Başımda sonbahar rüzgarı eser
Aşkın gemisini çoktan batırdım
Sevmek istesem de gönlüm buz keser
Yüreğimi sanki taşa yatırdım
Aşkın gerçeğini sende tanıdım
Bugün benim doğum günüm sevgilim
Arayıp kurtarsın diye bekledim
Unuttun sen beni buruk yüreğim
Telefon çalmadı kapı çalmadı
Arayıp sormadın bir kez halimi
Hangi yüzle huzuruna geleyim
Günahım çok nasıl hesap vereyim
Tut elimden kurtuluşa ereyim
Yollarımı yokuşlarda tükettim
Nefsimin peşine düştüm takıldım
Yüreğimi sana verdiysem eğer
Bir kenara atıp unut mu dedim
Uykunun keyfine erdiysem eğer
El insaf ayakta uyut mu dedim
Her zaman sen ipe un seriyorsun
Zaten çekip gitti tüm sevdiklerim
Bir de sen terk etme gitme ne olur
Zamana yenildi hep hayallerim
Kalbimi kanatma gitme ne olur.
Gidersen kendime bile küserim
Gülümü soldurdun, yar vakit tamam;
Gidiyorum artık ben İstanbul dan
Senin olsun aşkın çık hayatımdan
Kanayan yaramı sarma istemem
Sitemler etmesin acı sözlerin
Sürme dursun gözlerinde
Gözlerinden sürmeseydin
Süreceksen gönlüne sür
Yüreğinden sürmeseydin
Ellerini bana versen
Yıllar sonra karşılaştık
Gülümsedik selamlaştık
Sanki iki yabancıydık
Eser yoktu sevgimizden
Yolda görsem tanımazdım
Aylar yıllar geçti sevdam bitmedi
Uzak kaldık yine çare etmedi
İkimiz de sevdik ama yetmedi
Yasaklar ayırdı ellerimizi
Aşkımız bir şarkı oldu söylendi
Biz sevdik mi ölümüne severiz
Bir başka tüter gönlümüzün dumanı
Ya siyah ya beyazdır bizde sevdanın rengi
Var ile yok arasında yoktur bizim işimiz
Hiç kimseye olamaz haset kinimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!