Neden söylemedin... Şiiri - Ahmet Elmalı

evet...

seni ben sordum.
ilk kez bensizdin.
ilk kez sensizdim.
ilk kez...

ve bir daha gelmedin.
bir daha beni istemedin.
ne deseydim, sormasamıydım.
uyudum uyandım yoksun.
bir daha, bir daha uyudum.
uyandım...
yoksun...

neredeydin...

niye gittiğini söylemedin.
niye bilmemi istemedin.

evet...
hala, hala yoksun işte,
hiç gelmedin...

söyleyemediklerimi duymanı isterdim.
kalmanı isterdim...
beni bırakmamanı isterdim...

inanmayacaksın...
ne çok eksiğim kalmış şöyle bir düşündümde.
aslında gitmen iyi oldu önceleri,
çok düşündüm.
ve dinledim kendimi...

yapamadıklarım yanıma üşüştü hemen.
seni sordular...
gittiğini söyleyemedim.
beni bıraktığını söyleyemedim...
seni özlediğimi söyleyemedim.
gelmeyecek diyemedim...

artık rahat ol...biliyorum.
herşeyi anladım...

gülüyorum inan...
deli gibi kıkırdıyorum.
beni ne hallere düşürdün böyle...
ilk defa bağıra bağıra,
kahkahalarla gülüyorum...

kendine iyi bak...

ha bu arada,
şunu sormak isterdim sana...

niye öldüğümü söylemedin...