Necdet Yağan Şiirleri - Şair Necdet Yağan

Kötü evlat
Dolama parmak gibidir
Göze alıp acısını
Kesip atamazsın
Ama bütün ömrünce

Hayat
Üzerinde
Seksen kapı olan
Bir duvar
Yaşamın

Duydum ki
Benden gittin diye
Çok üzülüyormuşsun
Ayakların yere basmıyor
Havalarda uçuyormuşsun

Niye korkayım
Hayattan
Niye korkayım
Yarınlardan
Kaya gibi
Dostlarım var

Derler ki
Düşüncelerini değiştirmeyenler
Delilerle ölülermiş
___Ben ne deliyim nede ölüyüm
___Sadece
___Düşünmekten vazgeçmiş biriyim

Bazen bir şiire denk gelirim
İçim coşar sevinirim
___Şair yüreğinden doğmuş
___Şair kaleminden kopmuş
İlmik ilmik örülmüş
Duygu duygu yoğrulmuş

Ben artık kendi hayatımın
Sadece hikayecisiyim
__Yaralarla dolu yüreğimin
__Gönülsüz bekçisiyim
Ömür denilen yolculuğumun
Bir garip seyircisiyim

Hayat en fazla
Kendisini ciddiye almayanların
Üzerine gelirmiş, bütün dertleriyle
__Kendisini önemsemeyenlerin
__Üzerine yüklenirmiş, olanca gücüyle

Öyle bir baktın ki bana
Gerek kalmadı
Seni terk etmek için
Başka sebepler aramama

Öyle bir baktın ki bana

Yaşamlar vardır
sanki
görünmez mezarlardalar

Mezarlar vardır
içerisindekileri