçle dolacaktı,
sarılacaktım,
sende yokolacaktım

Yani işte,
neden sustun sanki şimdi
sen?