Benim için bir şeyler ısmarla
Doğru ya da yanlış
Kelimeler olsun bulmacalar
ve çöl kumundan oluşmuş kentler
benim için bir şeyler ısmarla
Ayı sulandırsın
Sabah oldu
Akşam ve gece oldu
Sonra bir sonrayı doğurdukça
Geceyi aydınlatan ışığı görünce kumru
Soğuktan titreyen dala konunca
Başını gövdesine gömdü
sabah sabah parmaklarında sigara şubeye girdi. suratımı astım. selamını alır gibi yaptım yandaki ekmekçi kapattı mı sorusuna öldü dedim. bu gezen tavuk değil mi dedi
çiftlik dedim sonunda siktirdi gitti yarma...
anlamıştır. o kadar da yarma değildir. çıkarken kolonya sıktım bıraktığı koku kaybolsun diye...
çok böyle yarmalar. ne uyarıdan anlarlar ne laftan sözden. kural tanımazların iradesinde olan bir ülke de bu yarmaları uyarsan ne uyarmasan ne?
Çok sinek öldürdüm
ve bazılarına kolonya sıktım
leyla olsunlar diye
ve unutsunlar diye mecnunu
Rıfkı denen heriften nefret ettim
soysuzluk soyunuyor
uykudayım herkes gibi
yorganım leylak kokulu fırtına
güneş vurmadı kiremitlere
parmak uçlarım
kıpır kıpır soysuz teninde
kavak kargalarını seviyorum ve her sabah
tepelerinde bir atmaca ďönerken
saldırıya geçiyorlar suların yukarısinda
güneş gezintiye çıkmamışken
kızıl renkli kamışlarda
ve pınar başının tepeleri arasında
Halķın Bekçı Köpeğiyim ve gazetecilerin yüzdedoksadokuzu satılıktır diyen Yılmaz Özdil' e
saygı duymalı mıyım?
Aslında bu lafların altında kalan ezilen siyasiler mi
basın mensupları mı yoksa Türkiye Cumhuriyeti' nin karizmasının çizilmesi mi?
Keyif-meyif kalmadı birader. Çay-kahve ve tütün. Yemek dolu tabak bitmiyor. Kahvaltılıklarda aynı. Peynir-zeytin-yumurta bize bakıyor. Uyku mu? Mutfak bile isyanda.
Bana öyle geliyor. Yani siktir git yatağına orada odanda horulda diyor. Valla kulaklarımla işitiyorum. Sonra kalkıyorum doğru tuvalete. Klozet kapağında oturup kalıyorum. Sabah. Kahve artı tütün artı kahve...
Düzelir diye düşünüyorum.
Öyle düşünüyorum. Umuyorum...
Ya sen?
özel sektöre hayranım.
şu saate kadar yazar kasanın sorunlarıyla uğraşmaktan satış filanda yapamadım. en son olarak ofisin baş rol oyuncusu izinde olduğu için kabak bana tuzsuz geliyor. yani derler ya sabrın sonu selamet diye
bir yere kadar. gerçi meslek sahibide olmam içten bile değil. bir yazar kasacının yanında iş bulsam yabancılık çekmem. ya da hir mali müşavirin yanında hesap işleri de olur.
özel sektör uyanıktır mesela. kendilerine masraf çıkarmayan müdürleri el üstünde tutarlar. yeter ki parmakları kasayı açarken titremesin. ya da müdür
1000liŕalık masrafı 50 liraya hallediyorsa şahane...
"Ankara sana kalsın
Düşüncen böyle olmalı"
Senelerdir karaya salladığım demiri çekmedim belki döner gelirsin umudu
sen işte
kanıma canıma işleyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!