Aslında tek celselikti kaderim
Hem de kalem kırdıran cinsinden
__Ama sabır ettim, inat ettim, direndim
__Hırsıma, kinime, öfkeme yenilmedim
__Ve hala temiz, tertemiz ellerim
Gitme zamanım diyorsan
Hiç düşünme, hemen git
Gitme zamanım diyorsan
Bir an bile erteleme, durma git
Gidişin, ardında bıraktığını
Kimi yaşarken
___Para, pul
___Kazanmak telaşında
Düşünmez ki
___Hiçbir şeyin değeri kalmaz
___Sağlık sorunu gelirse başına
Öyle yumuşak çarptın ki hayatıma
Yaptığın hasarı, verdiğin zararı
Yıllarca, bir türlü anlayamadım
Farkına vardığımda çok geç kalmıştım
Gün be gün hep eksildim, hep azaldım
Eldeki
İncecik bir kesik
Dokundukça sızlar da
Canını yakar ya
Sen ciğerimdeki
Yalnızlık bence
Ne başkaldırmak, nede isyan etmektir
Ne teslim olmak, nede boyun eğmektir
Yalnızlık bence
Bir seçenek değildir, tercih edilecek
Yazık ettim kalbime
Enini sonunu düşünmeden
Verdim önüme gelene
Hiç değer vermediler
Sen gidince
Herkes bana sen göründü
Bütün gülen yüzler
Sana büründü
Tetik çeken parmak
Sen şahadet parmağı
Değilmisin
Allah’ın verdiği cana
Kurşun sıkıp ta
Hayatımın
Sonbaharını yaşadığımı
Biliyorum
Zerre kadar aldırmıyorum
Ben yaşamadan geçip giden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!