Necip Küçük Şiirleri - Şair Necip Küçük

Hüzünleri öylece yükleyip içime,
Akıp gidiyorum kara tren misali
Yalnız sevdan kalacak, hep içimde
Uçuyorum bacasındaki duman misali

Vagonların birinde geliyorum şimdi

Sen benim çiçeğimdin,
Koparmaktan korkardım,
Çiçeklerde, ölür derdin,
Ben seni hiç öldürmedim ki...

Sen benim kanımdın,

Depremden beri haber alamıyorum,
De hele Avşar gardaşım, nörüyon?
Zaman ayırıp da gelemiyorum,
De hele Avşar gardaşım, nörüyon?

Yıkılan camiden, evden, haber ver,

Bitirdin ömrümü çarka döndürdün
Senin de yaz baharın borana dönsün
Ocağım yanarken boşa söndürdün
Senin de güllerin kor ateşe dönsün

İsterim düşersin sende ben gibi

Dilenciyim dilenci
senden yana dilenci..
Ulus Kızılay Cebeci
Hep seni dilenir
Gözyaşları dökerim..

Geçen senemiydi, bu senemiydi.
Günlerden salımıydı, pazarmıydı.
Saçların karamıydı, akmıydı.
Unuttum seninle geçen zamanı.
Geçmişi sildim, attım bir kenara.
Yeni bir sayfa açtım kendime.

Şansınız gelmemiş ben Afşar dan gittim gideli
Hal katır sormaz olmuş eş dost bumu? bedeli
Rahatlık yüzü görmeden yazacak Mevlam eceli
Bilirim oğul kız kızan derde derman olmadı emmi

Çiftçi bakkal kahvecinin yıkıldı evi yandı bağrı

(Koca reis anısına)

Maraş dağlarında koptu kıyamet.
Ben gittim sizler kalın selamet,
Bu vatan bu Bayrak size emanet
Genç yaşımda felek kırdı belimi..

* Hava soğuk, esir al yüreğimi....... Bahanem buydu sana yakarmak için rabbim......... Dışarıda ayaz yüreğimde sıcaklığın.......... Dilime dolanmış bir kelimenin, belime dolanmış görünmez bir elin......... Rabbim huzur ver, sarıp sarmala and cennetlerinin kapısını aç nolur bizlere, yüreğimden nidalar savuruyordu duaya hasret dost yüreklerine........

* Bedenim de artık, soğuktan sararan yapraklar kadar yıpranmış, solmuş yüzüm, ayaz da ağaç kökü kadar donmuştu yüreğim........... Benliğim senden yoksun sarmaşık dalları kadar karışık, sana ulaşmak istediğim yollar dolambaçlı, sana dökmek istediğim, şu Fırat nehri kadar geliyor göz yaşlarım......... Esir al ki aksın yol bulsun sana doğru eyy rabbim...

* Kendimden geçip yalan dünyanın, iblisin güzel gösterdiklerine kendi kendime esir düşmüşüm.............. Kalbimdeki yokluğun yakıp kavurur beni.......... Dipsiz bir kuyu kadar karanlık, yalvarırım hadi esir al beni.......... Ellerim semada, yalvarıp yakarayım kurtar bizi dipsiz kuyu gibi yalnızlığımızdan.......... Huzur bulsun kalbime kıyamet günü kadar uzak aydınlık..... Kemirir içimi sensizlik, zindan, dilimde bir yalnızlık.............. Eyy rabbim........

Başladı karamsar düşüncelerim.
Aylar mevsimler seneler geçti.
Eskitti resimleri soldu sarardı.
Yıllar yasta, mevsim yürek yasta
Acıya daha da yakınlaştık şimdi.
Geçtiğim yollara bakıyorum da