Necla Polat Hasbutcu Şiirleri - Şair Nec ...

Böldüm şu canımı dördünen beşe
Yarım kaldım, yüzüm gülmedi benim
Anam, evlat eşe, bir de kardeşe
Elimden bir çare , gelmedi benim...

Sanma ki bu aşkın biter zamanı
Bırakıp gitsen de gözlerin kalır
Yanar yüreğimde tüter dumanı
Hayalin karşımda yüzlerin kalır

Hakikatten yana seçtim dilimi
Cahilce söylenen söze yenildim
Sabır küreğiyle açtım yolumu
Yokuşu tırmandım düze yenildim

Bilirim yüreğe kilit vurulmaz
Aşığa Halep'in yolu sorulmaz
Bir kuru söz ile gönle girilmez
Yazılanlar kalır, söz uçar gider...

Çok güçlü sanırdım ben kendimi ah!
Cahilce söylenen söz yıktı beni
Konuşsam ayrı dert sussam da günah
Haince bakan bir göz yıktı beni

Su/ dur hayat çeşmesi
İçerken yudum yudum
Hu/ dur kalbin neşesi

Gönül gözün görmüyorsa
Sevgi nedir bilmiyorsa
Kara bahtın gülmüyorsa
Ne eli ne dili suçla...

Can da cananın gözleri sürmeli
Seni alıp yüreğime sürmeli
Aşk merhemi diye cana sürmeli

Yavrusun düşünüp, kazarak dağı
İnce eleklerden elemiş anam
İnsanın toprakla kopmazmış bağı
Doğunca höllüğe belemiş anam

Boş vaadlere doyduk
Sözünde duran lâzım
Köyüne gönül veren
Bize bir Turan lâzım

Hiç durmadan çalışan