Can yakanın
Canının yandığını
Hiç görmemiştim
Canımı yakanların
Canı yansın diye de
Hiç dilememiştim
Bu dünyaya
Sürgün gelmişim
—Çektiğim acılardan belli—
Gitme zamanım
Ey aşk
Sen ne zalim, ne acımasızsın
Ne fırsatçı, ne çıkarcısın
__Kavuşması imkansız sevenleri
__Nasıl anlar, nasıl tanırsın
Seni acılarla besleyecek
Şimdi hatırlamıyorum seni ama
bir zamanlar hep sen vardın aklımda
__Senden daha kıymetli
__hiç bir şey yoktu benim dünyamda
Senden daha değerli
Hiç bir şey yoktu benim hayatımda
Bir alev sarar içimi
Yanarım mevsim ne olursa olsun
___Ateşler kaplar yüreğimi
___Korlar akar ciğerlerime
Anlarım ki adını dilim söylemese de
Sen kaplıyorsun beynimi
Kaderde
Sensiz kalmak
Hasretinle yanmakta varmış
Kaderde
Seni dönülmeze yollamak
Sensizliğe ağlamakta varmış
İstemem
Ayağına taş deysin
Taş başına dikilsin
___İstemem
___Yoluna ot düşsün
___Ot üzerini bürüsün
Ben yıllardır
Her gün yalnızlığa
__Her gün
__Kimsesizliğe uyanıyorum
Alıştım artık
Yalnızlığa da, kimsesizliğe de
Hayattan hiçbir beklentim, hiçbir umudum kalmamışken
Sen çıktın karşıma
Hayallere olan inancım tükenmişken, yarını düşünmekten nefret ederken
Sen çıktın karşıma
Kırılmış kalbimi iyileştirip
Yaşam boyu
Çok gezdim diyar diyar
Çok insan tanıdım
Ama ne faydası var
Şimdi isimleri bile
Aklımda kalmadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!