Necla Polat Hasbutcu Şiirleri - Şair Nec ...

Çok güçlü sanırdım ben kendimi ah!
Cahilce söylenen söz yıktı beni
Konuşsam ayrı dert sussam da günah
Haince bakan bir göz yıktı beni

Su/ dur hayat çeşmesi
İçerken yudum yudum
Hu/ dur kalbin neşesi

Gönül gözün görmüyorsa
Sevgi nedir bilmiyorsa
Kara bahtın gülmüyorsa
Ne eli ne dili suçla...

Can da cananın gözleri sürmeli
Seni alıp yüreğime sürmeli
Aşk merhemi diye cana sürmeli

Safâ’yla Merve’nin arası hayat
Bu bir külfet yolu, say Hacer'im say...
Zalime, küffara, şeytana inat
Yüreğin ortaya koy Hacer'im koy...

Yavrusun düşünüp, kazarak dağı
İnce eleklerden elemiş anam
İnsanın toprakla kopmazmış bağı
Doğunca höllüğe belemiş anam

Boş vaadlere doyduk
Sözünde duran lâzım
Köyüne gönül veren
Bize bir Turan lâzım

Hiç durmadan çalışan

Bu özlem bu arayış ne zaman sona erer ?
Hayat sona ermeden bulunmazmış diyorlar
Bitdim tükendim artık gün geçtikçe çok yorar
Ecel günü gelmeden ölünmezmiş diyorlar..

Dilimde sözcükler sancılı bulut
Gönülden kağıda yağar mı dersin
Her yağmur sonrası belki bir umut
Yedi renk kuşağı doğar mı dersin...

İbrahim in ate/şini söndüren
Hacer annemizi, say'da döndüren
Rahmetini kurak çöle indiren
Yağmur yüklü bir bulut da ben olsam

Zalimin gönlüne korku saldıran