Necmi Uçar Şiirleri - Şair Necmi Uçar

Yine bahar geldi, açıldı güller.
Sevinç mi keder mi, öter bülbüller.
Söylesem derdimi, delisin derler.
Şöyle tutunacak, dal bulamadım.

Bülbül ne ötersin, gülün dalında.

Karanlıklar içinde yıldız sarhoş, ay sarhoş
İçmeden sarhoş olmuş, yalpa vurur vay sarhoş
Ok atmıyor ileri, çekilmiyor yay sarhoş
Geçersiz sebepleri, birer birer say sarhoş

Bu ne biçim sevdadır, dilenen eller sarhoş

Geçti ömrüm oldu hazan
Sılam seni düşünürüm
Kaderimi kötü yazan
Kalem seni düşünürüm

Çırpındıkça batar oldum

Dilim varmaz söylemeye
Yüzüm tutmaz dilemeye
Günahkâr bir kulunum ben
Affet Ya Rab, affet Ya Rab.

Dergahına varamadım

Aşk denilen, tek hece
Anlamı çok, bilmece
Kimine düğün, bayram
Kimine de işkence

Herkes başka, yorumlar

Toprağı işlemek onun özünde
Tohumu tarlaya saçar köylümüz
Koşuşturup durur tarla yüzünde
Her yıl ektiğini biçer köylümüz

Ümitlenir durur hasat zamanı

Bülbül gel sen güle meyil bağlama.
Her seherde zar eyleyip ağlama
Yaralıyım, ciğerimi dağlama.
Birgün olur, sen de gülsüz kalırsın.

Nedir derdin hep çekersin avazı.

Oyaladın durdun, geçen zamanda.
Koşturdun peşinden, tozda dumanda.
Büktün belimizi, kısa zamanda.
Hey gidi yalancı, düzenbaz dünya.

Sarıl bana dedin, güldün yüzlere

Zalım kader ne de kötü yazılmış
Bahçe ayrı, bülbül ayrı, gül ayrı
Bağ vermeden, sam vurupta bozulmuş
Gövde ayrı, salkım ayrı, dal ayrı.

Bülbül konmuş dikenlerin üstüne

Huzur yok içimde, hüzün doluyum.
Ne olur Allah’ım, yardım et bana.
Dalgalar içinde, hayat salıyım.
Ne olur Allah’ım, yardım et bana.

Kederlendim işte, içim dökerim.