Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Mazlumun kanı akacak,
O kan zalimi boğacak.
Yahudi sonun gelecek.
Sabır Ey Filistin, sabır.

Varsın aksın, temiz kanın,

Habibim deyince, Allah kuluna,
Cümle canlar, hayran onun yoluna
Gelmeden dünyada, yolun sonuna,
Aşarak dağ bayır, Resule gitsem.

Bu aşka meftundur, bil cümle âlem,

Yaşamak sensizlikse,
Yok ki bir değeri.

Ha varsın, ha yoksun,
yok olacaksan nedir yaşadıklarının ederi?

Selam selamı sevene,
Selam selamı bilene,
Selam selamı verene,
Selam olsun, bizden selam.

Selam selama uyana,

Umutları aşkın, hedefi büyük,
Ahlak ve Adalet, taşıdığı yük.

Silahı kalemi, sermaye sevgi,
Boşuna arama, bulunmaz dengi.

İnsanoğlu, melek, şeytan, gizlidir bak içinde.
Fark edemez göremezsin, bilinmez ne biçimde.
Sarp yokuşlar, yalçın dağlar, bataklık var önünde
Zalim nefis, baskı yapar, şer yolunu seçimde,

Akıl idrak malul olur, mantık vicdan felç düşer,

Gönül sevdanın pınarı,
Bilinmez ki gönül kime sevdalı,

Sevda nedir?
Sevgili kim?

İnsanoğlu garip mahlûk, anlaşılmaz işleri,
Kimi melek, kimi cani, kan emici dişleri,
Melekte O, şeytanda O, fıtratından bihaber,
Heran ayrı maske takar, bilinmez ki halleri.

Zayıf düşse, boyun büker, muhtaçtır merhamete,

Hayat bir perde, deva her derde,
Bilinmez nerde, sanki bir yalan.

Yaşayan insan, dertle boğuşan,
Varlıkta nişan, geriye kalan.

Kimse bilmese de,
Seni, her halinle bilen,

Hücrelerine hayat,
Gözlerine fer veren,
Damarında kanı gezdirip,