Necla Polat Hasbutcu Şiirleri - Şair Nec ...

Şubat'ın altısı, gün pazartesi
Küçük kıyametin koptuğu gündür
Dünyayı kaplarken bir çığlık sesi

Bir ömrü hesapladım,
Borçlandım gidiyorum
Sevinci yasakladım
Suçlandım gidiyorum...Necla polat Hasbutcu

O hesaba bir daha bak

Dünya dedikleri bir (d)ipsiz kuyu
Allah'ın ipini tutan kurtulur
İçtikçe susatır çoraktır suyu

Ağrıdan sızıdan yatamaz oldum
Derdimin çaresi sende mi doktor?
Sırtımdaki yükü atamaz oldum
Hastalık canda mı tende mi doktor?

Kaybetme umudu, sığın Rabbine
Gecenin ardından Seheri verir...
Sabrı tevekkülü , öğret kalbine
Her kışın sonunda, baharı verir...

Duydum ki arkamdan çok laf ederler
Beni benden sorun eller ne bilir
Aklı ermez onun pek de saf derler
Beni benden sorun eller ne bilir

Boynumu eğmedim zalime karşı

Gözlerim pek görmez, artık bakamam
Gönül çırağını, gayrı yakamam
Lal olmuş ah dilim, kelâm çakamam
Eski ben değilim, değilim can can....

Beklentim kalmadı hayattan benim

Eskiye özlemler dinmez içimde
Burcu burcu toprak kokardı evler
Umutla sevgiyle bağrına basar
Gönüllere ışık yakardı evler...

Tüm izler silindi eskiye dair,
Yüzde ki tebessüm nuru özledim
Hasreti, özlemi belirtmiş şair
Bir sözle can yakan sırrı özledim...

Namazımı kılacağım
Tefekküre dalacağım
Huzurunu bulacağım
Bir evim olsun isterim

Her köşesi huzur kokan