Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Bismillahirrahmanirrahim.
Elhamdulillahi rabbil âlemin vel akıbetülilmuttakin vesselatu vesselamu ala resulina Muhammedin ve ala alihi ve eshabihi ecmein.
Amin Ya Mu-in.

Çok muhterem ve sevgili Kardeşlerim.
Bu yazımda anlatmaya çalışacağım, hayata yaşanmaya değer ve anlam kazandıran iman esaslarının ilki olan,

Dört temel maksat (Makasıd-ı Erbaa) adına;
Kur-anda ve kur-anın asrımıza bakan tefsiri olan Risale-i Nur Külliyatında baştan sona kadar, tevhid ve tevhidin delilleri nazara verilmektedir.

En çarpıcı ve veciz ifade ise bir iğne ustasız olmaz,
bir köy muhtarsız kalmaz, bir harf kâtipsiz, manasız ve maksatsız yazılmaz ve yazılamaz,

Bismillahirrahmanirrahim.
Elhamdulillahi rabbil alemin. Vesselatu vesselamu ala Resulina Muhammedi ve ala alihi ve eshabihi ecmein.

Esselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Bereketullah ebeden daima. Biismi Subhanehu. Ve inmin şeyin ille yusebbihu bi hamdihi.

Evet, Sevgili Dostum.

Bismillahirrahmanirrahim.
Elhamdulillahi rabbil alemin.
Vesselatu vesselamu ala Resulina Muhammedi ve ala alihi ve eshabihi ecmein.

Esselamu Aleykum ve Rahmetullahi ve Bereketullah ebeden daima.
Biismi Subhanehu. Ve inmin şeyin ille yusebbihu bi hamdihi.

Şimdi kaldı mı, O temiz aşklar,
Gururla kibirle, dikili başlar.
Sevilen seveni, durmadan taşlar.
İlhamlar keseye takılıdı kaldı.

İlham ilahidir, Yaş olur gözde,

Karanlık bitecek, sen merak etme,
Yorulmadan çalış tembellik etme,
Her şeyde takdir var, ileri gitme,
Nasıl olsa bu kış, bitecek gardaş.

Yıkalım bendini, şerrin, şiddetin,

Gözümü gördüren, O.
Yüzümü güldüren, O.
Dilimi döndüren, O.
Varmı ki Ondan başka?

Atomu yaratan, O.

Ben ulu bir çınarım,
Köklerim derinlerde,
Dağılmış meyvelerim,
Vatana, sere serpe
Kanla sulanmış benim,
Şu mübarek toprağım.

Gönül ne umarsın, fani dünyadan,
Buraya gelip te, gitmeyen varmı?
Kendine gel uyan, sen bu rüyadan,
Yaptığın ettiğin, yanına kar mı?

Ne sandın kendini, ölümsüzmüsün,

Sevgili Dostlarım.
Bir kimsenin Allah ile olan münasebetlerinde kendisine insan muamelesi yapılarak değer verilebilmesi için, o kimsede bulunması lazım gelen temel özelliklere, fıkıh literatüründe ef-ali mükellefin denilir.

Yani bir kimsenin insan sayılarak,
insani vasıflardan sorumlu tutulabilmesi için gerekli olan üç temel şart olan;